Som bir efsanesin yüreðimde. Gümüþî rengiyle köpük köpük sonsuzluða akan, hep tazelenen ve iz býrakan coþkun, dupduru nehirsin. Bir iksir var ki özünde.Gitsen bile, yüreðimde kalýrsýn hep, en güzel hâlinle.


Cümle kuyumcular birleþse, senin miyarýnda bir mücevher meydana getiremezler. Çünkü en yüce sanatkârýn ruhundan üflenmiþ uðrun. Yaðmursun en berrak bulutlardan. Ýncisin okyanuslarýn derinliklerinden. Rüzgârsýn, misk getirirsin Hoten diyarýndan. Nefesin baþýmý döndürür uzaklardan. Yakýnama gelsen yakar kavurursun.


Bir þiirsin,ahengi,týnýsý, musikisi sarýp sarmalayan. Yalazý yüzümü ruhumu yalayan ateþsin. Bir bestesin,güftesi elmastan ,zümrütten.


Zümrüdüanka’sýn hiçbir misale gelmeyen. Gül namelerine girizgâh, dile pelesenk adýnla hep efsaneleþiyorsun. Benzersiz tavrýnla,bir masalsýn çaða mührünü vuran. Tadýna doyulamayan…


Elif endamýnla hep hayallerimi süslersin… Bu fani cihanda bulunmaz menendin. Leyla’nýn sükûtunda, Mecnun’un figanýnda gizlenensin. Seherlerde üþüyen þebnemsin. Kirpiklerimde nemsin. Sonsuzluða akýp giden, akýllara ziyan efsanesin,


Yorgun ruhumu dinlendiren en güzel þarký sesin. Maveradan gelensin. Sýrlarýmý bilensin. Ellerin yorgun demlerimde esen bir imbat. Nefes nefes içime iþlersin. Yusufî rüyalarýma giren gül suretin. Aðzý köpüklü, yelesi rüzgâra karýþan atlarýn düþündesin…

Demirden daðlarý eritip sana geleceðim. Hep seni dinleyeceðim mahþere deðin. Kýrsýn kalemi ellerin. Ferman senin devran senin, an senin. Sonsuzluða akýp giden efsane her hâlin. Bîçareye armaðanýsýn hilkatin. Güller sana benzer. Sen kendine benzersin. Sussan ayrý hikâye, konuþsan içime iþler sesin , mest olurum… þiirlerime konu olursun. Nefes alýp verirken seni solurum. Her gün sanadýr yolculuðum. Umudum,umutsuzluðum…Feryadým, figaným, suskunluðum…



Ruhumda köpük köpük çaðlayan, coþkun akan duru suyum. Sevda yolculuðum. Bidayettim, nihayetim, sonsuzluðum… Sanadýr seferim. Sabah akþam yüreðimdeyken huzura durduðum. Hüthütüm ,üveyiðim, kumrum. Çöl yangýným, sanadýr susuzluðum…
Ankara,30.03.2010 Ý.K