Öylece sabýrla dinliyordum
Henüz neye tekabül edeceðini bilmeden nefesleniyordum
Sinemin kuytu köþelerinde met cezirdi hissediyordum lakin susuyordum
Çünkü her nefesin çektiði sancýlarýný fark ederek kalbimin sessizliðine gömüyordum


Þart mý her þeye itiraz etmek
Sabrý dýþlayarak anlamsýzlýn karanlýðýna sürüklenmek
Hoþgörüyü ötelemek, tebessümü heveslere gömmek ve hakký anlamamak
Ýki kýsým insan vardýr zannýmca, hukukunu bilenler ve bilmeden hükmeden nefesler


Etrafýma bakýnca yýlgýnlýðý
Ýnsan zihninde daralmayý, ufuklarýn kýtlýðýný görüyorum
Umudu serabýn asudeliðinde ve sessiz izlerin kefeninde uyurken buluyorum
Yorgansýz nefesin imdadýna gecenin, biçare heveslerin serzeniþinde bulut okuyorum


Korkularýn önemsenmediðini
Nedensiz hayatýn garipsenmediðini fark ederek içleniyorum
Dilin konuþtuklarýný ama kalbin onaylamadýðýný hicran içinde takip ediyorum
Ýþte o vakit hazanýn yansýyan manzaralarýndan ömrün hüzün sayfalarýný görüyorum


Dinlediðim þarkýlar ne diyor
Hangi nefesin hasretinden bahsederek sitemle yâd ediyor
Niçin hüznün renklerine ömrünü hasrediyor, kalp sýzýsýný elemle ifþa ediyor
Kimden medet bekliyor, gerekçeleri niçin öteliyor, hissiyat pervazlarýndan tutunuyor


Ah dertler sahibine de derler
Hesabýn gerekçelerinde neyi beklerler, vakti zikrederler
Hikâyelerinden ibretler sunarlar, mazinin sayfalarýnda hüzünle saklanýrlar
Kalbim hicranýný yaren için gizlerler ve hülyalar güzelliðinde umutlarýný yüceltirler


Nefeslerin derdi bir ikramdýr
Kul, aþkýn merakýnda muhataptýr, sadakat onun için ardýr
Kim kimliðin girdaplarýndan nükseden merakýn feyzinde feragatle farklýdýr
Hükümsüz mahkûmlarýn sevdasýnda kimler cenahtýr, hukuk gasp edilen fermandýr


Sosyoloji mutlaka bilinmeli
Ruhlarýn serencamý halvet içinde oluklarý terennüm edilmeli
Kalbin süruru ötelenmemeli, edebin enginliði idrak edilmeli, aþk hissedilmeli
Hak aþka teslim edilmeli nefesin müddeti fikre dilmeli, ömrün dirliði hesap edilmeli




Mustafa CÝLASUN