Sanmak ýn içinde acz, korku, cehalet vardýr.olmak ýn içinde yücelik yaþar. Yaratýlan herþey ona ulaþan her insan tarafýndan tekrar yaratýlýrlar, her insan ve her nesne her baþka canlý gözüyle yeniden varolurlar. her canlýnýn gözünden giren ýþýk bir sürü yerde, ruhta, akýlda, zayýflýkta, güçlülükte, vicdanda, içgüdüde kýrýlarak yeni haliyle arzý endam ederler. dahada ötesi var, 6 milyar milyar insan varsa, 6 milyar tanrý vardýr, 6 milyar ay, 6 milyar güneþ,

Sen sana verilen gerçek yaratýlmýþý tekrar yaratýrsýn, biri ayný tanrýsý için peygamberi öldürürken, bir digeri ayný peygamber için ölür. Fayda veya zarar degil kainat nesneleri ve canlýlarý arasýndaki bu iliþki, yaratýlaný yeniden yaratma, bir damýtým ruh imbigi, ama damýtýlan ve imbikten geçen her þey damlanan kapta farklý oluyor, kendi imbigini yapan, yaptýgýný sanan canlý, hiç birþey senin elinde degil aslýnda hakim oldugun tek þey hakim olamayacagýn tek þeyin oldugunu bilmeden, bütün diger imbiklerden kendininde geçtigini bilmez.

Sen ne kadar varsan, ne kadar damýtabiliyorsan, ne kadar çok ayrýþtýrabiliyorsan, burnundan , gözünden, kulaklarýndan, teninden geçerek, sen denen imbikte baþladýgý andan itibaren damýtýlmaya, kainatýn üstünde döndügü matematik senin önünde saygý ile egilir tüm yanlýþlarýna ragmen, çýkan her damla seninin yarattýgýndýr. benimkilerde benim, ayný damla hiç olmadý olmayacak.

Sanmaktan ibaret olan yolculuk olmak dagýna çok az varýr, sanmak edebiyatý, olmak gerçek yaþanmýþlýgý dogurur, sadece Tolstoy kelimelerle oynayan sonrada onlarý kirli çuvalýna sokan olmadý, belki biraz kafka, cemil meriç, gerçegin suretleri....

Ýnsan ne ile yaþar.