Piþmanýz,karanlýkla sarýlýp yattýk diye.
Piþmanýz,tenimizi ateþe sattýk diye.

Ýþlediðimiz günah,boyumuzdan çok uzun.
Bir depremle bölünen bu ahmak uykumuzun
Sonunu düþünmedik,uyandýk;yanýyoruz.
Günahkar bedenleriz,yanýp uyanýyoruz.

Binlerce piþman dua dilimize düþüyor.
Huzur,sukun,sadakat,külümüzde üþüyor.
Nedamet damlalarý ateþi körüklüyor.
Merhamertsiz bir utanç yol üstünde bekliyor.

Saatlerin altýnda saklanýyor yelkovan.
Kokusunu gizliyor,sardunyayla erguvan.

Bir ateþli hastaya þiirler yazýyoruz.
Kaybettik iskeleyi,kaptansýz yüzüyoruz.

Aðlýyoruz,mürekkep;gözümü yala kalem!
Þimdi aðlamak vakti,yazarken çalakalem.

Duvarýmýzda resmi,uzlette deli poyraz.
Rahmete boðulmandýr dilimizdeki niyaz....

Diriliþin umuldu satýrlarýn baþýnda;
Daha bir öldün þair,yüzerken göz yaþýnda.

Piþmanýz,karanlýkla sarýlýp yattýk diye.
Piþmanýz, kendimizi ne çok aldattýk diye...