Her ne söylesem kar etmeyecek
Bilmem ki yüreðimi daðlayan bu hüzün ne vakit dinecek
Esaretim bitecek, ruhum refakat edecek, gam gidecek, sürur filizlenecek
Anlatýlmayan dertler, ummana akýtýlan kederler felaha eriþip, saadet için yüzecek


Yýllara sâri efkârým anlaþýlmadý
Sadece susmak yanýma kar kaldý, halim ne cendere yaþadý
Ne prangalar kaldý ve ne de gözlerimden akan yaþlar kalbinde anlamlaþtý
Þimdi geriye kalan her ne varsa, nefesim dahi takatsizde olsa da, boþ ver can feda


Gözlerim her ne kadar kamaþsa da
Esaretim bitti nasýl olsa, hürriyet ne kadarda bir baþka
Kal sen yalnýzlýðýn kollarýnda, gecenin yaþattýðýn ayazýnda, ibret olacaksa
Düþünmek her ne kadar bir nitelik olsa da, nasýl olsa fark etmeyecek ar olmayýnca


Dünya senin nazarýnda yar olunca
Ne kadar gam halime aksa, yüreðim hicranla daðlansa da
Varlýk adýna her ne varsa senin olsun, edep sadece fakir kalbimle bulunsun
Ne himmetin olsun ve ne de bir kaygýn zatým adýna sinende buluþsun, artýk yoksun


Her halinle, kalan anýlarýn seninle
Þayet bit lütuf ihsan ederse, sakýn üzülme, istediðin elinde
Kadir kýymet hakkýyla bilinmeyince, adamlýkta heder oluyor gözler önünde
Kuvvetin yegâne banisi düþünüldüðünde, ne el kalkýyor, nede dil çýrpýnýyor, susuyor


Kimlik kayboluyor, yürek aðlýyor
Bir insanýn ruhiye sinde edep olmayýnca, sancýlar baþlýyor
Aðlayan göz olsun, sine ýstýraba kanmasýn, ölüm yaþarken hali kurutmasýn
Yaþama hakkýný gasp ederek, bahaneler sýðýnmasýn, timsah gözyaþlarýyla avutmasýn



Mustafa CÝLASUN