Zaman, bir çil horozun ibiklerinde seðridikten sonra.
Söz çarpýldý, söz sözde kaldý.
Her masal “bir varmýþ bir yokmuþ “diye baþlamýyordu.
Masallar eskidi eskicinin elinde kaldý
Saatlere esir buluþmalar yetmedi âþýklara.
Eski çamlar bardak olalý.
Aþkýn yakasý kolalý.

Aþk,
Bir hecede mahkum.
Kum denizde, para bizde deðilse de…
Çarpýk sözler, çarpýtýlan manalarýyla lügat yerine gazete küpürlerinde.
“Her sabah dünya yeniden kuruldu./ her sabah taze bir baþlangýçtý.”
Bir rivayete göreyse:
“Haber kutsal yorum hürdü.”
Fitne aldý baþýný yürüdü.
Fitne diz boyuna çýkýnca, þeytan, elinde bir kanca sallayýp durdu saða sola.
Faça,
Düzüldü kentin sokaklarýnda yola.
Maðaza adlarý avrupaileþti, frenk üzümü utanýrken adýndan,
Leþti caddelerde kokan san.
Ham etti çocuklar hamburgeri,
Çok oldu büyükler tarhana çorbasýný içmeyeli.
Büyülü kutunun esiri çoluk çocuk.
Her þeyin sözdesi çýktý, gözdesi göze geldi.
Maça maça diye baðýrdý muavinler,
Maça kýzý papazýn koynunda aklý oyunda...
Mobil telefonlar otomobiller.
Timur zamanýndan deðildi çimenleri ezen filler.
Diller ayrý, içten geçenler ayrý.
Çoðaldý ayrý gayrý…
Naylonu çýktý çýkalý her þeyin.
hiçbir þeyin kalmadý deðeri.
Eðerli atlar ve yiðit süvarileri geçip gitti cihandan.
Geride nadanlar handan …
Güzel anlar anýlarda mihman.
Her yer talan, can esir, sürgün canan…
Ve gönül nâlân kaldý…
Ankara,21.05.2010 Ý.K