Gözlerimin açýldýðý, yüreðin daðlandýðý andý
Ýlk evreler batmaya ramak kalmýþ bir yelkenli andýrýyordu hali
Merakýn her lehçesi þehre dilmiþti, dertlerin ve elemin esrar perdesi aralandýðýnda
Efkârýn busesini dile getirmek harap olmuþ bir kalbi yeniden imar etmek hayli zordu


Bakýþlarý içimi delercesine ötelere gidiyordu
Zikrettiði ne varsa, hüzzam mahzunluðunda olsa da çok hoþtu
Kelimelerin hülasasýndan baþlayarak, mazi sayfalarýný þad ederek nefesleniyordu
Bir bir açtýðý sayfalarýn arasýna dalarak ve mütebessim bakarak coþkuyu yaþýyordu


Bahsettiði konularýn içine alarak götürüyordu
Nihayetinde bir yolculuða baþlamýþtýk, kalbin ne kadar hali varmýþ
Umman misali sessiz kalsa da, ülfetine ram olduðu aþký yaþadýkça bir baþkaymýþ
Nefsin iki þubesinden, nizamsýz eleminden, idraksiz kavlinden, zafiyeti iradeden aktý


Ölümle alakalý ne kadar çok ibretler anlattý
Hiçbir korkulacak an býrakmadý ve hatta medarý iftiharla açýkladý
Bizler ne kadar farklý þeylere inanýyorduk, korkuyla uzaklaþýp yabancýlaþýyorduk
Kime sorsak, hangi sohbete rastlasak, ehli denen kulla konuþsak, býkkýnlýk baþlardý


Defin edilen mahalde dahi edepsizlik sardý
Musalla taþýnýn suskunluðundan dem vurarak aþký edebi açýkladý
Sevdanýn telinden, nefesin zerresindeki kederden, çilenin asudeliðinden sözü haktý
Günün her saati, ecelin fetreti, ömrün suhuleti, Abidin niyeti asliyesinden kelam etti


Bir avuç topraðý alýp koklayýp bana uzattý
Gözyaþlarý akmaya baþlamýþtý, kalbim niye bu kadar burukluk yaþadý
Tahkikin zaruretinden, ilmin hüccetinden, kitabý celilin evrenselliðindeki demden
Bahsederken ne kadar yabancý kaldýðýmý, þimdiye kadar anlattýklarýmýn hülasasýný


Ne kadar zarif ve o kadarda arifçe anlattý
Arzýn tasnifindeki hikmetten, nefesin müddeti halinden, edebin efendisinden
Gülün efsun zerk eden kutsiyetinden ve hatta dikenin ülfetindeki özneden alýp gitti
Sanki bir rüya halindeydim, öylece dalýp gitmiþtim, ikram ettiði çayla irkilmiþtim



Mustafa CÝLASUN