10 . 12 . 2009 - PERÞEMBE

01.28

DERÝN SUSKU ZAMANI

Ýþaret Zamirleri Arasýnda Aþk

Pejmürde Peri Mavi Kapý'dan bildirmeye devam ediyor. Ooo!..Hoþ geldiniz!. Safa geldiniz.!.Aa..! Bu surat ta ne böyle..?

Yok sa elleriniz boþ mu geldiniz..!? Hýmm.! Ne kadar ayýp..! Ýnsan kendini bari getirir be kuzum.! O' da mý yok.!? Ahh.!?

Siz ne yaptýnýz böyle kuzum.!? Deðer miydi..?! Ne alýp ne sattýnýz da kendinizi bööyle boþ bakýþlar;boþ avuçlarla.!? He?

Evimizden içeri boþ girilmezdi.Elde ne var cepte ne yok sa taþýnýverirdi muhabbet evrenimize.Ali Baba'dan susamlý simit.

Kutbül Arifin Hacý Zeki'den kuruyemiþ..Bipolar Gökhan'dan kýymalý pide..Seracý Nebi'den Gobit...Goca Haydar'dan nohot.

Ansiklopedi Ceylani'den gofret..Ilgazlý Adem'den fasille.Kitapsýz ermiþ torunu Çorapçý Mustafa'dan çorap.Çaylak iþadamý þýhþenolzade Niyazi'den para…ve..odun ve kömür.. Kürdo Mirza £ Türko Irza amele korporeyþýndan- iþleri iyi gider se -Bol bol bedava çay..Haymanalý Murat'tan sarma tütün.

Seyyar satýcý amerikancý selefi artist islamcý Mýstýk'tan -Kübadan gelme -Havana puro..(sigara'yý pek yakýþtýramaz bize?)

Arada bir (-ama sýksýk arada bir-)nasý oluyosa bi adaðý oluyo veee.. Huzurlarýnýzdaaa..Þýh Þenol'dan bol bol etli pideee....!!

Deli olabilir ammaa bu aslaa müslümanlýðýna engel deðil!..Þizofren Memedali den de bolbol mehdi ve kýyamet haberleri..

Suspus alim; Halis Hoca'dan hiçbiþey!. Yani bizzat kendisi.. Kafasýný dýr-dýr yeyip bitirdiðimiz çok bile gelirmiþ..

"Lentebur eyle!" Muskacý Naci hoca da ara sýra -utana sýkýla-getirirdi birþeyler..Ýçimize pek sinmezdi ama..

"N'aparsýn?".."Aç kalýnca ölmeyecek miktar yemek caizdir! " deyip yeyiverirdik iþte.. Gelen bütün miktarý..

Lan kardeþler.! Gýz bacýlar.!

Belki inanmýycaksýnýz ama ; cami avlumuzda dilenen dilenciler bile avuçlarýna sýkýþtýrdýklarý bozuk paralarý getirip..

Masamýzýn orta yerine "trak.! "diye fýrlatýverirler ve ahiren þööyle bir gasým gasým gasýlýverirlerdi de.. Biz de makaralarý koyvermekten kendimizi alamazdýk yani.. Yani demem o ki dilenci dostlarýmýz bile ortak oluverirlerdi þu yoksul ama gönlü zengin arifane soframýza.. Rasmussen olayým; M.Þey gibi olayým; yalaným var sa. Bir keresinde aynen þöyle oldu. Cep delik cepken delik…Cigaram da yok üstelik…

Vakit sabahýn dokuzu onu..Mavi Kapýmýzý açtým girdim içeri.. Hal çöplüðünden topladýðým balýklarý kedilerimize verdim.. Ortalýðý sildim süpürdüm..Ocaðýn altýný yaktým..Oturdum bir köþeye. Elimi attým göðsüme…Aaa!..Cigaram yok !..N’apýcam ben þimdi ?..

Hemen ocaða koþtum.Bozuk para kutusu tamtakýr..Halýlarýn altýna;koltuklarýn arkasýna baktým. Iýh!..Kuruþ yok vallahi..

Gerisin geri köþeme döndüm..Kös kös otur bakalým geri zekalý veysel hoca.!.Oðlum adam olmazsýn sen. Cebindeki parayý iyice tanýmadýðýn zibidiye farsça kursuna gitsin diye ver þimdi de böyle kara kara düþün. Ya adam sandýðýn gibi çýkmaz sa?.Üçkaatçý’nýn tekiyse?..(öyleymiþ netekim!?)..(netekim de ne mikim?) Neyse efendim.!.Kazan kaynadý..Kalktým çayý demledim..Radyoyu açtým.. Avrasya Türkte”Gelin Canlar Bir Olalým!”…Hay canýyýz çýksýn da ; itler siysin sininize.. Bu Dünya bi garib diyorum kimse inanmýyo..

Neresi garib diyolar..

Kýzýlbaþlar Organize Sanayi Sitesi varmýþ Kýbrýsta…Ýyi mi?..Denktaþ ta Dede filan olmasýn sakýn?. Nerden nereye…Ýþte..

Kalkayým da bari bi çay alayým kendime!..Þimdi mi?..Evet !..Þimdi.!.Sigara yok ama?..Iýýh!..Sarmaz !.. Keþke hiç taþýnmasaydý..Yanýmda olsaydý…Bir sigara deðil bakkalý satýn alýrdý bana..Ah Yüksel kardeþ!.

Nerde lan bu millet?.Bi Allahýn kulu yok..Dirseklerim masada..Ellerim yanaklarýmda.Gözlerim kapýda.. Ah ulan Mavi Kapý..Bi keramet be.! Hiç mi hatýrýn yok lan Mavi Kapý?..Eðer bu sigara gelmez se var ya.!? Karakol kapýsý kahverengisine boyamazsam seni ; ben de ne oluyum lan.!

Aa.! O da ne.? Kapýda bizim aðzý bozuk Deli Asi belirivermesin mi?. Þööyle hafif kaykýlýp duvara yan yaslanmýþ..Omuzun biri iyicene duvardan yana düþük..Gözün biri kýsýk… Sað bacak sol dik bacak üstünde kývrýk..Yarým aðzýnda yarým bi cigara bööyle bana doðru üfürüyo. Vay hýnzýr.! Ýþi biliyo..Bi de böyle pispis gülümsüyo.!

O ne len?.

Elini cebine atýyo..Bana doðru yaklaþýyo..Elini cebinden çýkarýyo.! Bi Paket aðzý açýlmamýþ cigara..Hem de Bahar..Benim Cigaram..! Hiç terk etmeyen.Hiç ihanet etmeyen. Duvar dibi dostum.!..

“Paat!.”diye bir ses duyuyorum..O.! O’nun sesi.! Benim Bahar’ýmýn sesi.. Masanýn üstüne bakýyorum o deðilden þöyle bir.. Bir gözüm Deli Asi’de.

Deli Asi karþýmda oturuyor..Koltuða ööyyle bir kurulmuþ ki..Peehh!..Keyfine diyecek yok!.. --Çay ver çaaayy!..Ne bakýyon öyleee..!?

Þimdi.

Ben bakmayayým da kimler baksýn benim aðabeylerim benim ablalarým!?

Bir vakitler ben bu Deli Asi’yi dövmekten beter ettiydim..Kimseye sövmesin;sinkaflý konuþmasýn diye. Þimdi de o beni kendisine yaptýðýmdan beter etmiþ oluyordu. Ýþte bizim Mavi Kapýlý Evimizin beter etme þekli de böylecene orijin tarifini tebarüz ettirmiþ oluyordu… Saygýdeðer hanýmefendiler –beyefendiler.!

Nuh-u Nebi’den kalma ; markasý mürur-u zamana uðramýþ kirlisi beyazýndan aðýr basan karagün dostu Emektar-Rahmetli Buzdolabýmýzý da en derin þükran hislerimizle anmadan geçmeyelim ve … “Ulan nankör münkirler.!”dedirtmeyelim bari böylecene ..

Kimin getirip koyduðu çoðu zaman belli olmayan yiyecek ve içeceklerle .. Daima dolu olmuþtur kirli beyaz buzdolabýmýz.. Kapaðýný açýp ta yüzünü ekþiterek kapatan bir kiþiye asla þahit olunmamýþtýr. Þanlý tarih diye asýl buna derim ben!.Kapaðýný açacaksam böyle tarihin kapaðýný açarým asýl ben!

Ne o öyle?.

Hem milletin buzdolablarýný yaðmala….

Hem de þanlý tarih yazdýk diye tafra sat.! Yok öyle yaðma.! Buzdolabýmýz kadar bile olamayan bir tarihin…

. Avcý mavallarý kadar bile bir kýymeti harbiyesi yoktur gözümüzde.. Ýþte o kadar!..Ýþinize gelir se…Bundan sonra böyle.!

Ramazan Günleri tam anlamýyla þenlik günleri olurdu Yer Evimiz’in. Tencere tabaklar otoparkçý Mustafa’dan; tüpler bankacý Sýddýk’tan;Sular Sucu Muhammed’den; Bakliyat ve sair erzak-ý cariyye adý saný bilinmeyen mersedesli müteahhit’ten..Ekmekler Þýh Þenol’dan.. Sebze-meyve diðer zerzevatlar Pazarcý Kürt Memet’ten..Tatlýlar-sütlüler rastgele herkesten… Her halktan her milleten …Her kesim ve her aidiyetten;her mensubiyetten bir þeyler gelirdi Yer Evimiz’e. Yenilsin içilsin Rabbimize þükredilsin ve “Elhamdülillah Ýnsanýz.!” denilsin için..

Kurban Bayramlarý da baþka bir neþe ve muhabbet içinde geçerdi.. Ýlk paylar,ilk kavurmalar Yer Evimizin di.Bu;asla ihmal edilmezdi..Tabela derneklerine et gönderilmezdi. Tabelacý Don Kiþot Selim’den öðrenmiþtik..Tabelalar et yemezmiþ..Yer se bi gariban;bi fukara yermiþ.. Ýþte bu ahval ve þerait içinde dahi vazifemiz; doðru dürüst et yememiþ kim var ise onlarýn çaðrýlmas ve .. Hep beraber ayný sofrada yenilip yutulmasýydý kurban etlerimizin..

En evvela ; kýþý sokak köpekleriyle koyun koyuna yatarak geçiren Deli Osman yedirilir içirilirdi.. Ardý sýra evine asla gitmek istemeyen þizofren Aynur Abla ve…. Zaten bir evi olmayan Mecnun Asi aðýrlanýrdý..

Sair divaneler ve biçareler dahi sýrasýyla ayný þekilde ihtimam ile yedirilir içirilir;gönülleri hoþ edilirdi.. Unuttuðumuz var mý diyerek sokaklar caddeler kolaçan edilir ve varsa bir kaybýmýz hemen telafi edilirdi. Sahibsizlerimizin-gariblerimizin gönlü hoþ edilmeden asla hoþ olabilemezdi gönlümüz.. Sýr Çocuklarýydýk biz..

Muasýr Medeniyet puþtlarýna raðmen anasýr-ý erbaininden kopmayan.. O güzelim sahih geleneðin essah mý essah “bir hasýrda kýrk derviþ” çocuklarýydýk biz. Gelmeyen-gelemeyen garib dostlarýmýzýn da ayaðýna giderdik biz.. Þimdi þu kapýdan günde kýrk kilometre meczub Melih giriverir de yiyecek bir þey bulamaz sa… Halimiz nicolur diye düþünür ve O’nun da payýný ayýrýrdýk biz.

Baba evinde sýðýntý; babaevine dilenci; bi garib adam Fatih…

Gencosmanoðlu Þaban tezgahýnda akþama dek ne alýrsan bi milyon miskin Erdal… Þu herkesin gizli mi gizli kibar-ýevliyadan bellediði kendinden bihaber meþhur akli baþi tunne sevimli Beko. Ve sair Hacý Bayram Güzelleri’nin ayaðýna gidilir ve rica minnet davet edilirlerdi O güzelim Yer Evimiz’e.. Ya ayaklarýna götürürdük yahut kucaklayýp kucaðýmýzda getirirdik..Hoþlarýna giderdi böylesi.. Aman bir naz bir naz!Nihayet bizi kýrmaz ve teþrif buyuruverirlerdi hatýrnaz mý hatýrnaz bu güya delilerimiz. Bazý Ýslamcý dostlarýmýz “Karnaval havasýnda kutlanamz bu bayramlarýmýz!”diyor imiþler.. Yahu bunun adý bayram deðil mi?.

Nasý kutluyalým yani?..

Resmi bayram merasimlerine benzer protokol kutlamalar filan mý yapalým? Hiç deðil se þu halkýn arasýna bayramlarda bari karýþýn be.! Ne öyle yabancý memleketlrde sefarethane bayramlarý gibi… N’oluyoruz abi?..

Matem filan mý tutalým yani?! Töbe yarabbim töbe.!..

Neyse!..

Þimdi biz Noel’i bile kutluyor idik desek testemelli delleniverirler hincik.. Ama n’apalým ki öyle oluyodu yani..Noel’i Nail okuyor;Ýsa aleyhisselam ‘ ve havarileri’ne de… Fatihalar gönderiyorduk yani..

Hindi yerine zeytin ekmek;raký-þarap yerine çay kahve içerdik hemi de. Hem fazla masraflý olmuyo hem de pek hora geçiyodu böyle müsrif kutlamalar inadýna. Bazen de boza,salep filan içerdik..

“Ýyi ki doðdun Ýsa;Yerevinden selam sana.! “diyerek Ermeni-Süryani Ýlahileri dinlerdik.. Arabça hristiyan ilahilerini ilk iþiten bir misafirimiz:

---Anaa…! Bunlar da mý Kur’an okuyorlar laaa!..deyincek..

Güle güle kendimizden geçerdik.

Arkasýndan gelsin mezmurlar;taleal bedru’lar..Miraçlamalar..Tevhidler..Neyler…Meyler.. Þah Hatayiler..Harabiler..Pir Sultan Abdallar..Ahmet Kayalar..Þiwanperverler veee.. Sürpriiiiz…!

Beethowen..Mozart…Çaykovski..Tarkovski ..Pardon..Bizi andý galiba rahmetli.. Oluyor bazen böyle..Coþuveriyorum iþte..Bosnalý þarkýcýmýzýn adý neydi abi..?Allah Allah!.. Aklýma gelmedi iþte..Þimdi..Yanýmda olsaydý söylerdi iþte..(Herþeyi bilen bi akýllým vardý da.) Off!..Neyse..O da gelir birgün. O Deli’yi de anlatýrým size..Bi tane de Frankfurtta var.. Ah Can’ým benim..Kucaklýyorum seni..Muckk!..Öpüyorum aha böylecene..Kendine iyi bak!.

E mi…?

Ýþte böyle kardeþler.!

Mevlevice sema;Alevice Semah;Lazca horon..Dadaþca bar..Munzurca ha var .. Gaggoþca Mamoþ..Yozgatça halay…Aydýnca Zeybek..Ankaraca misket..Ýstanbulca mastika.. Urfaca hoyrat…Antepçe barak..Kýrþehirce bozlak…”Allaaah u Ekberr!.”

--Ezan okunuyo oooðlum saaarmýsýnýz..?.Býrakýn þamatayý da doooðru namaza.!.. Eh.! Davet büyük yerden.! Gerçi davetçi biraz memur takýlýyo ama olsun.

Memura kýzýp; abdest bozulmaz.!

Namazdan sonra aynen devam.!

Böyleydi iþte Yerevimiz.!.Hem Cami’miz;hem Cem Evi’miz..Hem Havramýz;hem manastýrýmýz. Hem tekkemiz hem dergahýmýz…Hem derneðimiz hem vakfýmýz..Hem kalbimizdi hem aklýmýz. Peygamberler kardeþti ler de biz deðilmiydik.?

Sarý Gelin türküleri..Dersim deyiþleri..Bektaþi nefesleri..Mesnevi söyleyiþleri dinlemekten de.. Asla geri durmazdýk biz.Ümmü Gülsüm bile dinler; mülteci Filistinli Nasýr’ý bile bihoþ ederdik biz. Ertesi gün elinde ne kadar arab þarkýcý kasedi varsa bulup getirir býktýrýncaya kadar dinletir di de.. Yine de bozuntuya vermezdik biz..Garibim ne kadar da sevinirdi þu diyar-ý gurbet eller de..Aah ah! Nice devletler –devletlular görmüþ þu coðrafyanýn maðdur ve mazlým çocuklarý olarak bize dair …. Bize has ne var sa…Hayy’dan gelip Hu’ya giden bir hal içre cümlesin raks u halvet eylerdik te.. Þu fani dünyada bir parmak bal misali bir avuç cennet eylerdik birbirimizi de… Sevini seviniverirdik iþte böylece þu küçücük kocaman mý kocaman Yerevceðimizde…

…Sürecek ve bitecek…