]Nice yemekler vardýr ki, yiyeni yemiþtir. (Hukema)

naif ve kýrýlgan ama o belirgin sesiyle içli bir tuluat olup çýkýyordu. sahnedeki halini gördüðümde henüz çocuktum. gençten alýmlý bir beyefendi havailikten uzak icra ettiði sanat müziðinin aðýrlýðýna yaraþýr bir sakinlikle mest ederdi hepimizi. o zamanlar kanal tek, siyah beyazlý yýllar. bizden yaþça büyük kýzlar kuþkusuz hayranlýktan öte aþýktýlar o genç sahne insanýna. siyah beyaz ekranýn önünde renkli rüyalara dalar, adeta iç geçirdiklerine o týfýl aklýmla þahit olur sýk sýk nereye birader dayanamz koyverirdim sonunda kahkaha nehrine gürül gürül. o vakit komþu kýzlarý hafiften alýnmýþ kýzmýþ gibi yarým baþ dönmesiyle bakýp ufalardýlar beni.

zaman geçtikçe sanat müziðine ki erbabý sanat musikisi der, zamanýn züppe ve þöyle yüzeyden bir ürperti tesiri býrakarak geçip giden ve çok geçmeden siz þöyle anlayýn köþeyi döner dönmez kaybolup yiten müzik türlerinden fersah fersah uzak oluþuna, soyluluðunu ve vakarýný yitirmeyiþindeki o sarsýlmaz mucizesine daha çok kapýldýðýmý söylemeliyim. belki de mistik ve hassas ruhuma çok ta tercüman olmuþ olmasýndandýr bu derin alaka. Ama durun ötesini diyeceðim sizlere, ondaki sözü derinden kavrayan naðmesinin bir tüy gibi ruha dokunuþunu, sanat musikisini baþlý baþýna neredeyse insanlýðýmýzýn garantörü ilan edeceðim.

Neyse asýl mevzudan uzaklaþmamak gerek. geçenlerde bir televizyon kanalýnda o bir zamanlarýn haza beyefendisini, sanat musikimizin müstesna icracýsýný görünce elimde olmadan siyah beyazlý yýllarýn o hüzün dolu çocukluðuma geri döndüm. bir yandan da gözümü televizyondan ayýrmýyorum tabi. ben hülyalý bir hatýra tünelinde yol almýþken bir de ne göreyim el an. devasa bir hayal kýrýklýðý. o bildik tanýdýk üstadý musikiþinas gitmiþ yerine þirret, tüccar, sinsi bir avcý gelmiþ. o manalý yüz semiz bir domuz yüzüne evrilmiþ, hal ve harektlerinde yapay çiçeklerin iç bayýltan talihsizliði var. o dimdik adam ki içinin o sakin derinliði yerini sýð ve çabuk öfkelenen bir sathi adem almýþ. boysa boy, göz alýcý pahalý kumaþtan bir takýmlýk üzerinde ýþýklar altýnda parlýyor sanýrsýnýz. eyvallah ama öyle can sýkýcý sormayýn gitsin. aceleyle üretilenin hýzla tüketilmezse ayný hýzla çürüyüp billur havayý cerahata çevirmesi gibi shova kurban bir debeleniþ içinde rayting rayting ölüyor karþýmda o musiki devi.

benim saçýma aklar düþtü kalbim aþkla ömür yorgunu, o içli þarkýlarýn adamýndaysasa gamsýz tasasýz bir çocuk hýrçýnlýðý ve saçlarýna yaþamýn kýþý hiç uðramamýþ gibi yýllarý yalancý çýkarmakla meþgul. bütün o tebessümlerinin kenarýnda býçak terslemesi sesinin saklý zehri ta ekranýn bu yakasýndan aþikar oluyor bana. vah vah, vah vah ki ne vah . aha da bir daha vah. Þimdi musiki baþka adamlýk baþka demeye getirip bu faslý kapatmayý çok isterdim. lakin pop deðil ki mevzumuz aþktan bahsederken aþka inanmayan zevatla ayný ikiyüzlülük darasýna yerleþtireyim, mal birliði addedip geçiþtireyim þu mevzuyu da. Vallahi içim rahat etmez.

bir yarýþma programý ve zatý þahaneleri kerli ferli jüri üyesi. yaðýyor gürlüyor, takdir ederken bile kibrinin murdar dalgalarý ekranýn camýný sarsýyor. daha fazla dayanamayýp kapatýyorum televizyonu. ayaða kalkýp biraz nefes alýp rahatlamak için pencereyi açýyorum.feci çok feci deyip deyip söyleniyorum. karþý caddede korna sesleri arasýnda baðýrtýlar duyuyorum biran.gittikçe ayarsýz yükseliyor baðýrtýlar. yýldýzlý gecenin huzur dolu musikisini talan eden bir militarist melodi. Oldu mu ya þimdi? alabildiðine ayarsýz kendinden geçmiþ bir serkeþlik havasýyla olacak þey mi gecenin bu saatinde. karþý apartmandan gençten biri üst komþunun 18 yaþlarýndaki akranýna bir þeyler söylüyor, seksen ikiye dört abi bunlar. bir tek bu ulaþýp mýhlanýyor kulaklarýma. Seksen ikiye bilmem kaç iþte. Neyse ney. Ney ah ney…seni ayýrýyorum bu gece olan herþeyden.

pencereyi kapatýyorum, huzursuzluktan kuduracaðým. televizyonu açsam sinsi bir taarruz, pencereyi açsam sanki savaþ narasý baðýrtýlar üzerime üzerime geliniyor sürekli. çalýþma odama geçip, bir pikap býrakýyorum plakçalara. Vay ki ne vay, oh ki oh oh. kurtuluyorum bu yeni çaðýn tantanasýndan, adam ayartan yalancý gürültüsünden. kendime geliyorum, bakýn bunu çok þey bilirim. yani insanýn kendine gelmesi meselesini. yine bir gulnihal… hey gidi dede efendi hey.