Derdimi dinleyenler "yaþadýklarýndan asla piþman olma" dediler.Piþmanlýk deðilde deðmeyecek yerlere serdim ya gururumu hani, ona karþý yenildiðim savaþta hiçe saydýðým gururum varya bir daha gelmeyecek biliyorum.Bu yüzden üzülüyorum. Hani geçen zamanlarda asýl deðecek insana gurur yapýp çýkýp gittim ya, herþeyi belkli de düzeltebilecekken.Ýþte bu karþýlaþtýrmalar üzüyor,yoruyor beni.Bir de kendim olamamk sevdiðimin yanýnda...
Kopunca baðlar büyü de bozuluyor.Ýþte o zaman kendimi tanýyabiliyorum.Her ayrýlýðýn tokadýný iþte o zaman hissediyorum yüzümde.Hafif pembeleþiyor yanaðým.Gururu bir tek kendime yapýp izin vermiyorum damlalarýn yanaðýmdan süzülmesine.Hani dedim ya bir tek ona yeniliyorum diye bu beden daha fazlasýný kaldýrabilir mi, durmuyor yaþlar içimdeki acýyý haykýrýr gibi sýcacýk süzülmeye baþlýyor. Sonra günler , haftalar, aylar hatta yýllar zamana,bana, bize inat geçip gidiyor seni unutup kendim olana kadar...