*Þarap testisini getirme bana ey güzel;gönlüm o aþk þarabýndan zaten mest!Vereceksen bana þarap deðil,kalbinin köþesinden bir yer ver!
*Ölümü kabullendiðin an,ölümün sana en çok yaklaþtýðý andýr.
*Kalbinin canlýlýðýný sanki ellerime almýþ gibiyim.Senin kokunu duyuyorum,ciðerlerim sevinçli;vücudunu okþuyorum ,ellerim heyecanlý ;tenin tenime deðiyor,vücudum duyarlý.Ruhlarýmýz,vücutlarýmýz tek oluyor bütünlük etrafýnda.Bu mu aþk,bu mu sevgi,bu mu mutluluk,bu mu orgazm?Hayýr bunlardan öte bir þey var titreyen sinirlerimin içinde...Çünkü güzele,düzenliliðe giden bir yoldayýz birlik içinde...
*Rüzgârýn önüne kattýðý bir kâðýt parçasý gibiyim.Bazen yerlerde sürünüyorum,bazen de göklerde uçuyorum.Delicesine savruluyorum,yalnýzlýk dünyasýnýn sýnýrsýzlýðýnda.Düþüyorum,düþüyorum bataklýðýn tam ortasýna, ah, diyorum iþte þimdi sona erecek her þey;fakat ne mümkün,zalim rüzgar yükseltiyor tekrar göklere.Yükseliyorum,yükseliyorum,öyle ki deðmek üzereyim mavi gökün kubbesine...Ah,diyorum eriþtim gerçek cennete;ama gene o hain rüzgar her þeyi mahvediyor.Baþlýyor indirmeye aþaðýlara...Bir çýkarýyor,bir indiriyor,sonra tekrar çýkarýyor...Ya düþüklük,ya da yücelik...Ortasý bulunamaz mýydý sanki!...Zýtlýklar üzerine mi kuruluydu yaþam?...