Türkiye’de yeni moda oldu. ÝDDÝA var mýsýn iddiaya? Futbol maçlarýnýn sonuçlarý üzerine oynanan bir þans veya tahmin oyunu.Kýsa zamanda toplumdaki hemen hemen tüm erkekleri sarýp sarmaladý.Artýk daha fazla maç,daha bir keyifle seyrediliyor.Hele bir de maçlar oynanan kupondaki devam ediyorsa.Mahallelinin takýldýðý kahve de iddia bayiliði almýþtý.Ozan Hulusi Aðabey’e ilk defa bu kahvede rastladý.Sýkýntýlý olduðu ilk görüþte belli oluyordu.Heyecanla gazeteye bakýyor,kuponu iþaretliyor,sonra hesap makinesinin birkaç tuþuna basýyordu.
-On altý milyar! 1,50 lik bir maç daha lazým.
Ozan ilgisini çeken bu telaþlý adama sokularak;
-Bordoex-Lens maçýný oynadýn mý aðabey? Dedi.
Hulusi hemen gazeteye baktý,yaþa be aslaným!Bordeox’ya 1,50 veriyor.Þimdi yirmi dört bin lirayý tamamladýk.Dedi gözleri ýþýldayarak.
-Kaç maç oynadýn aðabey?
-On dört
-Kaç paralýk oynayacaksýn?
-Bir liralýk,fazla param yok benim.Ben hep bir liralýk oynarým.
-On dört yerine altý-yedi maç oynasan kazanma þansýn daha fazla olmaz mý?
-Olur,ama kazanacaðým para bana yetmez.
-Çok mu paraya ihtiyacýn var aðabey?
-Olmaz mý?
-Neden?
-Bir ay içinde bu parayý bulamazsam batarým.
-Ne iþ yapýyorsun?
-Lokantam var benim.
-Bu kadar borç nasýl birikti?
-Lokantacýlýk böyledir,ya çok kazanýrsýn ya da çok kaybedersin.Bir sürü çalýþan var,elektrik,su,telefon paralarý,satamayýnca döktüðün yemekler,dükkan kirasý ve en önemlisi vergiler.
-Lokantacýlar daha fazla mý vergi veriyor?Ben her esnafýn aþaðý yukarý ayný oranda vergi verdiðini sanýyordum.
-Ben de öyle sanýyordum.Hiç kaçýrmadan ödeyeyim vergimi dedim.Nerden bileyim Don Kiþot’luk yaptýðýmý.
-Kazanýnca vergini ödeyeceksin elbette.
-Ben de öyle sanýyordum.Meðerse bizim vergi kanunlarý öyle deðilmiþ.KDV diye bir þey varmýþ.
-Fiyatlara dahil olan.
-Evet ta kendisi.Ýþte sen kazansan da kazanmasan da KDV ödeyebiliyorsun.
-Nasýl?
-Bak ebnim yemek yapmak için aldýðým malzemelerin büyük bir kýsmýnýn KDV si %1 veya %8.Ama sattýðým her þeyin KDV si %18.Ayrýca çalýþanlara,dükkan kirasýna ödediðim paranýn KDV’si yok.Yan onlarda benim giderim olduðu halde KDV matrahýndan düþemiyorum.Hatta bir de çalýþanlarýn sigortasýný,stopajýný ödüyorum.Daha doðrusu ödemem gerekiyor,ama ben parasýzlýktan ödeyemiyorum.Çünkü kazanamýyorum.Kazandýðýmdan fazla KDV çýkýyor.
-Borcunu ödesen bile böyle giderse yine borçlanacaksýn.
-Hayýr,dükkaný boþaltýp çýkacaðým.
-Þimdi hemen boþalt çýk.Nerede bulacak seni vergi dairesi.
-Ben hayatým boyunca dürüst yaþadým,hiç kimseye bir delikli kuruþ borcum kalmadý.Bundan sonra sahtekar olmaya niyetim yok.
-Bu kadar parayý bulamazsan ne yapacaksýn?
-Vergi dairesine gidip iflasýmý isteyeceðim.Sonra bir iþe girer çalýþýrým.
-Üzüldüm aðabey,attan inip eþeðe binmek zor gelecek.
-Bekar olsam hiç üzülmem.Ama bir ailem var.Bu yaþýma kadar tüm biriktirdiklerimi bu lokanta da kaybettim.
Ýyice hüzünlendi,aðlayacak gibiydi.
-Aðabey ne zamandýr,konuþuyoruz,seni tanýdýðýma sevindim.Neslinin son örneðisin.Bir dürüstlük timsali.Benim adým Ozan,senin adý nedir?
-Hulusi.Saðol teþekkür ederim.
-Çok memnun oldum,ama ben kýz arkadaþýmla buluþacaðým.Ýzninle gideyim.
-Ýzin senin gen arkadaþým,ben de çok memnun oldum.Sana iyi eðlenceler.
-Sana da bol þanslar Hulusi Aðabey,umarým tekrar görüþürüz.
-Umarým.

Bu tanýþmadan birkaç ay sonra Ozan çarþý da Hulusi aðabeyi küçük bir bakkaldan çýkarken gördü.Gözlerine inanamadý,Hulusi iki dirhem bir çekirdek giyinmiþti.Takým elbisesi,kravatý,hatta ceketinin üst cebindeki mendili tastamamdý.Ayakkabýlar gýcýr gýcýrdý.
-Hulusi aðabey merhaba,beni anýmsadýn mý?
-Elbette Ozan,seni hiç unutmadým.
-Neden?
- O gün oynadýðým kupondan tam 24 bin 8 lira kazandým.Parayý alýr almaz Vergi Dairesine gittim.Tüm borcumu kapattým.Ayný gün lokantayý da kapattým.Bir kaç gün içinde dükkandaki kendime ait masa, sandalye,ocak ne varsa evkurculara sattým.Ondan sonra evdekilere bu iþi baþaramadýðýmý iflas ettiðimi,yarýndan tezi yok yeni bir iþ aramaya baþlayacaðýmý söyledim.Haným aðlamaya baþladý,bir baltaya sap olamadýn,iki çocukla ortada kaldýk falan diyerek sýzlandý durdu.Kaynanamýn suratý ekþidi,beni iyice aþaðýlarcasýna eþime sitem etmeye baþladý.Hepsini içime attým.ertesi gün iþ aramaya çýktým.Bir kaç yere uðradým,CV diye bir þey varmýþ,onu istediler,bu nedir düþünüp dururken dayanamadým,sordum.Meðerse bizim kýrk yýllýk özgeçmiþ modern Türkiye’de CV olmuþ.Özgeçmiþimi yazdým,vesikalýk fotoðraf çektirdim.Bütün gün bir sürü yere iþ için baþvurdum.
-Çal kapý mý gidiyordun?
-Hayýr,gazetedeki ilanlardan seçtiðim yerlere gidiyordum.Ama hiçbir iþe alma yetkilisi ile yüz yüze görüþemedim. CV nizi alalým,fotoðraf var mý?Þu formu doldurun gibi cevaplarla günüm geçti tabii bir de çýkarken biz sizi ararýz cümlesi vardý.Üç ay oldu daha kimse aramadý.
-Üç aydýr çalýþmýyor musunuz?
-Hayýr,hayýr iki üç gün böyle anlamsýzca uðraþtým.Sonra bir bakkalda kaç yýldýr görmediðim eski bir arkadaþýmý gördüm.Hoþ beþten sonra iþsiz olduðumu öðrenince;’’ Çok þanslýsýn! Türkcell,Avea,Telsim kontörleri var.Bunlarý toptan olarak daha ucuza alýyorsun,sonra üstüne çok az kar koyup bakkallara marketlere satýyorsun.Ben sana yardýmcý olurum,kontörleri ucuza alacaðýn yerleri gösteririm.Sen de bu iþe baþlarsýn.Lara bölgesinde bir sürü market var,ben oraya yetiþemiyorum.Sen o bölgeye satýþ yaparsýn dedi.’’Detaylarý anlattý.Aklýma yattý.Bu iþi yapmaya karar verdim.Ancak evdekilere kontör satacaðým desem,günün yorgunluðunun üstüne bütün gece onlarý dýrdýrýný dinlemek zorunda kalýrdým.Onlara göre yapýlan iþ insaný tanýmlardý,ben beyefendi idim,öyle kalmalýydým.Her neyse birkaç gün daha iþ arýyormuþ gibi evden çýktým,kontör iþine baþladým.Biraz yorucu idi,ama kazanarak geçimini saðlama imkaný vardý,aylarca lokantadan zarar ettikten sonra kar etmek beni hem þaþýrttý,hem de teþvik etti.Yorgunluðu kale almadým,devam etmeye karar verdim.Evdekilere de borsa oynayacaðým,tüyo verecek arkadaþlarým var,günlük al-sat yapacaðým dedim.Onun için böyle biraz resmi giyiniyorum.Marketlere sabahtan pek uðramýyorum.Ýddia kahvelere gidiyorum.Düþük oranlý garantili maçlarý oynuyorum.Haftada dört kupon yapýyorsam üçünde kazanýyorum.Elli veya yüz liralýk oynuyorum.Her hafta yüz yüzeli lira kazanýyorum.Ayrýca her defasýna sadece bir liralýk çýlgýn kupon yapýyorum ki,biraz fazla kazanma þansým olsun.Kontör iþleri de iyi gidiyor,oradan da aylýk sabit bir þeyler kazanýyorum.Evdekiler bütün gün borsa çýktý mý,düþtü mü takip ediyorlar.Ben akþamüzeri borsanýn o günkü durumunu öðreniyorum,eve gelince ona göre tavýr takýnýyorum.Borsa yükseldiyse bir þiþe raký alýyorum,bazen viski,çocuklara çikolata hanýmla kaynanaya da ufak hediyeler.Evdekilerde borsanýn durumunu bildiðinden zaten akþama çilingir sofrasý hazýr oluyor,hepsinin keyfi yerinde.Aslýnda tüm bu hediyeleri geçen gün çýlgýn bir kupondan kazandýðým iki bin liralýk paradan harcýyorum.
-Çok ilginç þu saðlam ve az oynama iþini bende deneyeceðim.Peki hiç borsa için bir çalýþma yaptýn mý?
-Borsada çok saðlam tüyo alamýyorsan kazanma þansýn yok.Gelen yabancý yatýrýmcýlar yirmi beþ milyar dolarý üç yýlda nasýl altmýþ beþ milyar dolar yaptýlar sanýyorsun?Tabii ki borsadan bir þeyler kazanýrýz umuduyla borsaya giren küçük yatýrýmcýlarýn paralarýyla.Sade vatandaþýn parasý borsada batar,büyük oyuncular hep kazanýr,çünkü kazanacak kaðýdý zaten onlar belirler.Þirketlerin mali durumu,geleceði,sektörel pozisyon vs. hepsi hikaye.Borsada bir gerçek var da sade vatandaþýn kazanamayacaðý gerçeði.
-Bu görüþüne ben de katýlýyorum aðabey.
-Oysa iddia da kazanma þansý her zaman borsadan yüksek.ama delirmeden oynamak gerekir.Hastalýk olmamalý.
-Doðru haklýsýn Hulusi aðabey dedi Ozan.
Tekrar görüþmek dilekleriyle vedalaþtýktan sonra Ozan ; bir gün mutlaka Hulusi Beyin eþinin onun kontör sattýðýný öðreneceðini,çünkü borsa,iddia ne kadar þans oyunu ise yalanýn da o kadar büyük kumar olduðunu düþünerek acý acý güldü.