Tanýmalýydý. Tanýmasý için yanýndaki kum saatini alýp, ters çevirdi. Sorularýna hemen cevaplar bulmalýydý. Cevap þýklarýndansa, kendisine yakýþacak olanýn verilmesi gerekliydi. Þýklar, birbirine yakýndý. Cevaplarý verecek olansa, uzaktý.Zorladýðýný hissetti. Yumuþayýverdi. Cevap þýklarýný yarýya indirdi. Bakýþlarýyla kaçamaklar yapmasýný seviyordu. Kum saatiyle, cevap verenin çehresinde ki
aralýk fazla deðildi. Bakýþlarýysa, tenis topu gibiydi. Cevaplar geciktikçe, soru hazýrlamakta ki becerisiyle gurur duydu. Kendine olan güveni arttý. Duruþunu bozmadan, yerinden kalktý. Kum saatini çantasýna koydu. Yoluna devam etti.

Gözlem yeteneðine güveniyordu. Gözlemlediklerini de sýralýyordu. Elmalarýn ve armutlarýn yerleri ayrýydý. Ortak yanlarýysa çöpleriydi. Bunlardan haberdar olmaksa, basitti. Fotoðraf karesinin içinde bulunmak, kýsa süre gerektiren bir eylemdi. Gözlem yapmanýn süresinin de ayný olduðunu düþünüyordu. Süzen bakýþlara sahipti. Süzüleninse bal olacaðýnýn garantisi yoktu. Dudaklarýný hiç kýpýrdatmadý. Gözleriyle konuþtu. Gözlerinin dilinden anlamayanlarýn çokluðu kendisini üzdü. Neþelenmek için, gözlemecinin yolunu tuttu.

Zevklerle renklerin farkýný biliyordu. Buluþma yerlerininse ortak kullanýma açýk alanlar olacaðýnýn farkýndaydý. Ortak alanlar bulmak dýþýnda, ortak noktalarý da bulmak konusun da uzmandý. Geniþ yelpazeyi andýran kültür bilgisini sallayýp
durdukça, beyin fýrtýnalarý çýkarttýðýný sanýyordu. Her defasýnda da bu kýsýmdan yola çýkmayý seviyordu. Fýrtýnalarýn ardýndan kalan görüntüden, kýrýntý da olsa
payýna düþeni alan ve almayanlarý da görüyordu. Bir an da oluyordu. Bir an da bitiyordu.

Anlayýþ, içtenlik ve duruluk, üç adým ötedeydi.

Üç adým atlanýldý. Kýrmýzý bayraðý beyaz bayrak sanan gözler ýþýyýp, sevinçten uçuverdi.

Eski bir sözlüðüm. Sayfalarý çevrildikçe kopan, daðýlan ve aradýðýn kelimeleri bulamayacaðýn eski sözlük...