23 .11 . 2009-PAZARTESÝ

GECEALTI 21.12

KÝMSESÝZCÝK HALÝ

Hicri Peri..Esatir-i Kewirden bildiriyor…

Hiç bir þey göründüðü gibi deðil.Görünen bir þey de yok. Merhaba O !.Merhaba Ruhum !.Sesini duyuyorum..Çook uzaklardan geliyor.. Kulaklarým uðulduyor..Sert bir çöl fýrtýnasý var.Terengerdlerim titriyor. Duldasýzým..Bildik terennümlerimi unuttum..Isýnamýyorum..

Yabancýsýyým sana hicretlerin..Acemisiyim kýyýlarýnýn..Öðreneceðim ……. Fakat..

Çook üþüyorum çook../ ..

Çook ürperiyorum çook…

Isýtýr mýsýn biraz ?.

Denizlerini de gördüm !..

Parmakuçlarým midye kesiði…

Ey Ruhum !.

Rüzgarlarýnla savruluyorum..Direnmiyorum sana.. Karþý koymuyorum karþýlýksýz savruluþlarýma..Tutunmalardan vaz geçtim. Kýskandýracaðým bütün tutunamayan Dost bakýþlarýný..Ýþleri kolay olmayacak.. Tutkuyla yarýþmak isteyecekler benimle..

Oysa henüz bulunduðum yerin baþlangýcýnda bile deðiller. Ýþleri çok zor olacak çook !..

Kewir Kýyýsý ‘ ýndayým.

Ayaklarým yalýn../.. Harflerim de.

Ýçim kavruk../..Kelimelerim de.

Aðzým burnum toz toprak..Avurtlarým yumruk moru..Belim böðrüm tekme tokat. Cümlelerim müþahade altýnda..Kan sýzýyor nezarethane duvarlarýndan.. Yutkunamýyorum bile..Yoldaþlarým ölüm kuyularýn da kaldýlar.. Filistin askýlarý direngen misafirlerine hayran ve yeni misafirlerini bekliyor. Kalmadýlar ki..

Gittiler ve bir daha dönmeyecekler de.

Þimdi yalnýzým..Dudaklarým kupkuru ve yirik../..Sayfalarým sýyrýk ../..

Kitaplarým tepetakla ve Polyanna Masallarý fýsýldýyorlar..

Ferrarisini Satan Adamlarýn zavallý Yavrucaklarýna.

Kibritçi Kýzlar’ a mendil sattýrmak gerek þimdilerde..

Çook zaman geçti ama çok þey deðiþmedi aþkým!.

Lirik paragraflar umma benden Ütopyam!.

Yalvarýyorum.

Bak!..Nasýl da kývranýyorum görmüyor musun?..Ölebilirim bile!. Hep ütopya kalma n’olur! Ara sýra zuhur et!..Huzur insin kalbime.. Ah Kalbim!..Birgün güleceksin biliyorum..Hýçkýra hýçkýra güleceksin hemde.. Hýçkýrýk tuttu bak!..Bizi mi anýyor ne?..

Epiktetos ‘u da bilirim ben.O’nu da çok dövdüler…Kaçmadý. Sürgüne gönderdiler.

Ben de kaçmadým sevgilim!.Ne dayaklar yedim bana mýsýn demedim. Sürgüne de göndermediler beni..

Oracýða býrakýverdiler../..”Boþ ver aman !.” dediler.. --Deli’nin teki iþte!..

Seriliverdim ben de oracýða…Kimsesizcik tim. Hiç aðlamadým ey Ruhum!.Sýzlanmadým bile. Sýzým sýzým sýzlarken varým yoðum!..

Aðzýmý kilitledim..Diþlerimi kenetledim..Týrnaklarýmý topraða gömdüm. Baþtan ayaða … Kaskatý…Taþ.. Kesiliverdim.

Ýnsanlar.

“Ne güzel heykel !.” dediler.”Aðlýyor üstelik!..Bu bir mucize!..”

“Oh my god!.”

“Muhteþem!..”

Oysa ..

Hiçbiþey den haberi yoktu tanrýlarý’nýn../..Kendiliklerinin de. Duruþum bundan ibaret Ruhum!.. Gitmem gerek.. Yürümem gereken bir Yol’ um var. Þimdilik veda ediyorum.

Wesselam!.