Neresinden tutsam elimde kalýyor yalnýzlýk

Yýldýzlarýnda ellerime döküleceði yok

Ay bu gece baþka seviþenlerin yanýnda

Geceler seninle sabahlýyor rüyalarýmda

Saniyeler arasýnda seviþmenin hüznü var dudaklarýmda

Saatler ilerliyor paldýr küldür

Bak yine göz yaþlarým sabaha varmakta

Ellerimden yalnýzlýk dökülüyor sokaklara


Nurdan yaratýldýðýný düþünüyor melekler

Göz pýnarlarýndan yerlere dökülüyor yýldýzlar

Terk ediþin ölüme meydan okuyor

Beni yalnýzlýða býrakma ölüm fýsýldýyor kulaklarýma


Ateþ suyuna batýrýlmýþ þeytanýn kopyasý aynadaki suratým

Beni terk edip giden kadýna tüm günahým

Bana yalnýzlýðý baðýþlayan kadýn

Bembeyaz sayfalarda adýný kirletiyorum

Kalemden kan damlýyor mürekkep yerine

Bu nasýl bir hece ölümü gizliyor, gizlice

Dudaklarýmdan dökülüyor o son hece

Tüm yýldýzlar kayýyor o an gökyüzünde

Bir yýldýz kayarak yere düþtü kanlar içinde

Elimde aldým can çekiþiyordu

Aþkýmýz gibi sönüyordu





Bir buluta yazmýþtým aþkýmý

Yaðmur oldu sele karýþtý

Benden bir can aldý

Önüme ölümü serip yol aldý



Günahlarýmý ovaladýkça þeytaný çýkardým içimden

Bir dilekte bulundum ölmek için

Seni sevmenin bedeliydi , içimdeki ölme isteði

Artýk ölme vaktidir güneþ doðmaz yeniden

Kulaklarýmda sesin ,gözlerimde hayalin

Ve sessizlik geceyi ele geçirmiþken

Þimdi tam zamanýdýr ölmenin