Gönlümün en hassas en mutena yerinden sýmsýcak bir merhaba…


Ey muhayyel peri, ey edasýyla gülleri kýskandýran dilârâ! Kaprislerine gönlümü râm eyleyen.



Böyle uzun bir girizgâhtan sonra, gelelim asýl konuya…

Bu sabah da yüreðimde senin deliþmen sevdanla uyandým. Yine nüksetti sana yazma itiyadým.


Ýyi ki kâðýtla kalem gibi iki vefalý, kadim dostum var. Onlar dahi senin gibi olsaydý ne yapardým! Özümü özlem deryasýna saldýðýn günden beri, iki vefalý dost dert ortaðým. Ne kýnarlar, ne hâlime gülerler. Gönlümden dökülenlere yüksünmeden mihmandarlýk ederler. Her hâlime katlanýrlar…


Þayet, adresin meçhul olmasaydý; bir mektubum sana ulaþsaydý bunu sen de anlardýn.


Kim bilir?! Þimdi senin meçhul ve muhayyel ikliminde çiðdemler açmýþ, sümbüller tebessümde, lâleler de yoldadýr. Lâkin, senin gittiðin günden beri, ben buzul çaðýndayým. Buyuyorum nefesinin özlemiyle. Hurufata da sözüm geçmez oldu. O yüzden, belli bir düzene sahip deðil yazdýklarým. Ruhumdaki hercümerç yazdýklarýma da yansýyor. Sellemehüsselam mektuplarým.


Ey muhayyel beldenin muhayyel perisi!
Þeksiz þüphesiz aþka imaným. Kayboluyor gözlerini düþününce kaygýlarým.


Yine yüreðimde yoðunluðun, dilimde pelesenk güllü adýn. Bu daðýnýk satýrlarý karaladým. Çünkü hasretin girdabýnda toparlanmaya vakit bulamadým.


Sensin hasretimin içini dolduran gül. Sensin ýtýrýna doyamadýðým. Ve cümle þarkýlarýn çaðrýþtýrdýðý efsane adýn.


Gittin; ama en güzel hâlinle hayalimde kaldýn. Muhayyilemden hiç çýkmadýn, çýkmayacaksýn, çýkamayacaksýn… Yüreðimde esir kaldýn. Esaretin en güzel gülü adýn. Bir vefa semtine uðramadýn. Bir aþk namemi okumadýn. Gönlümü vefasýzlýðýnla esir aldýn. O günden beri esaretin en rütbesiz çerisiyim. Sen kumadansýn.



Benim aþk meydanda künyem okunmaz. Ýçini sen doldurursun þiirlerin þarkýlarýn. Kendinle ne kadar gurur duysan yeridir. Bencileyin kelamla arasý hoþ olmayan bir kemteri þiir bahçesine bahçývan, hizmetkâr yaptýn. Sana þiirler yazdým. Bu mektubumun eline ulaþmasýný o kadar çok istiyorum ki, beni belki o vakit anlardýn. Artýk nokta olsun selâmým.
Ankara,18.03.2010 Ýbrahim KÝLÝK