Duy ki ey
hayata olan uzaklýðýmdý onlarla aramdaki mesafe

Ýþlem dýþý kayýtlar
kayýtsýz yapýlamayan iþlemler arasýnda
yüzü kalýnca dikilmiþ çocuklar /
yüzlerinde kalýn çarpýlarla surat asan adamlar
beyaz önlüklüler ve bankalarda demir kravatlýlar
kollarýnda herkes ölümü taþýyor oysa
Dýþarýsý taþ dýþarýsý egzozlara karýþmýþ kaçýþan iþgal
Dýþarýsý kumdan kalede dönüp duran
binlerce eþgal

ordaydýn
duy ki ey
tüm harflerin ayný hýzla yola çýktýðý o anda
sözlerini zarifçe örecek kollar arayan o kadýnlar ve ben
sýrtýmda þaþkýdan bir kamburla dikeldim yaþama
öyle durdum hoyratýn karþýsýnda öyle kirpi
haydi tüm yolcular faytona
ayak sesleri atlarýn bir de iri gözlerinde at gözlükleri
iyi geliyor atlarýn delice sayýklamasý göðü dörtnala

ben atlar dedim küçük kýza ve ayaðý demir çubuklu adama
adam duyamýyordu dýþarý denen kendinde þeyi
anlatamadým direniþi o yukardaki burjuvalarýn patlamýþ silikon daðlarýna /
akþama deðin sürüdüm sarkmýþ hýncýmý
Ah bileydim dedim þurda varlýk nedir
yaþamak
Yaþamak bir yokluða yamanmak ýsrarla

kredi kartlarý kaskatý kader ve iktidar savaþlarý arasýnda
tekerlekli sandalye ne kolay gidiyor bir dokunuþla
ne kolay
ve yüzünde hüzünlü uzun bir tren yoluyla,
kýz annesinin eline asýlýyor, altýnda uçurum raylar

yalnýzlýk donuyordu sesinde ve hayat
ekmeði bölüyordu kýrýntýlara
Sesinden artakalan ziyan
Deli bir uçurtma yükseliyor þimdi
tren yolundan


(þurda burda veya orda yayýnlandý.ne önemi var? sen okudun ya.../)