Bu sýcakta hiç çekilmiyorlar.

Hiç kýmýldamayan gözlerimi þunlarýn üzerinden ayýrmýyorum ve ayýrmayacaðým da. Ta ki çekip gidene kadar ikisi de.

Ah þu teller olmasa çoktan midemdeydiler. Atýp tutarsýnýz þimdi tabi.

Gidin lan, gidin iþte...

Suya þöyle bir dalmam lazým ya... Þu iki mal çekip gidene kadar kýmýldamayacaðým.

- Valla ben devrilmiþ aðaç kütüðü sanmýþtým abi.

- Ne aðacý lan. Bildiðin timsah iþte.

- Bildiðim ha? Öyle çok var ki sahi!

- Ne lan hiç mi belgesel ney seyretmedin.

Töbe töbe... Sabýr, ya sabýr...

- Nasý bakýyo lan yiyecek sanki.

- Sýkar biraz abi, teller var.

- Olmasa var ya, görürdüm ben seni, nasýl dövüyo topuklarýn o koca kýçýný.

Kardeþ! Bak geyikler o tarafta, hadi...

- Osman abi ya.

- Söyle gülüm.

- Bunlar nereden geliyor abi.

- Valla uzaktan. Afrika filan. Hatta Brezilya'dan

- Alex gibi dii mi abi? Heh heh he...

- Yok daha çok Pele gibi. Topu sektire sektire geliyorlar dizlerinde.

Þu tellerin bir zayýf noktasý olmalý, ama nerede?

- Hadi biraz da ayýlara bakalým.

Aynaya bakmaya gidiyorlar, neyse.

Nerde benim suyum. Hooop. Oh be, çekilir þey deðiller billa.

- Adamým bak timsah.

Yok bendeniz Sylvester Stallone. Ama yumruk atmýyorum, yiyorum daha ziyade.

- Yok be dostum. Benim müstakbel çizmeler onlar. Hah hah ha...

Seni bir çizerim var ya.

Þimdi biraz da þunlara poz vermeli ya, pek gýcýðýma gittiler. Dur bakayým hele.

- Dostum bu biraz fazla mý yaklaþtý ne?

- Korkma adamým, teller var.

Onlar olmasa hepinizi neresine sýðdýracaðým midemin , bilmiyorum.

- Yok abi bozuk bunun niyeti.

- Sahi lan, ufak ufak uzayalým þuradan. Ama çaktýrma millete rezil olmayalým.

Nooldu kardeþ. Adamým, dostum falan nereye gitti, þakülü kaydý dilinizin bir anda.

Ohh... þöyle bir de sýrtüstü... Ýyi geldi valla.

Þu gölgelere bakýlýrsa akþama birþey kalmamýþ ama...

Aha da geliyorlar gene.

Buyrun kime bakmýþtýnýz.

- Saniye þuna bak ne müthiþ.

Tellerin o tarafýnda göreceksiniz siz asýl müthiþi.

- Býrak Vedat ya. Korkunç, iðrenç hatta.

Vedat kardeþ bak yenge menge dinlemem, o bacým biraz dikkatli konuþursa iyi olur. Gerçi her halukarda yerim ama, o ayrý bir konu.

- Öyle deme dünyanýn bir ucundan getirmiþler biz görelim diye. Çok egzotik.

Bana sormuþlar mý birader.

- Aman çok gerekti. Hem artýk sýkýldým ben bu hayvanlardan filan. Sahilde bir kafede oturmak varken.

Ha þöyle bacým. Akþam da bara gitmek filan, valla burada ne mum var ne tütsü. Bir de güzel kýrmýzý parlatýn.

- Ýyi hadi gidelim.

- Yalnýz merak ettim. Neden timsah gözyaþlarý derler Vedat.

Hoppala... Ýyice kýrýcý oluyorsun yenge, tam giderayak... Bizim de duygularýmýz var herhalde.

- Amaan sevgilim ne bileyim. Ýnandýrýcý olmaz diye sanýrým.

Bak þimdi Vedat kardeþ, oldu mu! Seni yemem diyordum, biraz kaným kaynamýþtý ama... Batýrdýn valla... Beni bir sen anlamýþtýn ya, onu da yanlýþ anlamýþsýn.

Neyse uzayýn da, biraz dalayým þöyle.

- Sayýn konuklarýmýz, parkýmýz ziyarete kapanmak üzeredir. Lütfen çýkýþa...

Oh be. Ne gündü ya. Gelir þimdi benimki.

- Ne o lan keraneci, sýkýlmýþ gibisin. Akþam da yalnýzlýk tabi. Kolay deðil. Hadi bakalým, benim elim kaçar. Ýstersen açayým kapýný diyecem ama, orda eþekler falan... Ama yersin mersin maazallah.

Yemin ediyorum önce seni yiyeceðim, ama yemeden önce artýk... Töbe...Töbe...

Yarýn gene ayný geyikler... Sýkýldým ben valla. Bu kadar insaný seyretmem için beni ta buralara getirdiler.

Yeter ben gördüm artýk göreceðimi.