Gözlerinden su içer güvercinler.
Ýmrenir onlara periler cinler.
Çisil çisil yaðmur iner topraða.
Rüzgârlar hu çeker ve sular inler.

Sol fa solu temsilen açar güller.
Göz ýþýr çözülür lâl olan diller.
Bakarken elif gülüþüyle ufka.
Sallanýr vedaýn remzi mendiller.

Riya saltanatý deðildir bâki.
Kevser sunar rüyalarýnda sâki.
Süzülür imbikten olur ter-i gül.
Övgülere lâyýk odur illâki.

Özü bir sözü bir nahif mi nahif.
Ýnceliðe simge gözlere elif.
Ünsiyet özünde hüsnü an ile.
Ona ancak çirkinlikler muhalif.

Uyanýr her seher huzura durur.
Þehadetle vahdet nabzýnda vurur.
El baðlar sonsuzluðun sahibine.
Gönlünde dünyalýk ne var savurur.

Rýza-yý bâridir tüm beklediði.
Sabrýn ucuna hep gül eklediði.
Dergâhýn en içli en asil gülü.
Rüveyda bir nefes ney üflediði.
Ankara,24.01.2010 Ýbrahim Kilik