Kýrmýzý adam yandý. Durmasýný öðrenmediler.

Türkü, þarký ve gazel okumak deðil, Üniversite de okumak isterdim. Derslere çok çalýþmam gerekirdi. Çalýþmadým. Sürekli damlarsan göl olurmuþsun, damlamadým. Ancak su birikintisi oldum. Yaz mevsimlerim çok oldu. Buhar oldum. Yaðmurlu havalarý sevmem de bundandýr.

Bir an da parlayýp, bir an da sönüverdim. Bir tek yanan, kendim oldum. Yanmayan elbiseler giyip, yanmayanlardan olamadým. Yangýn yerlerin de seyirci oldum. Yangýndan mal kaçýran olmadým.

Oyunun kurallarý vardý. Hiçbirini öðrenmedim. Kuraldýþý hareketleri öðrendim. Öðretmedim. Hatice’ye bakan oldum. Neticeyi görmedim. Usta oyuncu olamadým. Oysa tiyatrocu olmayý çok isterdim. Seyircide olamadým. Gösterileri kaçýrdým. Cebimde saklý kalan biletlerimi de yaktým.

Kara sevdalý olamadým. Solaryuma girmedim. Kýþ güneþinde tenimi yakmaya çalýþtým. Âþýk olamadým. Aþk yalan oldu dediler. Doðrusunu hiçbir zaman gösteremediler. Haliyle aþk da kaybolunca, bulmak için Aþka âþýk oldum. Sevmesini bilememem de bundandýr.
Her söylenene inanma dediler. Sözün bir kere aðýzdan çýktýðýna inandým. Sustum. Her þey içinde söz vermedim. Sözlü sýnavlarýndan da hep zayýf aldým.

Ortada kuyu yok, pasta var dediler. Gördüðüm halde görmedim. Pasta nerede dedim. Hasta mýsýn dediler. Þeker hastasý olduðumu bilmediler. Her pastayý yediklerinde de yeniden doðup durdular.

Delikanlý adam dediler. Birbirlerini gösterdiler. Göremiyorum dedim. Kör müsün dediler. Yine göremiyorum dedim. Küfür tanelerinden ellerine tespih yaptýlar. Çevirdiler. Delikanlý olmak istiyorsan, televizyondan seyret dediler. Elektrikler kesildi. Seyredemedim.

Gökyüzünü ve denizi seyredip durdum.

Öz eleþtirim. Bu günlük bitti.


-Peki ya sen kendi öz eleþtirini yapýyor musun?

- Evet. Özelleþiyorum. Özelleþtikçe de güzelleþiyorum.

-Anladým.

Çirkinim ama çirkinliklerin çirkini deðilim.