Sabah olmuþ,kuþlarýn cývýltýlarýndan anlýyorum bunu.Tatlý tatlý cývýldaþýyor serçeler…Ýleriden bir uðultu geliyor kulaklarýma,bunu bir arabanýn kornasý takip ediyor.Yýrtýyor ortalýðý,daðýtýyor cývýltýyý bu mekanik ses.Hava tazelenmiþ,mis gibi toprak kokuyor;ileride çimenlerin üzerinde bir koyun yatýyor.Aðaçlar hafif hafif yapraklarýný deðdiriyor birbirine …Rüzgar kendinden oldukça emin,esiyor saki sakin.Motor sesleri karýþýyor doðaya zorbaca…
Toprak yolu görüyorum;basýk ve gariban;hemen yanýndaki asfalt yol ise heybetli ve ukala,simsiyah,sanki kendini beðenmiþ bir zebani…Yolun bir tarafýnda yaþam yolunun sonunu gösteren Cenaze Ýþleri Müdürlüðü;kapýsýnýn önüne park etmiþ üç araba;hepsinin de içinde boþ tabutlar.Arabalarýn yanýndaki binadan su sesleri geliyor,belli ki bir ölü yýkanýyor.Bir adam orta uzunlukta kesilmiþ tahtalarý koyuyor tabutlarýn yanýna.Yolun öbür yanýnda ise yaþam yolunun baþka bir iþareti var:Evlendirme Dairesi.Beyazlar içinde,alkýþlar arasýnda siyah takým elbise giymiþ damatlarýn kolunda gelinler,bir yukarýya çýkýyorlar bir aþaðýya iniyorlar;görmeden,fark etmeden cenaze arabalarýný.Belki de cenazeler de o beyaz gelinliklerin ve siyah takým elbiselerin farkýnda deðiller.

******



Evlendirme dairesinin hemen yanýnda iki katlý bir bina,üst katýnda bir lokanta.Kadehler kaldýrýlýyor durmadan ama belli deðil ölüme mi,düðüne mi? Lokantanýn tam karþýsý çocuk bahçesi.Rengarenk menekþeler,sardunyalar bu bahçede…Çocuklar,çiçekler,ölüler,gelinler ve damatlar…Dönüþüm,kendiliðinden kendini gösteriyor,belki tesadüfen bir araya gelmiþler; ama anlayan kim?...
Gölün üzerine incecik bir sis tabakasý sanki postu sermiþ gibi.Gitmeye hiç niyetli görünmüyor.Firuzköy alacalý bulacalý görünüyor gölün ardýnda.Evler göle doðru eðilmiþ, aðaçlar ise tersine. Köprünün kýyýsý boyunca ufacýk kaya balýklarý koþuþturup duruyor,yedi-sekiz yaþlarýnda bir çocuk onlarý yakalamak için oltasýný atýyor.Küçükçekmece gölünde bir balýkçý yarý uykula aðlarýný topluyor;arada bir aða takýlan turnalar çýrpýnýyor...
Bir martý,geçmiþ beþ tane ördeðin baþýna birlikte yüzüyorlar.Ördekler kahverengi,martý ise kirli beyaz.Önceleri onu da ördek sanýyorsun,ama havalanýnca anlýyorsun olmadýðýný.Bir kaç tur atýyor havada,gene geçiyor ördeklerin baþýna.Altýsý birden baþlýyorlar kafalarýný suya daldýrmaya.Av mý,banyo mu?
Ýleride bir kefal sýçrýyor suyun üstüne;orada giderek büyüyen halkalar oluþuyor önce,sonra da kayboluyor yavaþ yavaþ.Kefal bir kere daha atlýyor,bir kere daha… Belli ki gösteri yapýyor.Umutlanýyor ellerinde çýrpma adýný verdikleri oltalarýyla kefal avýna çýkmýþ gençler.Köprünün üzerinden alttaki suya savuruyor hepsi et çengeline benzeyen oltalarýný. Hadi rast gele….