Ýnsanýn yaþadýðýnýn kanýtýdýr ses ve nefes. Ses nefese renk katar, hayata anlam kazandýrýr. Yaratan, öyle sesler bahþetmiþtir ki o seslerdeki ahengi,musikiyi hiçbir fani bestekâr yakalayamaz.

Doðada, insanýn estetik duygularýný okþayan, dinlerken bambaþka duygular yaþatan sesler vardýr. Su sesi, denizdeki dalgalarýn kýyýya aheste aheste vururken, kulaklarýmýza ve ruhumuza ulaþtýrdýðý musýki. Efil efil esen yellerin, ince ince çiseleyen yaðmurun söylediði þarký... Kuþ sesi de bu cümleden sayýlamayý en çok hak edenlerden biri sesler içinde.

Sözü, nasýl kuþa getireyim diye dönüp dururken bir yerinden yakaladým býrakýr mýyým artýk. Kuþlar, insan oðluna hem en yakýn, hem en uzak, kâh sevimli, kâh yýrtýcý mahluklar.Dünyamýza sesleriyle, görünüþleriyle renk katarlar. Bazýlarý baharý muþtular, bazýlarý sonbaharýn habercisidir. Renklerinde, seslerinde, kanatlarýnda dile gelir þarkýlar.

Bazen hasretin remzidir kuþ,bazen sevenin. Biraz da korkuyu çaðrýþtýrýr. Kartal, göklerin hâkimidir;asaletin, özgürlüðün ve cesaretin simgesi. Gül için bülbül avaz eder. Turna yâre selâm götürür, leylek kutsal yerlere. yeþil ördek göllere dalar, âþýk hayallere. Türkülerimiz bu sebepten mi bülbüllü,sunalý,turnalý bizim? Camilerimizin avlularýnda , pervazlarýnda , þadýrvanlarýnda , oynaþan güvercinlerin kanat þakýrtýlarý ayrý bir zenginlik bahþeder ruh dünyamýza.

Kuþlar, hem dünyevî hem uhrevî hassasiyetlerimizde yanký bulan güzeller. Bülbül, zâr aðlayan âþýðý, Kuðu zarafet timsali sevgiliyi, güvercin hu çeken derviþi hatýrlatýr bize. O güzellikler ki hem dünyaya hem ahrete köprü olur, hayatýmýzda denge kurmamýzý saðlar. Camýmýzýn önüne konan bir serçe cývýl cývýl sesiyle bizi hayata baðlar.

Ýyi ki kuþlarýn kanatlarý var. O kanatlar bize özgürlüðü anlatýrlar. Kanat seslerinde büyür umutlar. Kuþlar özgürlüðün sesini duyururlar. Bu sese kulak týkamayalým, yoksa kuþlar uçamazlar...
Anakra, 06.01.2010