Sene 1970. Yaþar Kemal ile Âþýk Veysel, Beþiktaþ’ta yürürken, aþýrý bir yaðmura yakalanýrlar. Sýðýnacak yer ararken hemen karþýsýndaki Yaþar Kemal’in kadim dostu Þemsi Yastýman’ýn saz dükkânýna girerler. Sýrýlsýklam olmuþ iki dostunu karþýsýnda gören Þemsi Yastýman, espriyi patlatýr: “Hey Yarabbim! Ýki insan yaratmýþsýn, bir tek göz vermiþsin. Yaþar Kemal her zamanki dobralýðý ile “Çok konuþma Allah’ýn Türkmeni! Senden halý minder istemiyoruz. Ver þurdan iki tahta sandalye de oturalým.”
Kafa, anatomide hayvan ve insanlarýn en rostral (anatomik pozisyonda) bölümünde bulunan, genellikle beyin, göz, kafatasý, kulak, burun ve aðzý içeren kýsým olup bir bütündür þüphesiz. Bu organlarýn deðiþik memleketlerde görev yapmasý hiçbir türlü mümkün olmadýðý gibi bunun düþünülmesi bile büyük ahmaklýktýr. Bu kadar memleket meselesi, ilçemizin meseleleri varken burada oturup Bayýndýr’ýn gözünün ve kulaðýnýn nerde, nasýl, kime, hangi þartlarda görev yaptýðýný açýklamayý siz okurlarýma bildirmek istedim.
Sizler gibi ben de Bayýndýr þebeke suyunu kullanýyor; cuma günü pazara çýkýyor, ýslandýðýnýz yaðmurda ýslanýyor, cenaze ve ilanlarý sizler gibi hoparlörden duyuyor, üzüntü ve sevinçleri paylaþýyorum. Çünkü sizlere bir nefes kadar yakýným, Bayýndýr’dayým. Sizlerin içinde geziyorum ve bu gezmelerden de rahatsýz deðilim. O kadar çok sevdiðim Bayýndýr’da “bakkal amca” devri bitmesin diye Rasim’den alýþveriþ yapar, Tokatbaþýlý, Alankýyýlý, Furunlulu çiftçimden pazar alýþveriþi yaparým. Hele ki salý günü baþka pazarlara gitmem. Benim pazarým cuma günüdür. Baþka ilçelere gidip pazar alýþveriþi yapmam. Hayýrsever iþadamý Sadýk Bey’in söylediði ve çok hoþuma giden ve Bayýndýr’ýn belki de geleceðinin kapandýðý asfalt meselesini sürekli düþünürüm.
Efendim 1967’lerde ilçemizi ziyaret eden Süleyman Demirel’in “Bayýndýrlý yol mu istersiniz asfalt mý” sorusu üzerine asfalt diyen geçmiþ dönem yöneticilerinin yapmýþ olduðu hatalardan ders çýkaran ve bu hatalarý tekrar yapmayacaðýný düþündüðüm Belediye Baþkanýmýz Mehmet Bey’e de gözü ve kulaðýný benim gibi kiraya vermeyip Bayýndýr’ý eski sinema makine dairesinden yönettiði için de teþekkürü borç bilirim. Geçmiþ hatalarýn sorumlularýndan çok hatalarýn ne olduðunu düþünür, bu hatalarýn tekrar yapýlmamasý için elimden geldiðince yarýnýn güzel Bayýndýr’ýnýn hayalini kurar ve gayret gösteririm.
Bayýndýr’da para kazanýp Tire’de, Torbalý’da ve diðer ilçelerde yatýrým yapmam. Hafta sonu tatillerimi deðiþik ilçelerde geçirmek yerine doðasý, manzarasý ve iklimiyle cazibe merkezi olmaya aday Alankýyý’da geçirmeyi yeðlerim. Gidecek imkâným yoksa param dýþarýya gitmesin der, Yasemin Cafe’de otururum. Gözümde, beynimde, kafatasýmda, kulaðýmda, burnum, aðzým ve sizlere yazdýðým parmaklarým da sizler gibi Bayýndýr’da ve benimle. Ýlkbaharýn baþlamasýyla sizlerin hissettiði sýcaklýðý hissediyor kuþ cývýltýlarýný duyuyorum. Ne baþýmý ne de baþka bir organýmý kimseye kiraya vermedim. Hepsi de benimle beraber. Aslýnda verilemez mi, verilebilir; vücutta kiraya verilebilecek tek organsa sadece beyindir. Ancak ben onu da vermedim. Çünkü o ancak bana yetiyor.
Kýzýlkeçili’deki Afilli’ye yakýnlýðým Hasköy’deki Mustafa amca kadar. Yaklaþýk iki yýllýk yayýn hayatý olan gazetemizi sizlere 29 Mart seçimlerinde ulaþtýrdýk. Þehir dýþýnda olmam sebebi ile bir süre ara verdik. Baktýk olmadý; dediler ki, ahh eskiden bir Ömer Avcý’mýz vardý, þimdi o da yok. Eee o zaman biz varýz sizinleyiz. Allah razý olsun hepinizden. Ailenizin bir evladý olarak gördünüz sürekli destek verdiniz vermeye de devam ediyorsunuz. Yaklaþýk 40 günde 30 sayý ile hafta içi her gün sizlere güncel haberlerle ulaþtýk. Ne geçen senenin fosil haberini sunduk, ne de ulaþtýramamazlýk yaptýk. Yenice Mahallesinde okuduðunuz gibi, Kýzýlay Kahvesinde okunduk. Ergenlide gezdiðimiz gibi Hasköy’de gezdik. 24 saatimizi sizinle beraber geçirerek dedik ki, sizlerden aldýðýmýz destek, güvenle haberleri sizlere zamanýnda ulaþtýrmak bizim en büyük görevimiz dedik. Bayýndýr’ýn her köþesinde biz varýz, olmaya da devam edeceðiz. Biz haberciyiz, haber peþindeyiz. Rüyalara dalmadýk. Bugün gerçeklerle yaþadýðýmýzý, gazetecilik sektöründe de havzanýn en büyük gazetesi olarak sürekli taklit edilmek istendiðimizi görünce gerçekten mutlu oluyoruz. Gönül isterdi ki bunu yapanlar; benim gibi büyük bir beynin Bayýndýrdaki gözü kulaðý olsun. Gazetemiz havzanýn en büyük sesi, gerçeklerin tak kendisi. Biz büyücü olup oturduðumuz yerden ne Tire’ye, ne Ödemiþ’e, ne de Torbalýya göz ve kulak olalým demedik. Merkezden oturup haftalýk, yýllýk haberleri dün olmuþçasýna önünüze getirmedik. Ben burada Bayýndýr’da yaþýyorum ve sadece sizlerin gözü ve kulaðý olabilirim. Üç beþ kuruþluk kartvizit baskýsý kapabilirim hevesiyle gazetecilik oynayacak yaþý da geride býraktýk. Bu iþler ekip iþidir, gazetecilik yürek iþidir. Hepsini bir araya getirirsen de adý Yerel Güç olur.
Duyanlar duymayanlara söylesin ama kulaklarýný kiraya vermiþ olanlar duyamayacaðý için sadece YERELGÜÇ okumalarýný önerebilirim. Diyeceksiniz gözleri de kiradaysa ne olacak? Allah yardýmcýsý olsun, saðlýðýna duacýyýz.