Sanki biçilmiþ kaftaný giyeceðim
Umutlarýmýn muradýyla süruru kalbe eriþeceðim
Býraktýðým her nefeste, irademde ki açmazlar halimin fakirliðinde
Nice vakitler çileyle, bazense meraký þevkle çýktýðým yolculukta gönül kederde


Ne yârin sevdasýyla hazzý tattým
Ne aþk hülyasýyla sabahlara kasar çýðlýk attým
Hýçkýran hissiyatýmla hicraný yudumladým, bahtýn ahuna inandým
Ne çok yandým ve ne de umutlarýmla ufuklara uzanarak aþk hayalini yaþadým


Andýðým bizarlýðým geçit vermiyor
Kalbim artýk sahifelerini dürerek ruha yöneliyor
Bedbin vicdaným bakirliðinde hesap için ne kadar gayret gösteriyor
Dil sükût ediyor, zihin avareleþiyor, gözler katreyi býrakýyor, içim çok yanýyor


Divana durdum son duraðýn baþýnda
Ýþte vaki olacak bir zaman, ruh teslimi en sonunda
Hissiyatýmý haþyet kuþatýnca, titremem baþlýyor vuslat için korkuyla
Göçüp gidenleri andým, ecdadýmýn býraktýðý izleri yeniden yudumladým, kandým


Bir karayel baþlýyor gönül sahifemde
Her ne hikmetse hicranýn en mazbut elleri yüreðimde
Gözlerim sessiz sedasýz býrakýyor hüznü, solgun halimde anýyor elemi
Ýþittiðim latif ve ülfetli ney sesi, hýçkýrýðýmý sökün ettirdi, sazendenin her nefesi


Ne açýk denizleri gördüm, ne hissettim
Gönül iklimimde dinmeyen sancýlarla okyanus gibiydim
Halimden sudur eden hüzünle ve ruhuma nakþeden kelimeler mukabilinde
Nefesim býraktým, sinemi açtým hissiyatýmý bu manada muhabbet için açýkladým


Bir gün evet iþte o en heyecanlý bir gün
Gönül ikliminde filizlenmiþ olacaktýr en mütekâmil gün
Hali fakirliðimle, lisaný edebiyle zikrettiðim efkârým dile galebe çalacak
Ne kadar duymasam da, en özgün bir yorumla divana çýkacak ve aþký anlatacak



Mustafa CÝLASUN