SÖNDÜREN YAKIYOR!!!

Paylaþýlmayacak kadar bütünsün sen!
Yarým kalmýþ yaþantýmýn derinliklerinde.
Herkesin gördüðü,
bana saklý olansýn,
Parçalandýkça sevdalarým sana doðru.
Herbiri inci tanesi;
gönlümün ücralarýnda,
Aynalarýmda bana görünen,
ben deðilim oysa!
Çýrpýnan biri var ummanlarýnda yokluðunun,
Avuç avuç kahýr,
avuç avuç yakarýþ var tanrýya.
Ama isteyen ben deðilim;
istenen sen deðilsin!
Aðýrlýðýnda eziliyor küçüçük bir et parçasý,
Bakýyorum sol yanýmda bir volkan,
kýzýl renkte.
Alevlerinde adýn yazýlý,
lavlarýnda bakýþlarýn,
Baþýmdan ayaklarýma kadar süzülürken varlýðýn!
Yokluðun yetiþiyor imdadýma,
saðanaklar gibi,
Beni baþtan yaratýyor...
yeniden yeniden yakmaya!!!...