Bu sabah, çayýmý yudumlarken, menekþe kokulu ellerinle demlediðin çaylar geldi aklýma. Senin demlediðin çaylardan aldýðým tadý özlediðimi anladým. Çayýmýn buðusunda hayalin canlandý. Bardaðý daha itinayla tutmaya baþladým.Çünkü, senin hayaline bile iðretilik yakýþmazdý...

Anlaþýlan, bir güne daha senin muhayyel ve meçhul ikliminin gümüþ kýyýlarýný yâd ile baþlayacaðým. Günümün güzel geçmesi için gül tebessümünü iliþtireceðim zamana. Zamanla birlikte zambak ellerini tutacaðým hayalimde.


Þavkýn vuracak gün ortasý yüreðimin orta yerine. Ve sevdaný bir hamaylý misali boynumda taþýyacaðým. Niþan u Ziþan olacaksýn gönül sayfamda. Sayende meskenetten kurtulacaðým. Gönül yarama, buðulu bakýþlarýn merhem olacak.


Çayýndaki ýtýr yaþadýðým sürece her sabah kapýmý çalacak. Ardý sýra hayalin gelecek muhayyel ikliminden. Kapým bir sana açýlacak. Gönlümde buruk tadýn, dilimde adýn devran dönüp duracak. Ýntizarým olacaksýn yaþadýðým sürece. Dualarým seni cümle kirli nazarlardan koruyacak. Muhayyel ikliminde tertemiz kalacaksýn.


Zaman zaman þiirler yazacaðým içinde gül dibaceli adýn geçecek. Gönlüm senden baþka ne yâr ne canan seçecek. Menekþe kokulu ellerin ve en güzel hayallerin içimi ýsýtacak. Ne zaman çay demlesem, senin demlediðin çaylarý hatýrlayacaðým. Hayalinin gümüþ kýyýlarýna gamzelerinden yadigar bil gül býrakacaðým. Çayýmda dem, gönlümde gam olmaya devam edeceksin.


Senin bahþettiðin hüznü sarýp sarmalayacaðým özenle, çayýmý sensiz yudumlarken inadýna aðlamayacaðým. Bardaðý dudaðýma her götürdüðümde karanfil katresi dudaklarýný anýmsayacak ve bir þiir daha yazacaðým. Emr-i hak vâki oluncaya kadar seni unutmayacaðým…
Ankara,18Mayýs,2010 Ýbrahim KÝLÝK