YÝTÝK KENT MYRÝANDOS

Kayýp kent Atlantis, 2500 yýlý aþan süredir, pek çok insanýn hayal dünyasýný süslemekte ve gizemini korumaktadýr. Ýlk defa, Platon(M.Ö.427-347)’un iki diyalogunda ( Timeaus ve Critias) dile getirmiþtir. Atlantis, o çaðdan bugüne hep tartýþýlmýþtýr. Aþaðý yukarý her yýl Atlantis bulundu haberleri yayýnlanýr. Yeri hakkýnda pek çok varsayým ortaya atýlýr. Bunlardan biri de: ‘Akdeniz’de Kýbrýs ve Suriye arasýndaki bir bölge’dir. Bu yer, ilgili uzmanlarca, Myriandikos (Ýskenderun)körfezi olarak tanýmlanmaktadýr. Atlantis bir efsane bile olsa, bir isimlendirme yapýlacaksa bugünkü Karaaðaç ve çevresi, tam anlatýldýðý gibi, Atlantis batýk kentinin pek çok özelliðini taþýmaktadýr..
Bilge Umar, Türkiye’deki Tarihsel Adlar kitabýnda; Myriandos, der; “Kilikia’nýn güneydoðu ucunda, Ýskenderun’un 5 km. kadar güneydoðusunda, deniz kýyýsýnda ilkçað kenti” ve ekler: Kelimenin aslýnýn “Mura” sözcüðünden geldiðini, bunu da “Kutlu yüce ana ülkesi” olarak açýklar ve Smyrna(Ýzmir) adýyla kýyaslar. Ayrýca, Myriandos’un aslýnda Mura-wand, “Mura’lý, Mura’ya (Yüce ana’ya) tapan halk” olduðunu ifade eder.. Ayrýca Myrrha aðacýyla ve Marina ile de iliþkilendirir. ” Tarihçi Herodotos (M.Ö: 490 -425), ‘Herodot Tarih’inde( s: 210): (…kýyý çemberi, Fenike’den Myriandikos körfezinden Triopion burnuna kadar uzanýr. Bu deniz kýyýsý boyunca otuz insan soyu oturur.” demektedir.
Ksenophan, Onbinlerin ‘Dönüþü(Anabasis)’nde (M.Ö.421) Pers prensi Kyros’un ordusuyla seferini anlatýr. Zamanýn bu en güçlü ordusu, Myriandos þehrinde yedi gün kalýr. Anabasis’te (s.26’) Ksenophan þöyle baþlar cümlesine: ”Kyros ordan, Suriye içinde beþ fersenk ilerleyip(yaklaþýk 5.5 km) Fenikelilerin oturduðu kýyý þehri Myriandos’a vardý. Burasý birçok ticaret gemisinin demir atmýþ beklediði bir ticaret limanýydý.” Buradan þöyle bir kanýya varmak mümkün: Myriandos’un, Büyük Ýskender’in,Issos zaferiyle ( M.Ö. 333) Issos kurulduðu öne sürülen Ýskenderun’dan önce varolduðu; kýsaca ‘Ýskenderun yokken Karaaðaç vardý’ denilirse, yanlýþ bir ifade olmaz.. Bu konuda baþka varsayýmlar da vardýr;Ýskenderun’un antik Myriandos’ýn adýnýn deðiþtirilerek, Büyük Ýskender tarafýndan Alexandreia (Ýskenderun) adýnýn verildiðini dair açýklamalarý… pek inandýrýcý deðildir. Ve bölgenin coðrafi konumuyla pek baðdaþmayan bir yaklaþým tarzýdýr. Karaaðaç’da yapacaðýmýz bir araþtýrmada; anlatýlan o antik kente ait hiçbir iz görülmeyecektir. Bunun nedeni o döneme ait kalýntýlarýn deprem, toprak kaymasý, deniz yükselmesi gibi benzeri nedenlerle, denizin içinde kaldýðý, kalan yapý taþlarýnýn da gemilerle teknelerle yeni yapýlarda kullanýlmak üzere, baþka kentlere taþýndýðý araþtýrmacýlar tarafýndan ifade edilmektedir.
30 km’lik bir uzunluða sahip olan körfezin önemli bir dönemecinde yer alan Karaaðaç, 8 km. bir sahile sahiptir. Karaaðaç, deniz ticareti için uygun bir konuma sahiptir. Ýlk uygarlýklarýn Doðu Akdeniz de, Yakýndoðu’da ortaya çýktýðý bilinen bir gerçektir. Bölgede Akadlar, Fenikeliler, Hititler, Mýsýrlýlar, Huriler, Büyük Ýskender’den önce Asur, Pers, Selevkos sonrasý ise Roma sayýlabilir. Milattan sonra Hýrýstiyanlýðýn etkisi altýna giren bölgeye, dönem dönem Bizanslýlar, Abbasiler Fatimiler, Haçlýlar, Memluklar, Selçuklular egemen olur. Moðol akýmlarý derken Osmanlýlar... Haklarýnda çok da yeterli bilgiye sahip olduðumuz, Haçlýlar bile 150 yýl kalmýþlar bu topraklarda. Bir uygarlýklar köprüsü olan bu topraklarýn bugün kü sürdürülen kültürü, o günlerden bugünlere süzüle süzüle damýtýlmýþ; yaþanýlan barýþ, kardeþlik ve hoþgörü ortamý, ülkenin her yerine örnek oluþturmuþtur.
“Akdeniz’e bir kýsrak baþý gibi uzanan” bu topraklar; farklý halklara yurt, türlü çeþitli medeniyetlere de yuva olmuþtur. “Uzak Asya’dan dörtnala gelen” Türkler bu topraklarda yaþayanlarla kaynaþmýþlar. Onlarý etkilemiþler etkilenmiþlerdir. Getirdikleri kültür ile karþýlaþtýklarý kültürü harman etmiþlerdir Akdeniz kültürü kozmopolit bir kültüre sahiptir. Fernand Braudel, ” Akdeniz ülkesinin zenginliklerine denizin katkýsý büyüktür ama ona günlük yaþamýnda bolluk saðlamaz.” der. Deniz ürünleri az çýkmakta ve gün geçtikçe azalmakta. Balýkçý tekneleri eski neþesini kaybetmiþ. Taþýmacýlýk, yük dýþýnda sýfýr düzeyindedir. Günümüzde, Akdeniz faydasýz, kullanýlmayan bir eþya gibidir.… Antik çaðýn bu önemli liman kentini bugün nasýl bir yerleþim yeri: Benim onbeþ yýllýk Karaaðaç gözlemim þöyle: Karaaðaç denince ilk aklýma gelenler; maydanoz ve kabak tarlalarý geliyor. Daha sonra, sahilinde sýra sýra lüks lokantalar. Ziyaret yerleri, asri mezarlýk, yollarýnda çok miktarda motorsikletler. Hep okuyan, iyi eðitimli, ümit veren gençler. Gelecek yýllar; Karaaðaç ve Nardüzü beldelerinin altýn çaðlarý olacaðýný gösteriyor. Hastane, adliye binasý, postane, üniversite, gibi kamusal binalarýnýn dýþýnda, büyük alýþveriþ merkezleri, eðlence merkezleri, özel hastaneler ve okullar… Karaaðaç mýntýkasýna veya yakýnýna taþýnmakta. Yörenin Ýskenderun’dan sonra yeni ve ikinci çekim merkezi Karaaðaç olacaktýr. Bunu þimdiden söylemek mümkün. Anadolu’nun güneyinde bulunan Hatay, üzüm salkýmý gibi, Ýskenderun körfezi balýk aðý gibi serpilmiþ izlenimi vermektedir. Tarihte olduðu gibi, Karaaðaç’ta bölgenin saðlýk, kültür ve turizm ataklarýyla tüm Çukurova’ya örnek olacaktýr.