Aldýn eline kalemi
Çizdin karaladýn
Kýrýk dökük mýsralarýný
Yoksa sen þiir mi sandýn?
Bu çark böyle dönmez
Binbir yolu denedin
Binbir renge boyandýn
Ya bir kuyunun gölgesinde
Ya da bir bulutun düþlerinde kaldýn
Boþuna yoruldun, boþuna aðladýn
Ýlk zamanlar çocuktun ve aptaldýn
Koþtun, düþtün, yuvarlandýn ve atýldýn
Bir köþeye saklandýn, saatlerce çýkmadýn
Saklambaç mý oynuyordun? Nerede kaldýn?
Sen bu oyunu gerçek mi sandýn?
Saat çaldý, zaman geçti, okul bitti
Sen bütün derslerden sýnýfta kaldýn
Ýçin büyüdü, büyüdü, çoktan yaþlandýn
Elinde hiç oynamadýðýn misketler
Herkes oyunu çoktan býraktý
Ciddiyete davet edildin, iþe alýndýn
Seni de saydýlar, seni de kattýlar diye
Þimdi, sen kendini adam mý sandýn?
Sana su verdiler, utandýn, korktun almadýn
Bak, þimdi deniz üstünde susuz kaldýn
Yoksa, sen bu inadý gurur mu sandýn?
Bir daha yanýnda getirme gözyaþlarýný
Ey kendini bilmez, ey pervasýz serseri!
Taþýyamayacaðýn yükü neden sýrtýna aldýn?
Sen etrafýndakileri hammal mý sandýn?
Ne iþin vardý yüksek yerlerde?
Yoksa yýldýzlarý mý toplayacaktýn?
Bak, baþýn döndü, uçuruma yuvarlandýn
Kupkuru dallara uzandýn, kurtulamadýn
Yamaçtaki o güle uzandýn, elini parçaladýn
O yemyeþil körpe dal seni taþýyamaz
Hiç uzanma, býrak bari O da
Yýldýzlar gibi yerinde kalsýn
Býrak kendini boþluða
Dua et de, bu son uçuþun
Sarp kayalara çarpýp parçalanmadan
Aniden ve çabucak noktalansýn
Ne verdin ki bu dünyaya, ne istiyorsun?
Belki birþey yemedin, hep yutkundun ama
Bu soluduðun zehirli havadan bile
Geçen her saniyeye, bir ömür borçlu kaldýn
Þimdi git, duvarlarý rahatsýz etme dostum
Senaryo bitti, perde kapandý, ortada kaldýn
Bomboþ salonda yoksa alkýþ mý aradýn?
Bak yine akþam oldu, çok geç kaldýn
Aldandýn dostum, yazýk ki aldandýn
Sen kendini, ancak kendini kandýrdýn..