Sus Yüreðim


uzaklarýn türküsü var dilimde can...seni söyler dilim..seni özler yüreðim..kara topraða eþ olan sevdalarýn yanýna koydum yüreðimi..düþtüm kaf daðýndan öteye...kocaman dalgalarý aþtým da þu minik ýrmak korkuttu beni...yýkýl dedi sanki bana...yýkýlmadým...verdiðin güçtü belki de beni ayakta tutan...sonra can, üstüm baþým paramparça çýktým da o yangýndan acýmadan kalbim... bir kibrit þulesi acýttý içimi…sevda ne büyük bir dað ki þahin kanadýyla bile eriþemem doruðuna…tam kondum derken kaybolurum sisler bulutunun içinde…ve bir de bakarým ki doruk çok uzakta…ben artýk baþýmý aldým ellerimin arasýna.. dedim ki sus yüreðim artýk sus…ve giyin bembeyaz giysini…tut gideceðin yolu…bilirim ki sen ordasýn…



18.12.2005/ Serap Hoca

-------------------------




Taþ Yüreðine

-“O mahiler ki deryada yaþar, deryayý bilmezler.”-



sevilen...ey sevilen...yetmedi mi ettiðin...kanlarýna basa basa gezerken yüreðimin kumsallarýnda, ben artýk senden umudu da kesmiþken...elinde aþkýn okuyla baþka yüreklere diktiðin çiçeklerin rengini haykýrarak...bak, vuslatýný umduðum yarim var diye...yüreðimi bin kez kanatýp da...gözyaþýmla alay ettiðin yetmedi mi...ben ki kendi yaðýyla kavrulur misali, kýyýlarda dolaþýrken yüzüme çarpan dalgalarýn ferahlýðýný bile hissederken utanýrým sevdama ihanet mi ediyorum derim...ve ey yar...sevgisizliðin bana mýymýþ derim sadece de...bir ah çekerim derinden....bak...bahar geçti, güz geçti..yapraklar renkten renge döndü...sen...yapraklar kadar olamadýn...üç mevsim sonra ayný rengine dönerken hazan yapraklarý, sen... yönünü bana bir daha döndürmedin...nasýl bir sevda salmýþsýn yüreðime ki ne senin izini siler, ne baþka sevdalara yer açar...ah yar, gül yüzün solmasýn...ah yar..umudun tükenmesin..güller eksilmesin ellerinden...mutluluðun daim olsun...ben mi...sonsuzlukta boþa saldým ruhumu...gider boylu boyunca gönlüm...gözlerim senden baþkasýna kapalý...kulaklarým sadece senin sesinle duyar evreni...ellerim seni hisseder yapraklarýn ayasýnda... seni anlamak...ne zormuþ can özüm...seni sevmek ne kadar kolaydý oysa...kelimelerin ardýna saklanan sevgiyi bulmak ne kolay olmuþtu...þimdi...kelimelerine de hasretim sen gibi..gelme...yüreðinde yoksam...gelme..okuma þiirimi...dinleme rüzgarýmda aðýdýmý...yosunlara sarýlan taþ yüreðin duymasýn çýðlýðýmý....ben daðlara dayadým sýrtýmý...ondan gayrisine yoktur güvenim. sen...görmeyen gözün, duymayan kulaðýn ve bana dair yazmayan ellerinle uzak olasýn dünya derdinden...sevgim seni korusun ey yar... sevgisizliðini sardým onulmaz yarama...gülleri resmettim yüzümde...sen görme içimdeki acýmý...þimdi, hoþ kal...seni hoþ hallerinle göreyim...sadece...sadece...yüreðinde kim var...bilmeyeyim.

17.11.2006/ SERAP HOCA
---------------------

Tükenmiþlik



Sevgi kývýlcýmlarý sarýnca yüreðini bilemedi kimim, neredeyim,neden diye ve býraktý kendini akýntýya pervasýzca...Nedensiz sevda, nedenli ayrýlýklara gebe kalýnca aldý ellerini baþýnýn arasýna ve düþündü... Sevgim, zarar veriyorsa sana, neden varým ki ben? Bir lodos mu esti bilemedi, içi ürperdi...Yok, dedi...Olmayacak...Baþka türlü olmayacak, gitmeliyim...


8.1.2005/ Serap Hoca