Çocukluk günlerimden beri yâdýmda olan nadide aþinalardan biridir fesleðen kokusu. Sanki de hatýralar cennetinin büyülü kokusunun günümüze kadar süre gelen buðusu.

Hani, çocukluðumuzun vatanýmýz olmasý hasebiyle hesapsýz özlemelerin bizlere uzaklardan hayal meyal el etmesi gibi bir þey bu koku…

Hayaller ülkesi çocukluðumun bir bölümünü geçirdiðim iki katlý evimizin penceresi önünde teneke kutularda annemin yetiþtirdiði fesleðenlerin mütevazý güzelliði hâlâ gözümün önünde.

Bu güzellik ikliminin aguþunda, tek tanýk olduðum burukluk; iki katlý balkonu ve merdivenlerinin korkuluklarý ahþaptan ,kileri yüklüðü oymalý evimizin yýkýlýp yerine onun yerini tutamayan ,onun taþýdýðý hatýralardan iz taþýmayan betonarme evin yapýlmasý.

O evin, bizzat bilerek isteyerek yýkýlmasý; bana vatandan ayrýlýþ ýstýrabý yaþattý desem abartmýþ sayýlmam.

Belki de fesleðen kokusunun ben de býraktýðý iz, o güzellikler cemi hanemizin ayrýntýlarýndan biri olmasý kim bilir…

O evin yýkýlmasýndan sonra, çocukluðuma ait güzelliklerin bir bir yok olmasýna þahitlik ettim.

Gölgesinde oyunlar oynadýðým elma aðacý kesildi ilk önce Sonra Evimizin önünden geçen yolla avlumuzu ayýran nisan gülleri söküldü. Birlikte oyun oynadýðýmýz karþý komþumuzun çocuðu ve ailesi kente taþýndý.

Þimdi ne zaman memlekete gitsem, gözlerim o güzellikleri arar ; ama nafile…

Ýnsanýn çocukluðunun vatan olmasý, hatýralarý uhrevileþtiren masumiyetin, safiyetin , bereketin elbirliðinin vefasý olabilir mi acaba?

Bu güzellik ikliminden günümüze tek kalan koku mudur fesleðen kokusu?

Hâlâ bir yerlerde, teneke saksýlarda eskimiþ leðenlerde fesleðenler yetiþtirilen mütevazý haneler mevcut mudur?

Bu hanelerden birinde vatanýma dönmek istemem sizce çocukluk mudur?

Bence , dudaklarýnýzýn kenarýnda oluþan buruk tebessümün nedeni, sizin de genzinizi yakan fesleðen kokusudur.

“Ah o fesleðen kokulu günler!”deyiþinizi duyar gibiyim…
Ankara, 09.02.2010 Ýbrahim KÝLÝK