Yakýcý aðustos sýcaðýndan geriye kalan catlamýs topraklar, kavrulan yapraklar ve kokleri bir damla suya hasret yýllarýn yorgunluðunu tasýyan aðaclar. Kuzeyden esen poyrazýn bedenleri usulca titretmesiyle anlarlar deðisimi.

Poyraz siddetini hafif hafif arttýrýnca, dallara veda eder yapraklar ve toz toprak icinde savururlar bedenlerini topraða can katmak icin bir oyana bir buyana. Toprak baðrýna basar bu yarinden ayrý dusen yurek tadýndaki her yapraðý.

Ve sever onlarý catlamýs bedenini orten, ona can olan o yorgun bedenleri. Ve kýsacýk kavusmanýn en acý ayrýlýðýný yasar poyraza inadýna direnen aðaclar, guneyden esen sýcak meltemin hasreti dindireceði gune kadar.

Ayrýlýk sarar bedenleri. Oysa her ayrýlýk kutsal bir birlesmenin adýdýr. Ve bu kutsallýk gokten inen her damla ile percinlesir. Dalýndan kopan her yapraðýn uzerine dusen yaðmur taneleri, her yapraðýn bedeninden aldýklarý caný yarin ýslak dudaklarýna hasret kalan bir dudak olan topraða sunarlar. Catlamýslýðý damla damla can ile kapanýr, ozlemi diner yavas yavas. Ve icine akan her caný yorgun bedeni ile poyraza direnen aðacýn koklerine tasýr umutla. Yorgun bedeni canla dolmus umut kokmus ve dallarý aðlamaklý beklemeye baslar gunesi ve ýlýk ýlýkesen meltemi inancla.

Huzun doludur. Grilesen hava, cýplaklasan aðaclar ve gokten bosalan her damla ile. Huzunleri ozlemistir insanoðlu oysa kanýný kaynatan sýcak gunlerden sonra. Kopar yurekler, dalýndan kopan yaprak tadýnda ve savrulur bedenler delice. Oysa gormek istemeyiz. Toprak cana, aðac suya, yapraklar topraða bu denli icten kavusurken anlamsýz ayrýlýklarý. Poyraza direnen aðacýn hýncýný, yapraðýn yar dudaðý tadýndaki ýslaklýðýný. Doða bu denli onurluca birlesirken, yurekler neden ayrý duser? Neden acýyla savrulurlar?

Maviliði saran gri ton, yare hasret bir sevgilinin ah edisidir oysa. Dusen her damla biten ozlemdir. Esen her yel, yureðin sevdayla tasmasýdýr. Isýltýsýný yitiren gunes beklemenin tadý ozlemin asýl adýdýr.

Yuce daðlar ak bir ortuye boyanýr, bir cobanýn kepeneðine sarýlmýs bedeni gibi titrek ve gorkemli. Yamaclarýna indikce bu beyaz ortu saflýðý oðretir, kavusmanýn en gorkemli adýdýr. Yer ile gok bulusmus, ayrý dusmus iki yureðin kavusmasý gibi delice baðlanmýs ve yasanýlasý her seyi yasama arzusuyla dolmuslardýr.

En onurlu cýplaklýðý, en temiz birlesmeyi yasar acý icinde kývranan dallar. Cýplak bedenlerini ruzgar titreterek dokunur usulca, yarýn bedenini kesfeden bir yurek gibi, gizli ulkeleri gezen bir kesif gibi. Ve sunar dallar tertemiz yaðmurlarla yýkanan bedenlerini ruzgara. En titrek halleriyle, en kýrýlgan yanlarýyla. Ne ruzgar incitir onlarý, ne korkarlar onlar bu hýrcýn ruzgarlardan. Usul usul kavusurlar sessizce, toprak gozlerini kapar, bulutlar daðýlýr ve gunes daðlara teslim eder kendini. Ayrýlýklar, gurbete uðurlanan sevgilinin yolunu beklemeye, kendinin ona saklamaya benzer bu gunlerde. Bu gunlerin adý doðanýn olumu olarak bilinir. Bilinenin aksine doðacak olan umutlarýn birbirine kavusmasý, ozlemlerin bitmesi ve hasretlerin buyumesidir. Sonbahar denilmistir adýna ama unutulur her son yeni ve tertemiz bir baslangýcýn isaretidir. Ve sevda sararsa yureðini sonu yasamazsýn hic. Ayrýlýklar olgunlastýrýr seni bu ayrýlýklar sevgiliye duyulan hasretlerdir. Kuruyan dallardan savrulan yapraklar, dinlenmeye cekilen gunes, gokyuzunu saran gri ton ve daðlarý kaplayan beyaz gelinlik aldatmasýn seni. Ayrýlýðýn deðil yureklerin en onurlu, en arýnmýs, en cýplak, en asi ve en icten kavusmasýdýr sonbahar. Týpký sahibine sadýk bir at sahibi olunce aðlýyorsa, dalýndan kopan her yaprak icin gokyuzu ayrý bir damla doker yeryuzune, tekrar hayat bulsun diye toprak!…