Vedasýz gidiþinin ardýndan,( beni böyle bîmecal býrakýp gittin ya, o emsalsiz ellerin hep yâdýmda.)

Ey muhayyel peri!
Meçhul iklimlere kayýp giden bulutlarla hem dem olup, yüreðimin seni takibinden kurtulacaðýný mý sandýn?


Bil ki uzak diyarlarda gözümden ýrak salýnýrken, daha bir katmerleniyor sana duyduðum susuzluk. Su üstünde yüzen narin gül yapraðý gibi, hayalimin sularýnda yüzüyorsun. Öyle narin, öyle zarifsin ki fikrimde elif oluyorsun.


Itrýn uzak diyarlardan saba rüzgârý ile ziyaretime geliyor , her seher. Hurufattan yardým alýp, naçizane sana dair birkaç satýr karalýyorum. Seni tasvirden uzak; ama tebessümüne meftun. Yazdýklarýma sen deðer katýyorsun…


Sana yazmak, ayrý bir haz veriyor ruhuma ey muhayyel peri! Gittiðin günden beri, ne yapýp edip; cümle yazdýklarýma senden bir iz, bir emare ekliyorum. Satýr aralarýna, gizeminin emsalsiz usaresi yayýlýyor. Bu yazdýklarýmý okumaný o kadar çok istiyorum, lâkin adresin meçhul sen muhayyelsin. Hayal ikliminin gümüþ sahillerine, ne ben ulaþabiliyorum ne mektuplarým. Yine de muhayyel iklimlere en gönülden selâmlar yolluyorum.



Seni alýp götüren bulutlar, yüreðimi de yüreðimi de aldý seninle birlikte. Ya birgün ansýzýn çýkýp gelmeni, ya yüreðimi geri vermeni bekliyorum. Gamzene iliþtir yüreðimi de öyle gel…


Cümle vefasýzlýðýna raðmen, içinden gümüþ ýrmaklar geçen kentlerin, taze sabahlarýnda buluþacaðýmýzý ve o zambak ellerini koklayacaðýmý hayal ediyorum, ey narin gül yapraðý!


Gümüþ kanatlý turnalarýn teleklerine gönlümü takýp sana tekrar tekrar selamlar gönderiyorum. Turnalar, incecik parmaklarýndan su içerken, ben hasretinle kavruluyorum…


Bir yaz günü sýcaklýðýnda, bir bahar dalýnda, bazen buz gibi sularda hayal ediyorum seni.


Ellerin, hayallerimin duvarlarýna asýlý naif bir tablo gibi duruyor. Meçhul ve muhayyel ikliminin, mercan adalarýndan el ediyorsun. Gönlümün binbir odalý evinde, incecik endamýnla binbir gece masalý oluyorsun. Dinlemeye doyamýyorum.Ýklimine gelmek istiyorum , gelemiyorum.


Bir gün, sen çýkýp gel bütün al beninle. Bir elif misali, dikil karþýmda; ben vav olayým. Gözlerinde kaybolayým, kýyamete kadar öyle kalayým.


Selâm olsun, muhayyel iklimlerin perisine… Þimdilik elveda.
Ankara,23.03.2010 Ý.K