Bazý beyinler rahatsýzdýr. Alýþtýklarýmýzdan farklý þeyleri düþünürler. Düþünürler! Her beyin sandýðýnýz gibi düþünmez, döþenmiþ bir rayýn üzerinde giden bir araba gibi gidip gelir. Beyin çoðumuzda alýþkanlýklarý içinde rahatlýkla çalýþýr ve huzurludur.

Ya rahatsýz beyinler? Onlar yoldan çýkmýþlardýr. Çünkü alýþtýðýmýz yollarý reddederler. Alýþkanlýða meydan okurlar. Baþka baþka raylar döþer, bir o raydan bir bu raydan gidip gelir ve bazen de çarpýþýrlar.

Bu beyinler kimine göre deli kimine göre dahidir. Hep tartýþýla gelmiþtir; delimiydi yoksa dahi mi? Karar veremezsin! Çünkü senin gidip geldiðin rayda deðildirler.

Bize ters gelen þey nedir rahatsýz beyinlerde? Sana öðretilen kelimeler ve o kelimelerin diziliþlerinin dýþýnda bir þey söylenmesi mi? Çünkü kelimelerle düþünür insan ve kelimelerle düþünce ete kemiðe bürünür.

Rahatsýz beyinler dünyasýnýn üstatlarý arasýnda Sokrates vardýr mesela. Ýdam etmiþlerdir sýrf düþünce için. Çünkü çaðýnýn bindiði rayda deðildir. Rahatsýz olur insanoðlu. Sorulardan rahatsýz olur. Sokrates sadece sorular soruyordu. Cevabýný kendisinin de bilmediði ama aradýðý sorular. O güne kadar sorulmasý düþünülmemiþ sorular. Soru düþüncenin anahtarýdýr çünkü.

Sonra kimler var? Newton var mesela, Ainstain, Russel, Picasso, Ýbn-i Rüþt ve Farabi var onlarýn arasýnda ve daha birçok zamanlarýnýn sorgulayýcýlarý var bir biçimde. Þimdi okullarda düþünceleri ezberletilen ve eserleri öðretilen tüm bu örnekler aslýnda zamanlarýnýn raydan çýkmýþlarýdýr. Ve insanlarý baþka bir yöne itenlerdir.

Bu adamlar ne diyorlar ki bunlarýn düþüncelerinin ezberliyoruz? Aslýnda hepsi tek þey söylüyor; aykýrý düþünmenin yolunu gösteriyor. Kendi düþündükleri onlarý ilgilendirir. Aslýnda hiçbirisi mutlak doðruyu bulduðunu iddia etmiyor. Bize gerçekten düþünmenin yolunu açýyorlar. Hayata dair soru sormanýn ve aramanýn yolunu…

Su akar deli bakar misali bakar dururuz dünyaya sormadan… Ve rahatlýðý içinde bize öðretilenin verdiði güven ile. Doðru bellediklerimizle ne kadar da rahatýz. Sorusuz huzurlu beyinler.

Sezginin gücünden ve sorgulamanýn erdeminden uzaklaþan huzurlu, tüketen bedenlerden öte gitmeyen varlýklar dünyasýnda insanýn anlamý nedir? Tüketici!.. Neyi tüketiyorsun? Bize verilen zamandan baþka neyin var?

Huzuru kimi, adýna hangi türden inanýþý koyarsan koy, katý bir softalýkta bulur, kimi de hepten boþ vermiþlikte. Ne farký var? Ýçine düþünce ve onunla at baþý giden sezgiyi koyamadýktan sonra…

Gerçeðin peþinde rahatsýz beyinler üstatlarýnýn kurduðu dünyadýr asýl olan. Evrende düþünsel huzur kocaman bir yanýlsamadýr. Arayýþ ve onun verdiði mutluluk inanabileceðimiz tek gerçekliktir.