Ýnsanýn nefsi, “Ben haklýyým, ben biliyorum, kimseye ihtiyacým yok” der. Hâlbuki Allahü teâlâ Resulüne,“Sen bir þeye karar vermeden önce, eshabýna danýþ” buyuruyor. Sen kime danýþtýn be Ýbrahim diyerek kulaðýma gelen fýsýltýlarda, aklýma takýlan bazý sorularý muhataplarýna buradan sorarak, cevaplandýrmalarýný istemek gayet doðal hakkým, diyerek sözlerime baþlamak isterim.
Kýzýlcaðaç Köyü eski Muhtarý Ýbrahim Akgündüz, köy tüzel kiþiliðine ait olan araziyi oðluna satmýþ mýdýr? Bu arazi satýlmýþ ise deðerinde satýlmýþ mýdýr? Kýzýlcaaðaç Köyü Muhtarlýðý 2009 Mart yerel seçimlerinden önce Hacý Ýbrahim Mahallesinde bulunan zeytinliði 2 bin liraya CHP Ýl Genel Meclis Üyesi Ýbrahim Biriz’den neden satýn almýþtýr? Parasý ödenmesine raðmen bu zeytinliðin tapusu neden alýnmamýþtýr? Bu zeytinlik alýmý mevzuata uygun olarak mý yapýlmýþtýr? Eðer bu satýþ iþleminde mevzuata uygunluk yoksa yeni seçilen köy muhtarý bu konu ile ilgili ne yapmýþtýr? Eðer zeytinlik satýþý iptal edildiyse, CHP Ýl Genel Meclis Üyesi Ýbrahim Biriz’e ödenen 2 bin lira Kýzýlcaaðaç köyü adýna gelir makbuzu kesilmiþ midir? Eðer bu makbuz kesilmediyse CHP Ýl Genel Meclis Üyesi Ýbrahim Biriz’e ödenen ve tapusu alýnmayan bu arazinin parasý ne olmuþtur? Þahsýmýn ve kamuoyunun aydýnlatýlmasý ümidimle… Alýndý, satýldý, alan memnun, satan memnun… Sana ne derseniz de baþ tacýsýnýz, demezsenizde baþýmýn tacýsýnýz.
Sorularýmýzýn ardýndan gelelim bu haftaki konumuza. Hoþ geldin 30 Nisan!
Yarýn nasipse bir bahar ayýnýn daha bitiþi, belleklerden silinmeyecek ve bu sene ilk defa uluslararasý düzeyde yapýlacak olan çiçek festivalinin ilk günü. Hoþgeldin 30 Nisan! Sefalar getirdin. Rengârenk çiçeklerin, bitkilerin ve aðaçlarýn yerini aldýðý ve tüm þehir olarak gerekli çalýþmalarýn yapýldýðý eksiklerin giderildiði, diðer senelere nazaran Baþbakanýn da katýlacaðý varsayýlarak hummalý çalýþmalar sonucunda ortaya çýkmýþ olan manzara ve güzelliklerden dolayý emeði geçen herkese bu gayretli çalýþmalarýndan dolayý teþekkür etmek isterim.
siz hiç birine çiçek hediye ettiniz mi? Eðer ettiyseniz, çiçeði verdiðiniz kiþinin yüzündeki gülümseyiþi, gözlerindeki parýltýyý görmüþ ve duyduðu sevinci yaþamýþsýnýz demektir. Bu sevinci bize çiçekler yaþatýr. Hangimiz, bir parkýn içinden geçerken oradaki renk renk çiçekleri ve bir çiçekçinin sepetindeki sarýlý kýrmýzýlý mavili çiçekleri görüp de hoþlanmayýz? Ýlkbaharda açan bembeyaz erik, pembe pembe çaðla çiçeklerini görünce içinizde bir kýpýrtý, bir sevinç uyanmaz mý? Yakýnlarýmýz, sevdiklerimiz hatta hiç tanýmadýðýmýz kimseler bize hediye olarak bir demet çiçek sunduklarý zaman mutlu olmaz mýyýz? Biz, sevdiklerimizi sevindirmek için onlara çiçek götürmez miyiz?
Evet… Çiçekler bizi mutlu eder. Üstelik öylesine çok ve öylesine çeþit çeþittir ki bu mutluluklar… Yemyeþil yapraklarýn arasýnda açan çiçekler ister kýrmýzýlý, mavili, sarýlý; ister yalnýzca beyaz olsun; ister baygýn kokulu ister kokusuz olsun; ister pahalý bir buket; isterse minicik kýr çiçeklerinden oluþan bir demet olsun, çiçeklerin her türlüsü bizleri baþka baþka duygulandýrýr, baþka baþka mutlu eder. Ýnsanlar birbirlerine sevgilerini sunmak, mutluluklarýný ve acýlarýný paylaþmak için hep çiçekleri kullanmýþlardýr. Bu insanlarýn doðaya daha yakýn olduðu kýrsal kesimlerde de çiçeklerin çiçekçilerde, köþe baþlarýnda sepetler içinde satýldýðý kentlerde de böyledir. Renklerin suyla dansýnýn yarattýðý bir ahengi oluþturan ebru gibi, ilçemizde de kara toprakla örtülmüþ rengârenk çiçeklerin gizemi ve gösteriþi elbette gurur verici.
Kendi minicik elleriyle topladýklarý kýr çiçeklerini, küçük harçlýklarýyla aldýklarý buketleri annelerine, öðretmenlerine sunmak, çocuklarý çok sevindirir. Genç kýzlarý sevdiklerinin getirdiði bazen tek bir gül, bir tek karanfil, küçük bir demet kýr çiçeði mutlu etmek için yeter de artar bile. Hastalarýmýza çiçek götürürüz neþelensinler diye. Düðün, niþan, doðum gibi mutlu olaylarý kutlarken sevinci paylaþmak için çiçek gönderdiðimiz gibi, ölüm olayýnda da ölene son kez saygý ve sevgimizi belirtmek için çelenkler göndeririz. Evlerimize saksýlarla, bahçelerde çiçek, fidan yetiþtirerek doðayla birlikteliðimizi sürdürmeye çalýþýrýz. Ýþte çiçeklerin yaþamýmýzda böylesine derin ve anlamlý bir yeri vardýr.
Ýlçemizin önemli gelir kaynaklarýndan olan çiçek, bitki ve diðerlerinin üretimi ve bununla ilgili olarak yapýlan festival muhakkak ki Bayýndýr’ýn tanýtýmý için çok önemli. Bu festivalin en görkemli þekilde yapýlmasý ve üreticimize destek verilmesi gerekmekte. Lakin tüm umutlarýmýzý bu festivale endekslersek hayal kýrýklýklarý yaþayabiliriz. Tanýtým ve geliþim festivalle sýnýrlý deðildir. Kaliteli ve standart ürün yetiþtirme, çiçek üretim, çiçek satýþ ve kurum çalýþanlarýna verilen eðitim ve en önemlisi müþterinin ayaðýna gitmek, yapýlan festival, fuarlarda ürünlerini tanýtarak kolaycýlýktan çýkýp zor baþarýlarýn altýna imza atmak gerekmekte. Umudum þudur ki yapýlan bu tanýtým festivaliyle birlikte Bayýndýrlý üreticilerin yetiþtirdiði ürünleri hakkýyla pazarlayabilmesi ve ilçe ekonomisine katký saðlamasýdýr.
Festivalin ikinci günü 1 Mayýs’ta sahne alacak olan devrimci Fransýz þarkýcý Nathalie Cardone’nun da katýlmasý bana Baþbakanýn “Þivan Perver Halepçe ve Hazal dediðinde gönül dünyamýzýn derinliklerine dalýyoruz” misali bizler de devrimci Fransýz þarkýcý Nathalie Cardone’dan Hasta Siempre (sonsuza dek) adlý parçayý dinledikçe derinliklere dalacak gibiyiz.
Ýyisi, kötüsü, eksikleri ve fazlalarý ile fazla meþgul olmadan yapýlacak olan festivalin tüm Bayýndýr’a hayýrlý olmasý temennimle. Esenlikle kalýnýz.