Güller, her çaðda hatýrý sayýlan güzeller. Güller, þairlere ilham âþýklara el.
Þehirler, gülleri sinesinde barýndýran yerler.


Bir peri var ki güller bile hayretteler. O perinin gamzesine meftun olmuþ nice cihangirler. Can vermiþ uðruna nice yiðitler…



O, perinin güzelliði, zamana düþen þebnem. Yürekte iz býrakýr kirpiklerindeki nem. Hâli, su üstünde yüzen narin gül yapraklarýný andýrýrken; odur gönüllerde efil efil esen.



Çoðunlukla, ateþîn bir nefes yakýp kavuran. Bazen bir nisan yaðmuru serinliði. Ýklimine ulaþabilenlere efsanelerin en güzeli. Parmaklarý elif elif, hem kuðularý andýrýr hem nihâli… Süsler ufuklarý erguvan misali…



Bir adý incelik bir adý zarafet bildim bileli. O, gülleri kýskandýran çaðlar güzeli. Unutulmaz gamzesi zambak elleri.



Mavi gerdanlýðý ayrý yakýþýr boynuna. Kendi fatihini almýþ uyutur koynuna. Minareleri, þahadetin nazlý gelini. Bulamazsýnýz cihanda eþini benzerini…
Her hâlinde ayrý bir sýr, ayrý bir albeni.



Binlerce yýldýr odur her çaðýn güzeli… Onadýr gönüllerden coþan muhabbet seli. Onda ayrý bir havaya bürünür baharýn erguvaný lâlesi... O, adý Ýstanbul olan peri, aydýnlatýr gözleri gönülleri hâlesi…



Bulutun hem gam yüklü hem sevinç Ýstanbul’um.
Sana tâ yüreðimden can evimden vurgunum.
09.04.2010 Ýbrahim KÝLÝK