Hayatý düþündümde bugün, garip geldi...
Kalabalýk içindeki yalnýzlýklarýmý düþündüm.
Gerçi tek yalnýzlýðýmdýn.
Olmayýþýnýn yalnýzlýklarý.
Her olmadýðýn günün içimde açtýðý yaralarý.
Yalnýzlýk yaralarý.
Her açýlan yaradan sýzan kaný içime akýtýþýmý düþündüm. Ýçimde pansuman etmeye çalýþtýðým yaralarýmý.
Ýçimi dýþýma yansýtmadan yaþadýðým yýllarý düþündüm.
Ýçimi dýþýma yansýtmadan yaþamaya çalýþmak için gösterdiðim çabalar yerine baþka çabalar göstermeliydim.
O zaman þimdi hayatý bu kadar sorgulamak zorunda kalmazdým.
Sensiz kalmazdým...
Yýllar yýlý sakladýðým, her yýldönümünde gözyaþýyla kutladýðým hayatýmý düþündüm bugün.
Bir tek senin için aðladýðým hayatýmý düþündüm.
Hakkým olaný bana vermeyen ve bu anlamda hep nefret ettiðim hayatý düþündüm.
Hayata duyduðum bu nefret yüzünden, kendimden nefret ettiðim zamanlarýmý düþündüm.
Hayatý gerçek anlamda ne kadar yaþadýðýmý düþündüm.
Öylesine az, öylesine yetersiz ki.
Bir tek senin yanýnda hayatý gerçek anlamýyla yaþadýðýmý farkettim.
Sana hayatým diye seslenirken bunu gerçekten hayatým olduðun için söylediðimi farkettim.
Hayatý seninle ne kadar sevdiðimi farkettim.
Sevginle sevilen bir hayatým olduðunu farkettim.
Hayatýmýn sen olduðunu, senin hayat olduðunu farkettim.
HAYATIMI YENÝDEN AMA YENÝ YAÞADIÐIMI FARKETTÝM...

Sen Benim Herþeyimsin


18 yýl