'Sarý Bank - Hayat' adlý romanýným kýsa özeti....

Kitabým, Kader Sokaðýn karþýsýna yerleþtirilmiþ sarý renkli bir bankýn, bana göre romantik hikayesidir.
Bankla bir þeklide temasa geçen bazý insanlarýn kýsa hayat öyküleri ve ölümleri romanýn görünen konusudur.
Sarý bankýn yerinden kaldýrýlmasý ile tüm dünyanýn yani algýlanabilen hayatýn deðiþebileceði fikri ise romanýn gizli konusudur.
Ölüm ve hayat kitabýn hikayesidir.
'Tanrý' kavramý genelde 'hayat' yerine kullanýlmýþtýr.
Yer yer fütürist göndermelere baþvurulmuþtur.

Kitabýmdaki karakterler ve kýsa hayat hikayeleri ise þöyledir...
Evsiz adam: Karýsýný öldürmekle suçlanýr. Organlarý devlet tarafýndan çalýnýr.
Ýki sevgili: Kadýn, Mustafa'dan vazgeçer. Adam, kadýnýn sevgisine ulaþtýktan sonra kadýna karþý soður. Evlenirler. Çocuk klonlamaya karar verirler, kadýn adamý Mustafa'yla aldatýr. Adam, kadýn ve Mustafa'yý zehirler...
Yaþlý adam: Eski polise doktor karýsý ötenazi yapar. Sonrasýnda kadýn kendini asar...
Elinde kitapla genç: Geçmiþte Kader'e arabasýyla çarpmýþtýr. Bankta otururken Kader Sokak tabelasý yüzünden anlýðýna yolculuk yapar. Sonra Kader'in kardeþini soyguncunun elinden kurtarýrken ölür...
Topal ve muhtar: Rüþvet vermek için þehire giderler...
Modern oyuncakçýda çalýþan iki kýz ve bir erkek: Sarý saçlý kýz mavi gözlü erkeðe aþýktýr, mavi gözlü erkek kýrmýzý saçlý kýzý istiyordur, kýrmýzý saçlý kýz gözlükle erkeði seviyordur. Sarý saçlý kýzla mavi gözlü erkek evlenir, üç tane zeka özürlü çocuklarý olur. Mavi gözlü erkek bir gün cinnet getirir ve hepsini öldürür. Kýrmýzý saçlý kýzý ise üyesi olduðu çete üyeleri tarafýndan öldürülür...
Elinde gazeteyle adam: Emekli ölü yýkayýcý özel bir cenaze evi açar, batar, Allah'a yaklaþýr ve onu anlar, tasavvufa gönül verir. Allaha kavuþmak için bir an önce ölmek ister ama inancýna göre intihar yasaktýr. O da yaþamaya çalýþmaz, yemek yemez ve artýk iyice pili bittiðinde bir tabuta girer bir daha da çýkmaz.
Býyýklarý alt dudaðýný bile kapatan hatta yüzünün neredeyse yarýsý bu býyýk denen tüylerden oluþan kýsa boylu adam: Görme ve dokunma duyularý eksiktir. Seslerden vazgeçmeye, intihara karar verir. Sonra vazgeçer, lösemiye yakalanýr, iyileþir.
On iki yaþýnda iþ arayan Mehmet: Hayal dükkan ve camide iþ bulamamýþ, bir daha sarý bankýn olduðu mahalleye gelmemeye karar vermiþtir. Sonrasýnda zengin olur ama aþký bulamaz. Tinerciler tarafýndan býçaklanýr ve ölür...
Yüzünün bir tarafý kulaðýndan aðzýna kadar býçak yarasý olan kadýn: Bankta otururken yarasý sýzlayýnca eve gider. Sonrasýnda çalýþtýðý iþ yerinde bir virüs kapar ve þizofreniye yakalanýr. Hastane penceresinden düþer ve ölür.
Ýki mühendis: Mahallenin yýkým planýný hazýrlarlar. Sonrasýnda biri pankreas kanserinden, diðeri de böbrek yetmezliðine baðlý kalp krizinden ölür…
Sedat: Tesadüfen kapýsýnda bulduðu mektubu takipten vazgeçip imha eder. Deniz'le evlenir. Polis tarafýndan öldürülür..
Deniz: Huzur evinde eceliyle ölür...
Okan: Kýzýnýn ölümüne kendinin sebep olduðunu düþünür. Deniz'in eski kocasý Sedat yerine onu öldürür.
Çöpçü Mehmet: Emekli olur ve evinde çöp yýðýnlarý oluþur. Hastaneye kaldýrýlýr hastane enfeksiyonundan ölür.
Balýkçý: Eceliyle memleketinde ölür...
Güvenlik görevlisi: Basit yaþar, hastalýktan ölür. Karýsýna hastalýðýnýn teþhisini söylemez...
Hayal dükkanda çalýþan kýz: Bitkisel hayattaki kardeþinin yani Kader'in fiþini çeker. Annesi açlýktan ölür, babasý annesi öldüðü için ölür. Kýz, anne ve babasýný almaya gelen ambulansýn þoförüyle evlenir. Eceliyle ölür...
Broadwayli kadýn: Geçmiþte aþýk olduðu adamýn oðlu, çalýþtýðý hastanede ölür…
Dilenci anne ve kýzý: Kýz bir düþüncenin neferi olarak ölür. Kadýn, iki genç tarafýndan sekizinci bölgede öldürülür...
Pazarcýlarýn lideri: Siyasete atýlýr, cinsel anlamda iktidarsýzdýr. Baþbakan olur. Oðlunun babasý tarafýndan öldürülür. Halka gerçek açýklanmaz. Demokrasi ve halk kahramaný ilan edilir.
Topu olan çocuk: Annesi yýkýmdan sonra caddede top oynamasýna artýk izin vermez. Gýda teknojisti olur, huzur yerleþkesindeki odasýnda ölü bulunur...
Boyozcu: Köye göçer, tarým yapar, akçiðer enfeksiyonu sonucu kalpten ölür...
Kaleleri kuran çocuk: Baþarýsýz bir hayat sonunda intihar eder...
Ýki polis: Yetmiþ yedi yaþýnda ölürler. Birinin cenazesi kalabalýk diðerinin ise sakin olur.
Çöpçü gençler: Biri kaný donduran virüs yüzünden, biri çöp arabasý yüzünden ölür...
Bankýn altýndan geçen böcek: Boyozcu ezer, mazgala iter...
Modern oyuncakçýdaki gözlüklü erkek: Diðer semte gider ve sarý banka oturur, ölür…
Sarý Bank: Yeni semtinde, denize sýrtý dönük vaziyette uzun yýllar kalýr. Küresel ýsýnma sonucu, yüz yirmi dokuz sene sonra, deniz yükselince suyun altýnda kalýr...




Romanýmýn fikri altyapýsý ve benim için önemi...


Romanýn fikri alt yapýsýný Nietzcshe'nin oluþturduðunu söyleyebilirim. Gerek Nietzsche'nin hayatýnýn gerekse fikirlerinin bu romanda oldukça etkili olduðunu düþünüyorum. Ayrýca Nietzcshe'nin çoðunlukça ve çokça yanlýþ anlaþýldýðýný da düþünüyorum...
Sonrasýz dönüþ ve üst insan kavramlarý, biraz gizli de olsa romanýn zeminini oluþturuyor. Ayrýca varoluþçu sorunlar olan: ölüm, intihar ve önemli olanýn o 'an' olduðu fikri, zeminin bir üst katýný oluþturuyor. En üstte ise gündelik hayatýn uyuþturuculuðu ve devamlýlýðý var...

Romanýn benim için önemi ise yazarken harcadýðým enerji ve okurken duyulmasýný umut ettiðim zevktir... Okunmak ve beðenilmenin sadece iyi yazmakla ilgili olmadýðýný biliyorum. Tabi bu farkýndalýðýn benim iyi yazdýðým anlamýna gelmediðini de biliyorum...



Üslubum...

'Karýþýk' yani bence modern bir üslubumun olduðunu düþünüyorum.
Deðiþen dünyayla beraber 'hýz'ýn her þeyde olduðu gibi romanda da artýk önemli bir argüman haline geleceðini ön görüyorum.
Hýzlý yaþanan hayatlar ancak hýzlý romanlarla anlatýlýr. 'Sarý Bank - Hayat' isimli kitabýmýn da bu 'bence yeni' 'þiirsel ve öyküsel roman ekolüne' bir örnek oluþturabileceðini sanýyorum...





Romanýmý benzerlerinden ayýran özellikler...


Bu kitabýn diðerlerinden farký...

Öncelikle 'Sarý Bank - Hayat' adlý dosyamý, yalnýzca bir roman veya yalnýzca bir öykü kitabý olarak görmediðimi belirtmeliyim. Sarý Bank - Hayat, roman ve öykünün çiftleþmesiyle oluþmuþ, rastlantýsal felsefe içeren, öykümsü bir romandýr.
Kitabýn içinde, sarý bir bankýn çevresinde, onunla çeþitli sebep ve yollarla iliþki kuran kahramanlarýn subjektif hayat hikayeleri vardýr...
Sarý bank, bu hayattaki her þey gibi hatta bazen hayatýn kendisi gibi sadece bir araçtýr...
Fütürist bir tarzla yazmaya çalýþtýðým bu kitabýn, en önemli özelliðinin pratik ve hýzlý bir okuma vaat etmesi olduðunu düþünüyorum...
Bu kitapta; ölüm anýnda geçmiþ hayatýmýza dair ne hatýrlayabiliyorsak, hangi 'an'lar gözümüzün önüne geliyorsa onlar yazýlmaya çalýþýlmýþtýr...
Bu kitapta; bana göre sayfa doldurmaktan baþka bir iþe yaramayan ve insaný doðadan dýþlayan uzun manzara tasvirlerine, 'adam aðzýný açtý, kanepeye oturdu' gibi gereksiz cümlelere, bazen okuyucunun bazen de düzenin nabzýna ve inançlarýna göre yazýlan satýrlara yer yoktur...
Önemli olanýn 'düþünmek' ve 'düþündürmek' olduðunu düþünüyorum...
Felsefe içermeyen bir edebi eseri ise düþünemiyorum...