yaðmur gecenin içine çisiltili hýçkýrýklar býrakýyor… çok uzaklardan gelen bir ezgi karýþýyor yaðmura yakalanan son otobüsün homurtusuna… birkaç yarasa saçak altlarýnda ömürlerini törpülemekle meþgul… ben senin olmazlýðýnda kapý gýcýrtýlarýna tutunuyorum hep… rüzgâr, nemli soðuklar üfürüyor kapý altlarýndan ve göðsümde o iflah olmaz sancý yine… sensizliðin sancýsý… nane limon kaynatsam olmazlýðýna, gece çýðýrýndan çýkar… diyarbekir surlarýndaki taþlar yerlerinden bir bir sökülüp yüreðime çöreklenir… yüreðimde mýzýkasý suskun bir çocuk ýslýk çalar… karacadað bakar uzaktan… poþisini baðlamýþ bir ay yaðmurun arkasýnda gizli gizli aðlar…

saçlarýmý kýsa kestirdim yine… býyýklarýmý o günden sonra hiç býrakmadým… sakalýmda kirli bir ayrýlýk þarkýsý uzayýp duruyor ama… sakalýmda kirli bir ayrýlýk þarkýsý…

geceye kurþun iþlemiyor yaðmurlu havalarda…

bütün renkler sözleþmiþ gibi siyahta karar kýlýyor… denize düþen simidimin peþinden ýslak ýslak aðlýyorum iþte, umurum olmuyor sokaklarýn kan revan içinde kalýþý… “daha dün annemizin kollarýnda…” kaç kolu olur çok çocuklu annelerin sormak aklýma bile gelmiyor, annemi istiyorum ben… (istiyor muyum gerçekten; yoksa sarýlmak istediðim sen misin, göðsüne baþýmý koyup bir anne sýcaklýðýnda saçlarýmý okþamaný mý istiyorum sonsuza dek, bilemiyorum… sevilme isteðinin psikolojide bir adý vardýr mutlaka…)

bütün renklerin oluþturduðu bir senfoniyi dinlemek isterdim… hiçbir rengin dýþarýda kalmadýðý tablolar yapýlsýn isterdim… seni bu renk cümbüþü içinde öpmek isterdim… seni dizimin dibine oturtup gözlerinden hüzünleri silmek isterdim… ( sevmek de bir istek iþte...) seninle “dörtnala seviþmek” isterdim.

aþka ömür giydiriyor pusuya yatmýþ kimliði karanlýk suretler… annemi istiyorum ben… simidini suya düþüren bütün çocuklar annelerini istiyor haklý olarak… benden öðrendiler bunu; ama benim yüreðimde diyarbekir surlarýndan kopup kopup gelen kara taþlarý karacadað’ýn…

bir amerikan filminde vietkong olmayý hayal ediyorum… (aðrýlarým bu yüzden)

hasýr þapkamda özgürlüðe açýlmýþ çiçekler olsun istiyorum ( lotus çiçeði, beyazýn beyaz olduðu tek
çiçek; narin, duygulu )…

hayatý neden çiçeklemek istediðimi sanýyorsunuz…
sürgün bir peþmerge olmak düþüyor payýma…
(ayrýlýk su içmeye inmez ki tutayým ayrýlýðýn ellerinden)

yerine alýþamayan çiçekler gibi kuruyorum ( hiçbir çiçek kökünden ayrýlmak istemez çünkü )

midilli adasý yakýnlarýnda alabora olan teknede
boðulanlar arasýnda adým okunmuyor

kimliksiz bir kaçak yolcuyum hâlâ… (yaþamak bu kadar zorunlu olmamýþtý hiç)

çocukluðumdan geçip sana geliyordum oysa...

karate filmlerinden kolum kýrýk çýkmýþtým sinemadan

cebimde týka basa bir sensizlik vardý
karla karýþýk bir yaðmur yaðýyordu sensizliðe

gececi düþler, geceye düþülenlere karýþýyordu durmadan… aðlamalarýmýn arasýnda durmadan seviyordum ben seni… bir lotus çiçeði koparýyordum yýldýzlardan… sen yoktun, yokluðunun saçlarýna yýldýzlý çiçekler takýyordum…