ÇOCUKLUÐUM,ÇOCUKLUÐUMUZ..

O zaman yaþam;bazen parlak jelatinli bir þeker,bazen gökyüzündeki özgür bir uçurtma,bazen de annelerimizi kucakladýðýmýz anýn sýcaklýðýndan ibaretti yalnýzca..

Bir eli tutmak,bir kucaðýn sýcaklýðýný duymak,uykuya dalarken þefkatli bir eli sýkmak ihtiyacýydý duyduðumuz..

Bazen bir çikolata, bazen bir külah dondurma için dakikalarca dil döküp, zafere ulaþtýðýmýzda gözlerimizin parladýðý yýllardý..

Ýlk cümlelerimizi kurduðumuzda anlaþýlamamanýn kýzgýnlýðýydý hýrçýnlýðýmýz..Fark edilmek istenmemizdi..Bundandý duvarlarý bile bazen rengarenk boyadýðýmýz..

Annenin mutfaða ,babanýn gazeteye dalmasýydý çoðu zaman bizi huysuzlaþtýran ve belki de en sevdiðimiz oyuncaðý bile kýrdýran...

Oysaki sýcak bir kucaktý en fazla umulan..

Çocukluðum ,çocukluðumuz..

Hayatý aþaðýdan yukarýya seyrettiðimiz yýllardý..

Büyükler konuþurken sözüne karýþýlmayan,bir topun peþinde koþmaktan yorulunmayan,sarý saçlý bebeðin uyutulmasýndan keyif aldýðýmýz yýllardý..

Bayramlar; elleri öpmeye yarýþtýðýmýz,elimize konan bir þeker,bir mendil ve harçlýktan ibaret sandýðýmýz, bayramlýklarýmýzý seyre daldýðýmýz anlardý...

Salýncakta sallanabilmenin,çevrilen bir ipte arkadaþýndan çok atlayabilmenin,bir uçurtmanýn uçmasýnda egemenlik kurabilmenin zevkini yaþadýðýmýz yýllardý..
Ýlk okulum, ilk öðretmenim, ilk önlüðüm, beyaz yakam, beyaz kurdelem, ilk kitabým, ilk aþkým, bir simidi paylaþtýðým ilk sýra arkadaþým.... Ýlk þiirimi okurken yarýda kaldýðým, aðladýðýmmm... Alýnan bir kalemle mutluluðu yakaladýðým, Unutmaya kýyamadýðým, keyifli bir tebessümle hatýrladýðým yýllar...

Çocukluðum,çocukluðumuz....

Hayatý aþaðýdan yukarýya seyrettiðimiz yýllar..

Keþke insanlar hep çocuk kalsalar..

Sevgiyle

Ayfer Bayraktar-2006