ï¿½zEdebiyat - eylï¿½l - Assassin's Tango

ve yaþlý adam der:
"Böyle olacaðýný bilmiyordum. Kim neyi, ne bilir ki?.. Hayatýnýn baharýnda ömür sonsuz, yýllar upuzun sanýrsýn.
Kör, deli, sersem bir gençlik rüzgarý savurur seni. Yolunu arar durursun, kah tutunarak, kah el yordamýyla.
Bütün dünyanýn seni beklediðine inanmýþsýn, "ben geldim!" diye haykýrdýðýnda uðultulu bir sessizlik yýkýlýr
üstüne. Bakýnýrsýn etrafýna, o kadar çok sen var, her biri güneþe uzanmýþ birer aðaç fidaný gibi. Sen de
kendine bir avuç toprak arar durursun. Köklerin bir baþka köklere sarýlýr bir anda-uyanýrsýn...
Tohumlarýn, meyvelerin dökülür, dallarýn onun dallarýna uzanýr, yaprak yaprak dökülür seneler, bir de fark edersin:
bahar tutsak kalmýþ gövdenin içindeki gizli sýðnaðýnda... Oysa kabuk tutmuþsun, yanýndaki fidanlar sana bunu hep hatýrlatýr...
Kabuk tutmuþsun, altýnda gözyaþýn birikir. Bir gün kocaman bir boþluða sarýlacaðýn söylenmedi ki sana... Çakýl taþlarý gibi
batacaðýný bilmezdin ki göz yaþlarýn... Ýçinin buz tuttuðu sanýlacaðýný bilmezdin... Oysa daha dün gelmemiþ miydin?.. Bugün gitmen
beklendiði fark edersin..."

ve çocuk der ki:
"Ben, çaðrýldýðým için geldim. Bazen adýmýn fýsýldandýðý o geceyi sen inkar etsen de... Sana muhtaç, kendimi bulmak için geldim.
Elimden tutup bana yürümeyi, konuþmayý, hayatýma giden kapýlarý bulmama yardým et diye geldim. Seni sevmeyi bilmiyorum,
sana ihtiyacým var... Beklemek için geldim; yüreðimin geliþini. Ýçinde sana olan sevgim, hislerimin tümü orada, yüreðimi beklemek için
sana geldim. Sen, elimden sýmsýký tut, öðret bana bu hayatýn siyahýný-beyazýný, iyisini-kötüsünü. Öðret bana sevinci ve öfkeyi. Adaleti
öðret bana, yokluðu ve varlýðý. Sadece bedenimi kollayýp büyütme, sadece merhamet duyma. Gerçekten sahiplen beni, tutunduðumda
seni acýtsam bile... Ýçindeki yaþam suyunun son damlasýný bana içirip gittiðimde üzülme, kupkuru kaldýðýný görmediðimde yýkýlma,
ben sana gelmiþtim, unuttun mu?.. Bu yüzden sýmsýký tut beni, gidene kadar..."

ve Aþk der ki:
"Ýçindeki müziði duyduðunda, kemanýn sesi kalbine ok misali saplanýrsa, bir daha, bir daha duymak istersen o benzersiz melodiyi benden uzak olamazsýn.
Gözlerin aðlayýp, yüzün güldüðünde bil ki kanýndayým. Üþüdüðünde bile için sýcacýksa, ateþimin bekçisi olduðunu bil, söndürme... Üstüne üstüne gelse de
hayat, ona yakalanmamak için sýkýntýlarý göze alýrsan, bana sýmsýký sarýldýðýný bil. Unutma; dünyanýn tüm zenginlikleri benim gözümde bir avuç külden ibaret.
Beni ruhunun güzelliði ile beze. Gözlerime yýdýzlarý indir, bedenime yaðmuru. Bir kere yazýldýysam ömrüne sabrýný ben ile sýnama... Yok baþka bir Aþk,
yok baþka bir gerçek, bir son yok... Ah, bir kere tutuldu mu yüreðin o muhteþem hisse, insan küçücük kalýr, yok olur. Kendini öyle bir diyarda bulursun ki,
anlatýlamaz. Muhteþem bir yere uçuyor bulursun kendini. Bir defa koklanmamýþ çiçeklerden peri tozu bulaþýr yüreðine, Aþk olursun... "

ve "insan":
"Yerini hep yadýrgarsýn. Geliþini beðenmez, gidiþini hiç düþünmezsin. Herkesten bir fazlan var, nedense... Hesaplarý hep senden yana, eksiklik
hep baþkalarýnda. En çok sen seversin, en iyi sen bilirsin... Acýlarýn en kralýný sen çekersin, bu sebep ile baþkalarýný da iyi ezersin. Düþünmek-vakit kaybý.
Nezaket-zayýflýk(!). Aþk-var mý? Bir de yaþlanmak olmasa... Kolay deðil çünkü burayý býrakýp gitmek. Baþkalarýna meydaný býrakmak ne demek?..
Hak, hukuk-para ile deðil mi? Vefa-iþ bitene kadar deðil mi? Hatýr- gramý ne eder? Parasýz pulsuz, kimsesiz yaþanýr mý?.. Hayatý yaþayacaksýn; her güzelden
makas alýp, her havaya ayak uyduracaksýn. Etrafýnda dört dolananlarý hor görmekten sakýnmayacaksýn, hoþluk senin hakkýn çünkü. Nereden geldiðini unutacaksýn, böyle adam olduðuna inanacaksýn. Ýnanacaksýn, inandýðýnla yaþlanacaksýn. Bir bakacaksýn: hepsi boþ... Senden o kadar çok var ki, anlayacaksýn...
Ýçinde yüreðini çürüttüðünü anlayacaksýn. Katýla katýla aðlayacaksýn... Nefesin kaldýysa..."

eylül