Ýnsanlýk tartýlmaz teraziyle, kantarla
Sadakat evrende ilim, irfandýr.
Ýtibar hayatýn deðer ölçüsü,
Güvense, yolcuya sýðýnýlacak han’dýr.

Sen bilmez idin sevdayý, aþký
Sence nefes almaktý, hayatýn þartý
Oysa ondan öte ne þartlar vardý
Onlara ulaþmak sence rüyadýr.

Hayatý görürken yalnýz, tek yerden
Sana ben baktýrdým her pencereden
Adým oluþurken bir tek heceden
Bir harfi söylemek sence evla’dýr.

Çok ararsýn beni, köþe bucak dünyada
Bir bana tutunurdun güvenip de deryada
Sanýrým tek misalim Eyyüp’tür bu sabýrda
Bilmezsin yürekteki sevda, bela’dýr

Þimdi hangi tartý tartar bilmem bu hafifliðin
Ne sadakatin kalmýþ, ne insanlýðýn
Sende anlamý yok, itimadýn, güvenin
Nerde akþam olduysa, sana orasý han’dýr
25/05/2010 pazartesi