Geçen yazýmýzda kýsmen deðindiðimiz sorunlarýn son paragrafýnda ‘‘... Bundan ötürüdür ki Sivil aymazlýðýn en belirgin sorunu çift kimlikli aydýnlarýn varlýðý ve…’’ diye sonlandýrmýþtýk. Bu yazýda daha gerilere inmeyi tercih ettik.

Türkiye rejimi kan ve irfan üstüne kurulduðunu resmi kurumlarca ifade ederken kanýn ve irfanýn yan yana birinin diðerine destek olamayacaðýný anlayamayacak kadar ebleh düþüncesi ile gurur duyan ender ülkelerdendir. 23 Türkiye’sinde rejim son þeklini aldýðýnda acaba ilhamýný nerden alýyordu?

Türkiye de sorunlarýn asýl kaynaðý konusunda vicdaný pörsümemiþ hür düþünmeyi erdem kabul eden fikir sahipleri, Anadolu’nun sinesinde barýndýrdýðý çeþitli ýrklarýn varlýðýný, temel insani hak ve özgürlüklerde ki meþruiyetlerini kuþkusuz kabul ederler.

Ancak soruna çözüm arayýþlarýndaki farklý yaklaþýmlar sorunun kendisinden daha büyük bir sorun haline gelebilmekte. Bu tür düþünürler, tarihinin hemen her döneminde olmuþtur…

Türkiye’de kendisi olmak isteyen aydýnlar, Ýslami referans almadan, Kürtlerinde diðer milletler gibi ulusal ve demokratik haklarýnýn olduðunu, hiçbir yasal, siyasal ve eylemsel engelle takýlmadan, her platformda kendilerini ifade etmesi ve haklarýný savunmasý, Kürtlerinde kendi doðal haklarýný pratiðe yansýtmalarý gerektiðini ifade edemeyiþleri Bu cenahýn siteme entegre olmuþ hal-i pür melalidir.

Pekâlâ, kulaða hoþ gelen ve nispi olarak sorunlara çözüm alternatifi olarak yansýyan böylesi çýkýþlarýmýz kalýcý çözüm arayýþý için yeterlimi? Asla.

Türkiye’de tedavülde olan dini deðerler, Peygamber(s.a.a)’den sonra Emevi hanedanýnca yönetimin Cebr kullanýlarak gasp edilmesi ile baþlayan /ki halifeler dönemi ile baþlar/süreçte þekillenen Ýslam’da teori-pratik/akide-amel’in birbirinden ayrý olmasý gerekir düþüncesi, kendilerinden sonrada süreçle birlikte kemikleþti. Yani düþünce(akide) kendisini yaþamsal alanda pratik(amel/fiil)’e dönüþmedikçe, düþüncenin karþýtlarýna sorun yaratmayacak týr’ý, Sufyan’i düþünce çok önceden görmüþ ve uygun zamaný bekleyen avcý misali pusuya yatmýþtý!

Türk Ýslamcý aydýnlarýn sýnýfta kalmasýnýn diðer bir nedeni de, var olan Kemalizm sisteme alternatif olduklarýný iddia ederek þekillendirdikleri düþünce ve felsefeleri, karþýt olduðunu iddia ettiði sistemleri eleþtire dursunlar. Bu durumda dahi onun/Kemalizm/ kendisini onarma, eksikliklerini giderme ve yetersizliðini fark ettirmek/akýl hocalýðý yapmak/, feveran ettiði sistemin yeniden canlanmasý için enerji sunmada önemli etken olduklarýný bilerek/bilmeyerek etkinlik saðladýðýný görememesidir.

Bazýlarý son dönem Ýslam devrimi ile birlikte daha da gerilerden beslenmeyi en vazgeçilmez deðer olarak kabul ederek, sisteme ve Kemalizm’e karþý kalýcý çözüm arayýþý için köklerinin Osmanlýnýn geçmiþinde aranmasý gerektiðini ýsrarla vurguladýlar. Bu cenahýnda saltanatý Ýslamlaþtýrma çabasý baþlý baþýna bir sorun! Böyle düþünenler, Kemalizm’in kendisini yaratan geçmiþini ve deðerlerini benimsemeyeceðini onunla barýþmak istemediðini neden görmek istemiyor? Oysa Kemalistler bu cenahtan daha ilerici ve aydýn! Baþka bir açýdan ise Ýslam adýna Kürt halkýna ''öz Ýslam'' kaynaklarýna ve dolayýsý ile ''öz bilgi''nin kaynaklarýna ulaþmamasý için en olunmaz senaryolar üretildi. Bu senaryolarýn baþýnda gelen en önemli tehlike ise Devrimci bilgi üretim üniteleri/tarihi belge ve bilge kiþiler/’nin imhasý oldu. Bu yoksulluða yapay aydýnlar tarafýndan katkýlý bilgi''yi doðru veya ''salt bilgi'' algýlama sendromudu da eklenince, halkýn özlem duyduðu öz insani istek ve arzularý yýkýcý, bölücü, gerici sair yaftalarla batý adýna fildiþi kulelerden halka bakanlarýn sloganý kaldý.

Osmanlý saltanatý, siyasal Ýslamýnýn bilgi menbaý geriye doðru Selçuklu, Abbasi ve endülüs emevilerine dayanýyorken, Ortaasya steplerinden otaðýný kaldýrdýðýnda yanýnda taþýdýðý güç felsefesini de heybesine almayý ihmal etmemiþti.Tabiyatý ile katkýlý islami bilgi ünitelerinin geliþimini de güç ekolünün hizmetine sunmanýn nasýllýðýnda yoðunlaþýrken, kendine has(þaman) inancýn islamla harmonisini de ihmal etmeden saltanat islamýnýn halkasýna baðlamasýnýn en ateþli savunuculuðunu üstlendiðinide aleni olarak ýspatlamýþtý. Nitekim yavuzun Çaldýran‘dan hemen sonra Halepte 70.000 kiþinin katl edilmesi bu esasa dayanýr!?

Osmanlý bunlarý yaparken, dinin kendi düþünceleri doðrultusunda baþkalarýnca olasý farklý algý ve anlayýþa karþý giriþimleri için bütün gayret ve çabasýný en azami þekilde harcamayý da ihmal etmiyordu. Böylece Ýslami Osmanlý adalet ve hürriyet felsefesi geliþtirilmiþ oldu. Ýþte günümüz Türk islami aydýnlarýnýn battýðý Dscuhungel!..

Sürecek...