Karanlýðýn en yoðun yerinde yýldýzlarý kucaklýyorum. Dünya karanlýðýn gölgesinde ama yüreðim aydýnlýk. Zihnim bulanýk ama düþüncelerim net. Yarýn uzak ama ufuklar yakýn. Ve dahasý ülkem iþgal altýnda, halkým aç, iþçim yoksul, köylüm periþan. Aydýnlarým elleri kadehli kör, topal, saðýr ve dilsiz; þair olmuþ, yazar olmuþ dahasý olmuþta olmuþ. Ata’mýn mirasý tüketilmiþ, ismi silinmeye çalýþýlýyor, gerçek vatanseverler emperyalizmin hâkimliðinde Silivri’de utanmadan yargýlanýyor ama benim Kurtuluþ savaþýnýn destanýný yazan halkým var.

     Anadolu halký; varlýðýnýn temelini bu topraklardan almýþ, umutlarý yaðmur kadar temiz ve isyanlarý fýrtýna kadar sert ve dahasý aðýtlarý hala yürek kanatacak kadar taze. Hele elleri hiç bitmeyen çatlamýþlýðý ve toprakla savaþmaktan nasýrlaþmýþ parmaklarý. Ya; ya kadýnlarýmýzýn sýcaktan kurumuþ kiraz rengi dudaklarý, güneþten yanmýþ elma elma yanaklarý. Daðlarý delen sevdalýlara ne diyelim, ya kelle koltukta isyan bayraðýný açanlara, hele “enel hak” deyip daraðacýna yürüyenlere.. derisini gericiliðe kaptýranlara, koca paþalar beyler haram’ý helal’i ayýramazken; itine helal lokma yemeyi öðretenlere ve düþmanýn taþýna direnip, dostun bir gülü ile yaralananlara ve dar aðacýnda emperyalizme kafa tutup “ KAHROLSUN EMPERYALÝZM” diyerek tam baðýmsýzlýk yolunda can verenlere ne diyelim.

     Koca bir tarihtir, koca bir destan ve dahasý umuttur Anadolu insan için insana dair. Demirci Kavasý, Pir Sultan Abdal’ý, Nesimi’si, Hallac-ý Mansur’u, Hacý Bektaþ’ý, Dadaloðlu’su, Mustafa Kemal’i, Deniz’i, Yusuf’u Hüseyin’i ve þimdide Ergenekon destanýný tekrar yazacak olan aydýnlarý ile isyaný, özlemi, umudu, ve ezilenin ezene karþý baþ kaldýrýþýný anlatýr dizelerde ve dünden bu güne yediden yetmiþe tüm insanlarýn anlayabileceði bir dille. Ve anlatýlmýþ, anlaþýlmýþ bu umut ýþýðý koca bir miras olmuþ ve bu miras rüzgarýn kanatlarýnda savrulmuþ Anadolu’ma. Saraylarda yar dudaðý, dilber elleri anlaþýlmaz bir lutufla okunup, udilerle huriler göbek atarken karþýlýklý ve o yarin dudaðýnýn rengini alan þarap aþk meþk sehroþu yapmýþken budalalarý, düþman postallarýyla kirletmiþ aziz vataný. Yarin göbeðinden içtikleri þarabýn keyfinden vataný unutmuþ sözde milliyetçi vatansýz zübbeler.

     Ve saray karanlýðýnýn ortasýnda, Anadolu’nun deðiþilmez ve yok edilmez mirasýný taþýyan, umutlarý güneþ kadar parlak ve yarýnlarý geceye küsmüþçesine aydýnlýk ve dahasý mas mavi gözlerinden okunan baþ kaldýrýþ. Açmýþ sancaðý, mazlumun sancaðýný ve yürümüþ Samsun’dan emperyalizm’in üzerine, çelik gibi bir bilek ve Anadolu kadar büyük bir yürekle.

     Halkým daha yürüyüþünden tanýr, bakýþýndan, duruþundan ve bilir halkým sýrtý heybeli ve heybesi içinde taze umutlar taþýyan önderini. Mirasýný bilir halkým deyiþlerle, þiirlerle öðrendiði her dizesinde kendisini bulduðu mirasýný. Ve sarýlýr týpký dedelerinden, nenelerinden duyduðu destanlarda olduðu gibi yabasýna, baltasýna, oraðýna, dirgenine ve yüreðine; yürür zulmün üstüne. Direnir, ölür, öldürür ve inanýr sarý saçlý önderine. Öyle inanýr ki kucaðýndaki çocuðunu nefessiz býrakýr öldürür cepheye mermi taþýmak için, sýrtýndaki örtüyü örter düþünmeden güllelerin üstüne ve onurluca direnir emperyalizmin önünde.

     Ýþte zafere ulaþan mücadelenin, satýlmýþlýktan uzak inadýna umut ve inanç dolarak Mustafa Kemal diyen ve seksen altý yýldýr Ulu Önderini içinden atamayýp gururla taþýyan bir halk. Türküyle, Kürdüyle, Lazýyla, Çerkeziyle, Alevisi, Sunisiyle Türk halký.

     Ýþte halkým, Anadolu’mun halký. Türk Halký. Hala bilmez þarabýn dilber göbeðinden nasýl içileceðini ve bilmez udilerle hurilerin aþký muhabbetini uzaktýr saraylara ihtiþama. Varsa yoksa dem çeker, baðlamayla umuda koþar ve aðýtlar yalar aðlar benim halkým.

     Dedik ya ; mirasý taþýr benim halkým. Örgütlü mücadeleden gelen dünden bugüne sönmeyen bir ateþle aydýnlanan; Pir Sultan’larýn, Nesimi’lerin, Hallac-ý Mansurlarýn halk kültürünü oluþturmasýyla; Namýk Kemal’lere, Mustafa Kemal’lere ve Deniz’lere uzanan ve þimdi ise özüyle buluþan ve meydanlara akan ellerinde ay yýldýzlý esir bayraðýmla o bayraðý hürriyete kavuþturma çabasý verir benim halkým.

     Ne kadar karanlýk olsa da bugün ERGENEKON destanýyla karanlýðý aydýnlýða çevirmesini de bilir benim halkým. Aydýnlarý taþ duvarlar ardýnda prangalara vurulmuþken duramaz meydanlara akar, yumruðunu masaya vurmasýný bilir benim halkým. Ve bir defa daha yürek yüreðe buluþup sað sol demeden o balyoz büyüklüðündeki yumruðu emperyalizmin ve onun iþ birlikçilerinin tepesine dün olduðu gibi bugünde indirecek benim onurlu halkým.

     Haydi. Dün olduðu gibi. Yeniden kazanalým emperyalizme karþý kurtuluþ savaþýný ve kucaklayalým TAM BAÐIMSIZ AYDINLIK TÜRKÝYE’YÝ…….

www.hamzaekiz.com