DÜÞLER AYAKTA



Yalan olmayan sözler, uçup gitti sonsuzlukta. Seven yürekler, unutmadan sevgilerini karýþtýlar gökkuþaðýnýn renklerine. Ezgiler aðladý, yürek bir dakika dinleyemedi duygularýný, bir telaþtýr aldý götürdü iç sýzýlarýný. Yaðan yaðmur, kar. açan çiçekler...Giden mevsimler, yok etmeden unutturdu sevdalarý.
Bir gün belki bir gül, bir söz, bir yer, bir ezgi alýp götürdü yüreði yaþanmýþlýklara. Elden gelen bir þey yokken ne denir ki...Sadece bir derin ah çekilir. Giden gitmiþtir,yaþayacaklarý daha nice sevgiler, yol yol dizilmiþtir. Her bir sevgi, diðerine bir aný býrakýrken aðlamayý bile unutan gözler, aynaya bakar. Aynadaki, güler ona, 'Hala vakit varken piþmanlýklarýný gömdüðün yerden çýkar.' diye fýsýldar kulaðýna.
Uzakta bir tren sesi...Gün, geceye kavuþmak üzeredir. Buram buram sevda kokuyor kahve...Düþler...Karþýdaki çocuðun elindeki pamuk þekeri..O da bitecek, o çocuk da büyüyecek, umutlar da...
Bu gidiþ, umudaydý.Ne göreceðini bilmeden, unutulmuþluklarla yüzleþmek içindi.Her molada, bin heyecan. Keþkeler, piþmanlýklr, acýlar, düþler...Tren durdu, yolcular indi. Ýstasyon sessiz. Sadece, düþler ayakta.







16.12.2006 / Serap Hoca


-----------------------------

Ey yar, Sen Olmuþum Ben




ey yar...
seninle hasbýhal etmekten uzak kalan bu gönlü sildiðini bildiðim halde nedir bendeki bu hüzün bilmem..daðlarýn doruklarýndan baktým da dün gece yarýsý,sana doðru esen meltemin sesinden baþka ses duyamadým...gönlünün ince sýzýsýný hissettim de ses veremedim..bildim ki ey yar...bensizlik çökmüþ omuzlarýna ve bildim ki ey yar, yüreðin aðlar çaresizlikten...öten her bülbülün çýðlýðýnda biz varýz ey yar...bildim ki gidiþin sebepsiz deðildir..bildim ki bu sevdadan korkmuþtur yüreðin ve güldüm ey yar...dudaklarýmý büküp de hayata...gönüller bunca sarmýþken birbirini...gönlün sahibi bile koparamaz gayri yüreklerin ellerini...
boþ ver yüreðim...boþ ver..sen savrul kendi denizinde..dalgan bulur beni..sen es kendi seherinde, alevin þavký vurur tenime...gül cemalini görmese de gözlerim..gördüðü andýr ona can veren...hoþ sözlerine hasret olsa da kulaklarým...bilirim düþüncenden geçeni..seni sana býrakmýþým da gelmiþim kendi daðýmýn yamacýna..ne beklerim gel diye...ne bekle gelirim diye..sensizliðin çukuruna gömsen de beni..çukuru kazan sensin diye sevinir de girerim sonsuzluk dehlizine...
sen olmuþum ben...görmez misin?

2.1.2006/ Serap Hoca

------------------------

Gönül Yolcularý



Can...Bizler, öyle gönül yolcularýyýz ki sevgide vefadan söz ederiz de menfaat aðacýna ilk önce kendimizi yerleþtiririz..Sözde kalýr söylediklerimiz ve özde arýnmaktan uzaðýz... Geldiðimiz kaynaða döneceðimizi bile bile, giderken çýkýnýmýza sadece erdemi koyacaðýmýzý unutup gene de aciz kalýrýz nefsin yanýnda...
Nice insanlar gelmiþ geçmiþ:özü bir sözü bir..Nice öðütlerle yol göstermiþler kalbi karanlýkta kalanlara da kulak, saðýrým diye haykýrmýþ adeta ve biz, çamurlu yollarda yürüyüp çamurlara bulaþmayý yeðlemiþiz. Piþmanlýk denen rüzgardan arada bir ruhlarýný ferahlatsalar da., kýsa sürmüþ...Gönlün arzularýna boyun eðmek, egemenlik kurmuþ ve insan denen varlýk, küçüldükçe küçülmüþ kendi özünde. Nereye baksa kendi gibiler...
Bir gün, bir yerlerde, bir daðýn ta doruðunda bir fenerin ýþýðýný görmüþcesine o ýþýða yönelse, arýtsa nefsini hýrsýndan, yýkasa benliðine bulaþmýþ karayý...Günün doðuþundaki kadar batýþýnýn da güzel olduðunu hissedecek ve bir cana bir gül diyen þu zavallý çocuðun gözlerindeki sevgiyi hissedecek..
Kalpten gelen selamýmla selamlarým ak pak gönülleri.

1.12.2006/ Serap Hoca