Atatürk’ e Türk nedir diye sormuþlar. Verdiði yanýtla yüreðime pompalanan kanýn akýþýndaki gücü, bir kez daha tüm hücrelerimde hissetmeme neden oldu.

"Bu memleket, dünyanýn beklemediði, asla ümit etmediði bir müstesna mevcudiyetin yüksek tecellisine, yüksek sahne oldu. bu sahne 7 bin senelik, en aþaðý, bir Türk beþiðidir. Beþik tabiatýn rüzgarlarý ile sallandý; beþiðin içindeki çocuk tabiatýn yaðmurlarý ile yýkandý. O çocuk tabiatýn þimþeklerinden, yýldýrýmlarýndan, kasýrgalarýndan evvela korkar gibi oldu; sonra onlara alýþtý; onlarý tabiatýn babasý tanýdý, onlarýn oðlu oldu; bir gün o tabiat çocuðu tabiat oldu; þimþek, yýldýrým, güneþ oldu; Türk oldu. Türk budur. Yýldýrýmdýr, kasýrgadýr, dünyayý aydýnlatan güneþtir. Gazi Mustafa Kemal"

Ülke yeni savaþtan çýkmýþtý. Ülke ve insaný bitap ve harap bir vaziyetteyken, üstüne üstelik vataný uðruna can vermiþ, erkek nüfusu da azalmýþtý. Ne tarlada çalýþacak bir ýrgat ve çiftçi ne de hala barut tozlarý tüten topraklarý sürecek, iþleyecek kaðnýlar, traktörler vardý.
Öyle ya 12 yaþýnda Mehmetcikler bile cepheye koþturmuþ þehitlik mertebesine varmýþlardý.
Gelin siz anmayýn o yüce þahsiyeti ve minnetle anmayýn þehitlerimizi?
Varýn ardýndan olumsuz konuþun hala…Oysa bugün onun sayesinde secdeye korkusuzca alnýnýzý koymaktasýnýz, Hakkýn huzurunda…
Bu nankörlük olmaz mý?

Tarihte hep Türkler katledilmiþ ve zulüm görmüþler. Örnekleri o kadar çok ki. Hangimiz anýmsamaz ki ? Büyüklerimizden dinlerdik, yanýk bir türkü gibi, okullarda tarih kitaplarýnda Stalin-in yüzlerce Türk’ü trenlere bindirip, fýrýnlarda yakýp yok ettiðini, hangimiz unuturuz?
Bir de Ermeni Soykýrýmýna çanak tutan, Ermeni Müzik Grubu çýkýyor ve soykýrýma destek veriyor, konserlerinde kapý giriþlerine;
“Türkler ve köpekler giremez” diye yazýp, þarkýnýn finalinde Ýngilizce “Fucky Turk” diye çýðlýklar atýyorlar…
Ýþte bu sözlerin ardýndaki insanlarýn fikir ve düþünce kirliliðine bir bakar mýsýnýz?
Bu sözlerin ardýnda duruþlarýndaki vahþetin timsali Ermeniler bugün müzik ve sinema gibi sanat araçlarýný kullanarak da Türkler-i hedef almýþlardýr.
Bizans kulislerindeki baþarýsýzlýklarýný, þimdi de gençlerin beyinlerini hedef aldýklarý gibi küresel dünyaya sanat yoluyla seslenmektedirler.
Bu ne azimdir, bu nasýl bir öfke ve doymak bilmeyen kana susamýþlýktýr.
Düþündüm de, þeker hastalarýnýn kandaki þeker seviyesi yükselince aþýrý su içerlermiþ. Normalde günlük su tüketimi 1,5-2 lt. olurken, þeker hastalarýnýn bu miktarý iki üç kat aþtýklarý görülmüþ.

Acaba bu Ermenilerin genlerinde bir arýza mý var?

Türk ve köpek kaný içmek gibi…

Arþivlere inanmazlar…

Ýnanmadýklarý gibi kendi arþivlerini de açmazlar…

Hani o emperyalist ülkeler, 1915 öncesi ve sonrasý Türkiye-den geldikleri gibi gittiklerinde, gözleri artlarýnda kalmýþ olmalý ki: “Dýþarýdan biz içeriden siz”misali bir komünikasyon halindeler. Neydi bu asýrlar öncesi oluþan öc alma?

Osmanlý zamanýnda Paris’te bir sergi açýlmýþ, Sultan Abdülaziz bu yolculuða Keçeci-zade Fuat Paþayý da yanýna alýp gitmiþ. O sergide çok önemli tarihi bir konuþma geçer. Davetlilerden askeri vazifesi yaný sýra üçüncü Napolyon’un baþvekili olan Compte de Montauban de Palitan ile aralarýnda siyasi ve çok önemli bir konuþma geçmiþ. Baþvekil:

-Neye beyhude ýsrar ediyorsunuz? Hangi kuvvetinize güveniyorsunuz? Osmanlý Hükümetinin ne derece zaafa düþtüðünü görmüyor musunuz? Dedi.
Çünkü üçüncü Napolyon Süveys Kanalýný açtýrmak ve Girit adasýný da Yunanistan-a verdirmek amacýndaydý.
Osmanlý sultaný ve Keçec-zade Fuat Paþa da hassas bir konu olan ikinciyi tahakkuk ettirmekte isteksizlerdi.Serasker Fransýz Komutanýnýn bu sorusuna

Fuat Paþa anýnda yanýt vermiþ:

-Hayýr Kont! Hayýr!… Türkiye hiçbir zaafa düþmemiþtir. Bütün kuvvetini muhafaza ediyor ve edecektir Türkiye en kuvvetli, en dayanýklý devletlerden biridir. Üç yüz senedir siz dýþarýdan, biz de içeriden yýkmaya çalýþtýðýmýz halde bir türlü yerinden sarsamadýk!
Fransýz baþvekil bir kahkaha ile Grit Adasýný satýn alabileceðini anlamýþ ve sormuþ:

-Giriti kaça verirsiniz peki?

Fuat Paþa bu soruya hiç düþünmeden þu yanýtý vermiþ.

-ALDIÐIMIZ FÝYATA!

Nasýl alýndýðý onlar için önemli mi? Alýnmýþ iþte...

Ve Keçecizade Fuat Paþamýza, “Hünkarým çok yaþa” dedikleri Sultan Abdülaziz-e Pariste Fransýzlarýn o çok meþhur Lejyon Donör niþaný yakalarýna takýlmýþ.

Bu tarihi anýlarý okuyunca insan ister istemez eski ve yeniyi karþýlaþtýrýyor.
Ermeni Soykýrým Anýtýný ilk kez yine Fransýzlar-ýn onayý ile Ermeniler 2003 yýlýnda Gomidas Heykeli dikerek altýna Ermeni Soykýrýmý Anýtý notunu da eklemeyi ihmal etmediler. Þimdi aklýmýza þu soru gelir, peki kimdir bu Gomidas?

Bir lider mi?

Bir halk kahramaný mý?

Bir bilim adamý mý?

Hayýr, hiç biri deðil tabi.

Gomidas Vartabed, Ermeni müziðinin 1915 yýllarýnýn önemli bir ismiydi. Asýl katliamlarý yapan yaygaracý, iftiracý Ermenilerin 1915 hadiselerinde tutuklanmýþ:

“ Ben Türküm-Dinim ve cinsim yücedir” mýsralarýnýn milli duygularýmýzý temsil eden þairimiz Mehmet Emin Yurdakul-un devreye girmesi ile özgür býrakýlmýþ. Ayrýca Ýstiklal Marþýmýzýn bestesini hazýrlayan Edgar Manas-ýn öðrencisidir Gomidas.
Böyle bir isim Fransa-nýn baþkenti Paris-e 1,5 milyon Ermeni-nin katledilmesine de günümüzde alet ediliyor. Yaþasaydý buna gönlü razý olur muydu acaba?

Bu anýt dikme olayýndan sonra Türkiye-de yeni bir hareketlilik baþlamýþtý. Ýskenderun-dan Fransa’ya hem de üç boyutlu bir tepki gelmiþti. Dönemin Milli Savunma Bakaný Sabahattin Çakmakoðlu, 2001 yýlýnda sözde Ermeni soykýrýmýný tanýyan Fransa’ya, ‘Soykýrým Anýtlarý’ ile karþýlýk verileceðini söylemiþti ve sözünde de durdu. Özellikle Ermenilerin halen yaþadýklarý ve zulümlerini yaptýklarý þehirlerimize ERMENÝ MEZALÝMÝ anýtý projeleri çizilmeye baþlandý.
Ve 16 metrelik ilk anýt Ýskenderun-da devlet töreni ile açýldý. Bu sözde Ermeni Soykýrýmýný tanýyan Fransa’ya Türkiye-nin bir tepkisi olmuþtu. Bir zamanlar Fransýzlarýn iþgal ettiði Hatay-da böyle bir anýtýn dikilmesi Fransýzlarý anýnda harekete geçirmeye yetti de arttý bile. 16 metrelik anýtýn altýnda çok manidar bir yazý da eklenmiþtir:

“Dostum isen, dost baðýna Ermeni / Düþmanýmsan unutma! Ben Türk’üm, sen Ermeni.”

Her sene nisan ayý baþlarýnda felaket tellallýðýna ve komplo teorileri flamalarý açan Ermeni kuruluþlarý bu sene de boþ durmadýlar. Hollanda-ya bir Ermeni Soykýrýmý anýtý dikmek için giriþimlerde bulundular. Her 24 Nisan-da ardý kesilmeyen ve yinelenen bir kabus gibi Türkiye ve dünya gündemini görsel medya yoluyla “SOYKIRIM” adý altýnda bir eylemle oyalarlar.

Peki, bizim 2001 senesinde o anýtý dikme sonucunda baþka ne gibi bir siyasi strateji uygulandý?

Önemsendi mi?

Sýcak gündemin etkisi ile Kozan Belediyesi Meclisi kendi ilçesinde Ermeniler tarafýndan fýrýnlarda yakýlan yüzlerce Türkün anýsýna bir soykýrým anýtý projesi baþlatma kararý almýþtý.
Ardýndan vatan sever öðretmen Osman Özay ve Yavuz Menderes Fransayý AHÝM-E þikayet ederek 2 milyar Euro-luk bir dava sürecini baþlatmýþtýr. AHÝM iþgal davasýný usulen kabul etmiþ ve bizim aydýn geçinen kesim daha farklý bir yol seçerek insanlarýn kafalarýný karýþtýrmýþtýr.

Ardý týkalý Denizli Horozu gibi öterler, her Nisan ayý gelmeden önce çýðýrtkanlýklarýný medya yoluyla çok iyi baþarýyorlar ki, bizim aydýnlarýmýz veya aydýn sandýðýmýz insanlar bir kampanya baþlatmýþlar.

Efendim, kampanyanýn içeriðini olduðu gibi o siteden alýntý yapmýþtým:

“…”1915′te osmanlý ermenileri’nin maruz kaldýðý büyük felaket’e duyarsýz
kalýnmasýný, bunun inkâr edilmesini vicdaným kabul etmiyor. bu adaletsizliði
reddediyor, kendi payýma ermeni kardeþlerimin duygu ve acýlarýný paylaþýyor,
onlardan özür diliyorum....”

Bu dilekçeyi okuyunca bende þafaklar attý. Yüksek sesle, isyanlarý oynadým:

“Hala toprak altýndan fýrýnlarda yanmýþ, kuyulardan eti kemiklerinden ayrýlmýþ, ecdadýmýn naaþlarý gün ýþýðýna çýkarken,Ermenilerden ben neden özür dileyim, yahu ?”


Özür bireysel olmaz. Öyle kafadan imza kampanyasý da açýp da Ermenilerden benim adýma, veya baþka Türk-ün adýna özür dileme hakkýný nerden bulmuþ ki açýyor?
Bu nasýl bir ustur, mantýðým kabul etmedi böyle bir þeyi!..
Þimdi çalýþmalarý yürütülen kampanya internet üzerinden www.ozurdiliyoruz.com adresinde açýlýp, kamu oyuna sunulup, emperyalist güçlere uþaklýða davetiye çanaðý açýlmýþ.

Hem de bunu Türk topraklarýnda doðup da büyüyen, ekmeðini yiyen , okullarýnda ve üniversitelerinde devlet bursuyla da okuyup da yetiþen, ilim ve fen adamlarýmýz baþlatýyor, bu kampanyayý, olacak iþ deðil!..
Gel de sinir katsayýný arttýrma.

Keçecizade Fuat Paþa ve Sultan Abdülaziz nasýl bir Lejyön Donör Niþaný uðruna Girit Adasý Yunanlýlara peþkeþ çekildi, bazý yazar ve ilim adamlarýmýz da NOBEL ödülü almak için o Fransýz Horozlarýna yað çekmekteler.

Fransa’nýn amblemi neden horozmuþ, öðrenince de hiç þaþýrmadým.
“Kendi ayaklarý b…kun içindeyken þarký söyleyen tek hayvan horozmuþ.”
Fransa sonrasý Amerika onayladý, ardýndan Ýsveç sýradaki yerini aldý. Þimdi 24 Nisan yaklaþýyor, Ermeni kollarý yeniden sývadý. Hollanda-da yaþayan Türkler huzursuz. Ýmza kampanyalarý baþlatmýþlar, ama seslerini yeterince duyuramýyorlar.
Anladým ki günümüzde Fransýz Horozlarý çoðalmaya baþlamaktadýr.

Ya biz ne yapmaktayýz?

Yazýmýn finalini “Doðruyu söylemekten korkmayýnýz” diyen yüce önderimizin duygularý ile kapatacaðým:

Ýki Mustafa Kemal vardýr: Biri ben, et ve kemik, geçici Mustafa Kemal... Ýkinci Mustafa Kemal, onu "ben" kelimesiyle ifade edemem; o, ben deðil, BÝZDÝR! O, memleketin her köþesinde yeni fikir, yeni hayat ve büyük ülkü için uðraþan aydýn ve savaþçý bir topluluktur. Ben, onlarýn rüyasýný temsil ediyorum. Benim teþebbüslerim, onlarýn özlemini çektikleri þeyleri tatmin içindir. O Mustafa Kemal SÝZSÝNÝZ, HEPÝNÝZSÝNÝZ. Geçici olmayan, yaþamasý ve baþarýlý olmasý gereken Mustafa Kemal odur!
Ne Ermeniyi tanýrým, ne Amerikalýyý ne de Fransýzý…

Fransýz Lejyön Donör Niþaný Ýsteyen mi Var?

TÜRKÝYE-DEN ZERRE TOPRAK ALAMAZSINIZ EFENDÝM!

ÇÜNKÜ MEHMETÇÝK BEDELÝNÝ ÇANAKKALE-DE, SARIKAMIÞ-TA ÖDEMÝÞTÝR!..


Ne mutlu "Türküm" diyene.

Emine Piþiren/Akçay
07.Nisan.2010

Haber ve bilgi Kaynaðý:

http://www.haberler.com/iskenderun-da-mezalim-aniti-dikildi-haberi/
http://www.ermenilerdenozurdiliyorum.com/
http://sozdesoykirim.site90.com/