Bir varmýþ bir yokmuþ...
Birbirine karýþmýþ gecenin rengi, gündüzün karanlýðý.
Cennetin izini sürermiþim günlerin, haftalarýn, aylarýn hesabýný bilmeden.
Þimdi saatlerin hesabýný yapýyorum akrebin yelkovandan kaçmalarýna inat.
Bað çapasýný alýp topraðý kazdýðým:''Nerde bu oruç ben de tutacaðým.'' dediðim yýllardý.
Çamurdan ekmek, tarla çiçeklerinden buket, viþnelerden kulaðýma küpe yaptýðým günlerdi.
Þimdi kulaðýma küpe olanlar baþka...
Diz yaralarýma, kýrýlan oyuncaklarýma, oyunu bozan arkadaþlarýma aðladýðým zamanlardý.
Þimdi aðladýklarým baþka...
Annemin yaptýðý muhallebiye, babamýn pazardan aldýðý ekmeðe mutlu olduðum yýllardý.
Þimdi mutlu olduklarým baþka...
Kardeþimin tokasýný, komþu çocuðunun oyuncak bebeðini istediðim zamanlardý.
Þimdi istediklerim baþka...
Erkek çocuklarla bilye yarýþtýrdýðým, kavga ettiðim yýllardý.
Þimdi yarýþtýklarým baþka, kavgalarým baþka...
Bu sabahlar, akþamlar, güneþ, ay, yýldýzlar, yaðmur ey rüzgar!
Geldik gidiyoruz bu bahçeden.
Önümüzde yollar, ayrýlýklar, kavuþmalar peyda olmakta.
Yorgun düþlerim, uslanmaz hayallerim, korkulu rüyalarým, cývýltýlý seraplarým...
Ve sen ey en sevdiðim rüzgar, ikindi fýsýltýsý, toprak kokusu getiren yar, on yedilik lil !
Kanýnda can, ruhunda umut, sende ömür, bende de senin coþkun var.
Gittiðim yere kadar gelir baþucumda beklersin.
Çocuktum büyüttün.
Varým, varsýn.
Varýz...