Gel eyleme bizar, sevda mý intizar
Sine yanar, yürek aðlar, hazan söyle niye bir efkârý nazar
Umutlar kanatlanýp uçar, niyetin kutsiyeti niye ar, harlaþan gönüldedir yar
Dil ne söylesin, sine inim inim inleyerek nefesi kessin, halde þevk bitsin güz göçsün


Hasrettiðim her ne varsa aþk adýna
Hakikatin ülfeti baðrýmý yakmayýnca elbette ki bir yara
Temaþa eðlerim süruruyla yaðan kara, edep ruhumda mahzunlaþan sancýysa
Göçtüðüm anýlarda, içtiðim yudumlarda, býraktýðým ne iz varsa halimde elbet yara


Dile gelen her þey söylenmiyor iþte
Bazen sabretmek mukadderdir hikmetiyle o bakir nefesle
Yüreðim kafeste, zihnim merak içinde, keder ihata ediyor ne hikmetse, söyle
Ne yapayým, kime inanayým, uzlet içinde mütemadiyen yanayým, sevdayý anlayým


Öyle bir yara ki söz kifayet etmez
Sarfý nazar ettiðim her ne varsa özümden sudur eden ardýr
Har, kanýmda, varlýk her umudun ramýnda lakin aþk letafetiyle kuþatmayýnca
Hevesin hýçkýrýþý yakýnda, dil susunca, yüreðim sancýyla, hicran bu vakitte baþka


Kuþatýyor þimdi hasretin kasveti
Nasýl dile getiririm bilmem ki, bu halimde ki derdi kederi
Nasýl bir esin ki hisseden kalbin hüzünlü sesi, dile geliyor kelamýn aþký sezgisi
Hasret artýk sarfý nazar ettiðin ve esrarýyla mücteba kýldýðýn nefesin edebi payesini


Söz et, hasretini lütfet, eyle nazar
Kalbimin her raddesinde fevkalade ülfetlidir aþk kokar
Mütebessim gül neye bakar, laleler fevkalade ibretiyle bakar, har söyle niye var
Ölüm muþtusu, iþtiyak sorgusu, mahzunluk olgusu kim için en kutsi bir ar, söyle yar


Bir gün her þey unutulup aþklaþacak
Sevda harýný muhabbetli gönül, hakikatle yaþayacak
Geriye ne kalacak, hesap karþýna çýkacak, mizan vakarýyla öyle anlamlaþacak
Tensellik adýna her ne varsa, þekliyet namýna bahaneler kimin umurunda o diyarda



Mustafa CÝLASUN