Artýk hiç kimse elini taþýn altýna sokmuyor.

Yakýn bir zamana kadar mahallenin yarýsý seferber olmuþtu, ama hýzla çözülüp gitti onlar da. Haksýzlýk etmeyelim, hala direnenler var. Oysa ne sayýlarý, ne de güçleri yetecek gibi.

Artýk bitti galiba, bu kez gerçekten bitti.

Geliþmeler öyle söylüyor. Kýraathane tarihe karýþmak üzere.

Daha dün bazý adamlar geldiler. Ýyi giyimli bu adamlar, kendinden emin tavýrlarla, her yaný gezip kýraathanenin yanýnda durdular. Uzun bir bekleyiþten sonra, bir adam getirip zincirle baðlanmýþ kapýnýn kilidini açtýlar.

Ýçeride çok kalmadýlar. Çekine çekine arkalarýndan sokulup kapýdan kafasýný uzatan mahallenin en meraklýlarý, daha içeri girip meraklarýný sonuna kadar gideremeden adamlar dýþarý çýktý. Ciddi tavýrlarla konuþtular kendi aralarýnda. Maðrur tavýrlarla gittiler sonra.

Yüzyýla yaklaþan tarihini anlatan kitaplarla doludur içerisi.

Aslýnda bir kýraathaneden fazlasý olmuþ her zaman. Arada çay, kahve içilmekle birlikte, daha çok okumanýn, tartýþmanýn, sohbetlerin mekaný olmuþsa da, bir çeþit kütüphaneye dönmüþ zamanla, her gelen yeni kitapla.

Duvarda resmi asýlý duran, ýþýltýlý mavi gözlü o sarýþýn adamýn açýlýþý yaptýðý gün, buranýn asýl sahiplerinin mahalle sakinleri olacaðýný vugulayarak söylediði anlatýlmýþtýr bize hep. Baþta öyleymiþ de. Ýþletmeciler neredeyse sembolik rakamlarla, yeri geldiðinde içeride yatýp kalkarak, mahalleye hizmet vermiþler. Sonra iþler keskin bir biçimde deðiþmiþ.

Kapýsýna kilit vurulup, varlýðýný neredeyse bütünüyle sembolik olarak sürdürmeye baþlayacaðý bir kaç yýl öncesine kadar, elli yýldan uzun süren bir saldýrýlar, kuþatmalar, hatta iþgaller dönemi yaþanmýþ.

Yaþým itibariyle, bunlarý ancak anlatýlanlardan ve yine kendi raflarýnda tozlanmaya baþlayan yakýn geçmiþine iliþkin kitap ve dergilerden biliyorum.

Daha geniþ ve modern bir alan kazanmak gibi savlarla tasarladýklarý ve sýk sýk da uygulamaya koyduklarý yýkma projeleri, hep bir sonraki ve hepsi de akraba olan iþletmecilere devredilerek gelinmiþ bugüne.

En son gelenler, bir süre sonra kapýya zincir vurdular. Asla yýkamayacaklarýný anlayýnca, býrakalým orada öyle dursun deyip, üstelik bunun asýl projelerine köstek deðil düpedüz destek olacaðýný anlayýp þurasýna bursýna ufak tefek tadilat yaparak, ayrýca içindeki kitaplara dokunmayarak mahalleliyi hoþ tutmaya çalýþtýlar.

Hiç bir zaman mahalleden olmayan bu adamlar geldikten ve ön kapýyý zincirledikten sonra, arkasýnda, bel vermiþ ahþap kýsýmdaki açýklýktan içeri girip onun çevresinde geliþmiþ olan eski yaþamýmýzý kýsmen de olsa sürdürüyorduk daha düne kadar. Açýkçasý iþletmeciler de bilip göz yumuyordu buna. Ama bitti. Kesin olarak...

Dünkü o adamlar çekip gittikten sonra iki nöbetçi diktiler yanýna. Artýk geceleri gizli sýzmalar olmayacak belli ki. Bense onlar ayrýldýðýndan beri, elimde dürbün, hep bir deðiþiklik kokluyorum.

Geçende bir dostumun söyledikleri bir süredir hep aklýmda.

Buna dokunmayacaklarmýþ ama, mahallenin biraz dýþýnda bir dernek kahvesi açýyorlarmýþ. Kahve dediyse lafýn geliþiymiþ. Þerbet içip, daha çok, hiç yaþamadýklarý çok eski zamanlara tuhaf ve hastalýklý hasretlerini dillendirecekleri bir çeþit mabetmiþ asýl kafalarýndaki.

Þimdi nöbetçilerin dikiliþinin ertesi gecesi, oldukça geç bir saatte, elimde dürbünümle ben de kendi nöbetimi tutarken, yanaþan bir minibüsten indirilen, iplerle baðlanmýþ yýðýnla kaðýtlarýn ve deste deste dosyalarýn arkadaki geçitten içeri taþýndýðýný görüyorum...

Aradan aylar geçti ve artarak sürüyor, bütün o taþýmalar... Tek farksa, artýk günün her saatinde ve direk, ardýna dek açýlmýþ ve hiç kapatýlmayan ön kapýdan yapýlýyor olmasý.

Bunlarýn çeþitli resmi evraklar, iddianameler, savunma ve tutanaklar olduðu söyleniyor.

Kýraathanedeki bütün o kitap ve dergiler arkalarda bir yerlerde yitip gitmiþ, görenlerin söylediðine göre.

Evet bu adamlar iþletmeyi aldýklarýnda, baþta biraz ceberrut tavýrlarla gelenlere kapýlarýný açýk tutmuþ, sonra kapatmaya karar verdiklerinde, epeyce tepkiyle karþýlaþmýþlardý. Herkes taþýn altýna elini sokmuþtu biraz. Ama katý bir kesinlikle kapýyý yeniden açmadýklarýný görünce, direniþleri kýrýlýr gibi olmuþtu. Sözünü ettiðim o üç beþ ümitsiz vaka hariç - ki bugün hala direniyorlar - þimdilerde hepsi tümden yýldýlar.

Kýraathanelerinin hep orada kalacaðýný bilmenin bir parmak balý aðýzlarýna çalýndýðýndan beri, kendilerini tatlý tatlý avutuyorlar.