lal olmuþ benliðini yitirecek doza gelmiþ artýk beynim, sýðmýyor hapsolduðu kemiklerin arasýna. Karartý zihniyetiyle itiyor sinapslarým temiz iyi niyetli oksijeni. Sadece sigaramýn o muhteþem zevkini kabul ediyor, gözü kara intihar olmalý bu eylem. O kara dumandan alýyor besinini ve acýyla yoðuruyor kendini. Aldýkça sigaranýn muhteþem zifirisini beynimin inleyiþini kulaklarýmda hissediyorum. Yeter demiyor aðrýlarým, Aksine daha çok acý istiyor, daha çok uyarý istiyor sinapslar.

Hazzýmýn zirvesindeyim sanýyorum sonra fark ediyorum eksikliði, anason kokusu eþlik etmeli sigarama diyorum, ha birde istenilerek baþlanan ama yarýda býrakýlan tutkulu bir aþkýn hayaleti olmalý. Çok gecikmiyor o da. Kapýda içeri buyur etmemi bekliyor, gözleri içimi acýtarak geliyor baþ ucuma oturuyor. Anason kokusu yoðun raký, sigara, yitik bir aþk... Birþey eksik hala. Olmuyor o intihar hissi uyandýran yitiklik hala yakalayamýyor kendini.

Ansýzýn çocuksu bir gülümsemeyle keþfediyorum o eksikliðimi. Sadece aþklar deðil beni terk eden, zamanýnda beni terk ettiðini hatýrlýyorum. Ayna buluyorum ve karþýsýna oturuyorum, kendimi keþfediyorum ve yaþlandýðýmý gösteriyor ayna. Yüzümdeki o gülümseyiþ yýllar içinde nasýlda keskin bir hüzne dönüþmüþ meðer buruþmuþ yüzüme bakýnca, þimdi anlýyorum aynanýn karþýsýna geçince sadece bedenimin deðil yalnýzlýðýmda yaþlanmýþ. Küçük bir gülümseme takýlýyor dudaðýmýn kenarýna. Sigaraya uzanýyorum. Dudaklarýmýn arasýna aldýðým sigarayý çekiyorum içime, o küçük gülümseme gidiyor sigarayý çekince. aklýmda yitik bir aþk, bir elim sigaramda, sigaram dudaklarýmda, diðer elimde rakým, karþýda ayna, aynada hüznün doruðunda yýllanmýþ keder dolu yüzüm... Ýnadýna acý çekmeli iþte o an, inadýna ölmeyip acý çekmeli. Belki de yarým kalan aþk gelir kurtarýr, ruhumu kuþatýr. Ýþte o zaman inadýmdan vazgeçerim. Bedenimi dünyada býrakarak aþkla dolu ruhumu sonsuzluða býrakýrým. Belki birgün o aþk gelir ve ruhumu sonsuzluða býrakýrým. Ama belkide birgün sadece ölürüm...