Erguvan Bakýþlýya,
Bu mektubumu, erguvan mevsiminde yazýyorum, erguvan bakýþlým. Kâðýt ve kalem adýndaki ezeli sýrdaþlarýmla paylaþýyorum duygularýmý. Nisan aylarýn en nahifi en zarifi. Ayak sesleri duyulmadan gelir. Sessizce sokulur koynumuza. Öyle huysuzluk ve kapris yapmayý bilmez asla. Cümle çiçekler, albenisini sunar ona. Benimse erguvan bakýþlým çok uzaklarda. Belki de bu yüzden biraz kýskanýrým nisaný.



Nisandýr, çiçek mevsiminin adý saný. Öyle bir güzellik sunar ki bize bu ayda yaratan. Erguvaný ayrý akasyasý, leylaðý ayrý. Yok aslýnda ayrý gayrý. Biz nisana aidiz nisan bize niþanlý… O yüzden en þanlý ayý nisan baharýn. Bir o kadar da mütevazý. Bu zarafetin niþanesi ayda sana yazmak da ayrý haz veriyor. Bir de adresini bilsem. Zarfýn içine duygularýmý yazdýðým gibi üstüne de gül dibaceli adýný ve adresini yazabilsem…



Daðlarda karlar eriyor, sümbüller boy veriyor daðlar renkleniyor. Dereler çaðýl çaðýl. Koyunlar kuzuluyor. Kuzular meleþiyor. Ben beton yýðýnlarý arasýnda boðuluyorum. Ama sana yazmak itiyadým ve iþtiyakým hiç deðiþmiyor. Nisaný da seni de seviyorum.
Sen uzaklar da olsan da albenin baþýmý döndürüyor. Ey meçhul ve muhayyel iklimlerin perisi! Bir gün çýkýp gel gittiðin seferden. Zaman çok hýzlý geçiyor, ömür bitiyor.



Gel de nisanýn güzelliðine güzellik katsýn tebessümün. Gel baharý ol geçip giden ömrümün. Bilirsin, þayet gelirsen; iklimimde erguvanlar daha bir canlý açar çiçeklerini.Benim gözlerim ýþýr, yüreðim þenlenir. Ellerim taze sürgünler verir. Ellerime verirsen ellerini. Ne zaman geleceksin gözlerim yollarda bekliyorum seni. En kalbî duygu ve selam ile..
Ankara,12.04.2010 Ýbrahim KÝLÝK